نیشابوری، شاه محمود (۸۸۴ـ۹۷۲ق): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نیشابوری، شاه محمود (۸۸۴ـ۹۷۲ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=شاه محمود نیشابوری|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=زرینقلم|زادروز=۸۸۴ق|تاریخ مرگ=۹۷۲ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=خوشنویس و شاعر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سبحةالابرار جامی (هم اکنون در کتابخانه موزه گلستان)؛ خمسه نظامی به قلم کتابت همراه با نقاشی (هم اکنون در موزه بریتانیا)، هفت اورنگ جامی به قلم کتابت (۹۷۲ق) (هم اکنون در فریر گالری واشینگتن)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=خوشنویسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}نیشابوری، شاه محمود (۸۸۴ـ۹۷۲ق)<br> | ||
خوشنویس و شاعر ایرانی. از مشاهیر خوشنویسی و معروف به زرینقلم، که پیش از میرعماد شهرت یافت. شاه طهماسب اول صفوی (حک: ۹۳۰ـ۹۸۴ق) توجه ویژهای به او داشت و او نیز قرآنی به خط نستعلیق برای شاه طهماسب نوشت. در اواخر عمر به مشهد رفت و بیست سال در آنجا ماند. شیوۀ نستعلیق او بهروش سلطانعلی مشهدی و میرعلی هروی نزدیک بود. اما میتوان گفت که حاصل این دو روش، شیوۀ خاصِ خودش بود بهویژه، در کتابت خفی که بعدها باباشاه اصفهانی آن را تکمیل کرد. در | خوشنویس و شاعر ایرانی. از مشاهیر خوشنویسی و معروف به زرینقلم، که پیش از [[میرعماد]] شهرت یافت. [[طهماسب صفوی اول|شاه طهماسب اول صفوی]] (حک: ۹۳۰ـ۹۸۴ق) توجه ویژهای به او داشت و او نیز قرآنی به [[نستعلیق، خط|خط نستعلیق]] برای شاه طهماسب نوشت. در اواخر عمر به مشهد رفت و بیست سال در آنجا ماند. شیوۀ نستعلیق او بهروش [[سلطان علی مشهدی، نظام الدین (ح ۸۴۱-۹۲۶ق)|سلطانعلی مشهدی]] و [[میرعلی هروی]] نزدیک بود. اما میتوان گفت که حاصل این دو روش، شیوۀ خاصِ خودش بود بهویژه، در کتابت خفی که بعدها [[باباشاه اصفهانی]] آن را تکمیل کرد. در [[قصیده]]، [[غزل (ادبیات)|غزل]]، [[رباعی]]، و نیز قطعه، طبع شعری قوی داشت. برخی از شاگردان معروف او عبارت بودند از سلیم نیشابوری، حاج محمد تبریزی، محمدحسین باخرزی، سلطان محمود تربتی، و قطبالدین یزدی. از آثار او مرقعات، قطعات، رسالهها، و کتابهای بسیاری در کتابخانۀ لنینگراد، کتابخانۀ موزۀ گلستان و موزۀ آثار اسلامی ترک در استانبول برجا مانده است که مربوط به تاریخهایی بین ۹۳۴ و ۹۷۰ق است. ازجمله کتاب ''سبحةالابرار'' جامی، که در کتابخانۀ موزۀ گلستان نگهداری میشود؛ ''خمسۀ'' [[نظامی گنجوی، ابومحمد الیاس (گنجه ح ۵۳۵ـ۶۱۴ق)|نظامی]] به قلم کتابت همراه با نقاشی، محفوظ در موزۀ بریتانیا، که مدت ۴ سال برای کتابخانۀ شاهطهماسب کتابت و تزیین شده است؛ یک نسخه از ''خمسۀ'' امیرخسرو دهلوی، محفوظ در کتابخانۀ ملی پاریس؛ یک نسخه از ''هفت اورنگ'' جامی به قلم کتابت (۹۷۲ق)، در فریر گالری واشینگتن؛ و یک نسخه ''تیمورنامۀ'' هاتفی، که جزو مجموعۀ بنیاد کودکیان در [[نیویورک]] نگهداری میشود. | ||
<br><!--39233800--> | <br><!--39233800--> | ||
[[رده:خوشنویسی]] | [[رده:خوشنویسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۰۵
| شاه محمود نیشابوری | |
|---|---|
| زادروز |
۸۸۴ق |
| درگذشت | ۹۷۲ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خوشنویس و شاعر |
| لقب | زرینقلم |
| آثار | سبحةالابرار جامی (هم اکنون در کتابخانه موزه گلستان)؛ خمسه نظامی به قلم کتابت همراه با نقاشی (هم اکنون در موزه بریتانیا)، هفت اورنگ جامی به قلم کتابت (۹۷۲ق) (هم اکنون در فریر گالری واشینگتن) |
| گروه مقاله | خوشنویسی |
نیشابوری، شاه محمود (۸۸۴ـ۹۷۲ق)
خوشنویس و شاعر ایرانی. از مشاهیر خوشنویسی و معروف به زرینقلم، که پیش از میرعماد شهرت یافت. شاه طهماسب اول صفوی (حک: ۹۳۰ـ۹۸۴ق) توجه ویژهای به او داشت و او نیز قرآنی به خط نستعلیق برای شاه طهماسب نوشت. در اواخر عمر به مشهد رفت و بیست سال در آنجا ماند. شیوۀ نستعلیق او بهروش سلطانعلی مشهدی و میرعلی هروی نزدیک بود. اما میتوان گفت که حاصل این دو روش، شیوۀ خاصِ خودش بود بهویژه، در کتابت خفی که بعدها باباشاه اصفهانی آن را تکمیل کرد. در قصیده، غزل، رباعی، و نیز قطعه، طبع شعری قوی داشت. برخی از شاگردان معروف او عبارت بودند از سلیم نیشابوری، حاج محمد تبریزی، محمدحسین باخرزی، سلطان محمود تربتی، و قطبالدین یزدی. از آثار او مرقعات، قطعات، رسالهها، و کتابهای بسیاری در کتابخانۀ لنینگراد، کتابخانۀ موزۀ گلستان و موزۀ آثار اسلامی ترک در استانبول برجا مانده است که مربوط به تاریخهایی بین ۹۳۴ و ۹۷۰ق است. ازجمله کتاب سبحةالابرار جامی، که در کتابخانۀ موزۀ گلستان نگهداری میشود؛ خمسۀ نظامی به قلم کتابت همراه با نقاشی، محفوظ در موزۀ بریتانیا، که مدت ۴ سال برای کتابخانۀ شاهطهماسب کتابت و تزیین شده است؛ یک نسخه از خمسۀ امیرخسرو دهلوی، محفوظ در کتابخانۀ ملی پاریس؛ یک نسخه از هفت اورنگ جامی به قلم کتابت (۹۷۲ق)، در فریر گالری واشینگتن؛ و یک نسخه تیمورنامۀ هاتفی، که جزو مجموعۀ بنیاد کودکیان در نیویورک نگهداری میشود.