علیرضا خان چنگی: تفاوت میان نسخه‌ها

علیرضا خان چنگی;
درگذشت	تهران 1327ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	نوازنده‌ی کمانچه
سبک	سنتی
گروه مقاله	موسیقی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۲۵

علیرضا خان چنگی (؟- تهران 1327ق)

نوازنده‌ی ایرانی کمانچه و از کمانچه‏‌نوازان بزرگ دوران قاجار.

پدرش از مستوفیان دستگاه سلطنتى قاجار بود و به تشویق او از همان کودکی برای یادگیری موسیقی نزد جوادخان قزوینى (نوازنده‌ی کمانچه و خواننده) رفت. او بعدتر نزد داوود شیرازى (نوازنده‌ی تار) که به ساقى معروف بود نیز آموزش دید. چنگی به کمک پدرش به دربار مظفرالدین شاه و بعد از آن به دربار محمدعلى شاه راه یافت و با استادانى نظیر میرزا آقا عبداللَّه، آقا حسینقلى، سماع حضور و باقرخان کمانچه‏‌کش آشنا شد و در سلک نوازندگان دربار درآمد. او بعدها کلاس موسیقى افتتاح کرد و شاگردان بزرگى تربیت کرد. اسماعیل زرین‌فر (نوازنده‌ی برجسته‌ی ویولن و خواهرزاده‌اش) یکی از شاگردان او بوده است. او در طول حیاتش با بسیاری از نوازندگان دوره‌ی قاجار دوستی و اجرا داشته است. از جمله با اشخاصی چون میرزا على‏‌اکبر سنتورى، مراد خان (نوازنده‌ی تار)، داود شیرازى (نوازنده‌ی تار)، غلام ضرب‏گیر، حبیب (نوازنده‌ی ضرب)، حاج قربان ‏خان و قلى‏ خان (هردو خواننده).

علیرضا خان در تهران درگذشت و در امامزاده عبداللَّه به خاک سپرده شد.

@@ خط ۲۷: / خط ۲۷: @@
 نوازنده‌ی ایرانی [[کمانچه]] و از کمانچه‏‌نوازان بزرگ دوران [[قاجاریه، سلسله|قاجار]].
-پدرش از مستوفیان دستگاه سلطنتى قاجار بود و به تشویق او از همان کودکی برای یادگیری موسیقی نزد جوادخان قزوینى (نوازنده‌ی کمانچه و خواننده) رفت. او بعدتر نزد داوود شیرازى (نوازنده‌ی تار) که به ساقى معروف بود نیز آموزش دید. چنگی به کمک پدرش به دربار [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه]] و بعد از آن به دربار [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلى شاه]] راه یافت و با استادانى نظیر [[میرزا عبدالله فراهانی|میرزا آقا عبداللَّه]]، [[آقا حسینقلی|آقا حسینقلى]]، [[سماع حضور، حبیب الله (۱۲۳۱ ـ ۱۲۹۶ ش)|سماع حضور]] و [[رامشگر، باقرخان (ح ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۳۸ق)|باقرخان کمانچه‏‌کش]] آشنا شد و در سلک نوازندگان دربار درآمد. او بعدها کلاس موسیقى افتتاح کرد و شاگردان بزرگى تربیت کرد. اسماعیل زرین‌فر (نوازنده‌ی برجسته‌ی ویولن و خواهرزاده‌اش) یکی از شاگردان او بوده است. او در طول حیاتش با بسیاری از نوازندگان دوره‌ی قاجار دوستی و اجرا داشته است. از جمله با اشخاصی چون میرزا على‏‌اکبر سنتورى، مراد خان (نوازنده‌ی تار)، داود شیرازى (نوازنده‌ی تار)، غلام ضرب‏گیر، حبیب (نوازنده‌ی ضرب)، حاج قربان ‏خان و قلى‏ خان (هردو خواننده).
+پدرش از مستوفیان دستگاه سلطنتى قاجار بود و به تشویق او از همان کودکی برای یادگیری موسیقی نزد جوادخان قزوینى (نوازنده‌ی کمانچه و خواننده) رفت. او بعدتر نزد داوود شیرازى (نوازنده‌ی تار) که به ساقى معروف بود نیز آموزش دید. چنگی به کمک پدرش به دربار [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه]] و بعد از آن به دربار [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلى شاه]] راه یافت و با استادانى نظیر [[میرزا عبدالله فراهانی|میرزا آقا عبداللَّه]]، [[آقا حسینقلی|آقا حسینقلى]]، [[سماع حضور، حبیب الله|سماع حضور]] و [[رامشگر، باقرخان (ح ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۳۸ق)|باقرخان کمانچه‏‌کش]] آشنا شد و در سلک نوازندگان دربار درآمد. او بعدها کلاس موسیقى افتتاح کرد و شاگردان بزرگى تربیت کرد. اسماعیل زرین‌فر (نوازنده‌ی برجسته‌ی ویولن و خواهرزاده‌اش) یکی از شاگردان او بوده است. او در طول حیاتش با بسیاری از نوازندگان دوره‌ی قاجار دوستی و اجرا داشته است. از جمله با اشخاصی چون میرزا على‏‌اکبر سنتورى، مراد خان (نوازنده‌ی تار)، داود شیرازى (نوازنده‌ی تار)، غلام ضرب‏گیر، حبیب (نوازنده‌ی ضرب)، حاج قربان ‏خان و قلى‏ خان (هردو خواننده).
 علیرضا خان در تهران درگذشت و در امامزاده عبداللَّه به خاک سپرده شد.