سید نورکرم حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۰: خط ۳۰:




سازنده‌ی سازهای ایرانی. پدرش که نوازنده‌ی چیره‌دست تنبور و سازهای ترکی بود، او را با نواختن این سازها آشنا کرد. حسینی که از دوران نوجوانی به صورت خودآموز ساخت سازهایی چون تنبور، تار و سه‌تار را یاد گرفته بود، در سال  1353 با معرفی دکتر [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]] برای همکاری در زمینه‌ی ساخت ساز به مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی دعوت شد و زیر نظر [[مرادی، فرمان (کرمانشاه ۱۳۲۶ش)|فرمان مرادی]] (سازنده و کارشناس سازهای ایرانی) شروع به کار کرد. او در این دوره  تحت نظر محمد نوایی، معروف به عشقی (از سازندگان بزرگ تار و سه‌تار) مهارت خود را در این حرفه کامل کرده و تا سال 1376 که بازنشسته شد در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی به کار ساخت سازهای تنبور، سه‌تار و تار و آموزش این حرفه اشتغال داشت.  
سازنده‌ی سازهای ایرانی. پدرش که نوازنده‌ی چیره‌دست تنبور و سازهای ترکی بود، او را با نواختن این سازها آشنا کرد. حسینی که از دوران نوجوانی به صورت خودآموز ساخت سازهایی چون تنبور، تار و سه‌تار را یاد گرفته بود، در سال  1353ش با معرفی دکتر [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]] برای همکاری در زمینه‌ی ساخت ساز به مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی دعوت شد و زیر نظر [[مرادی، فرمان|فرمان مرادی]] (سازنده و کارشناس سازهای ایرانی) شروع به کار کرد. او در این دوره  تحت نظر محمد نوایی، معروف به عشقی (از سازندگان بزرگ تار و سه‌تار) مهارت خود را در این حرفه کامل کرده و تا سال 1376ش که بازنشسته شد در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی به کار ساخت سازهای تنبور، سه‌تار و تار و آموزش این حرفه اشتغال داشت.  


سازهای ساخت حسینی در جهان شهرت دارد. او پس از بازنشستگی هم در کارگاه شخصی خود مشغول به کار است.
سازهای ساخت حسینی در جهان شهرت دارد. او پس از بازنشستگی هم در کارگاه شخصی خود مشغول به کار است.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۱۵

سید نورکرم حسینی
زادروز هشتگرد 1 فروردین 1327ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی سازنده‌ی ساز
گروه مقاله موسیقی
سید نورکرم حسینی

سید نورکرم حسینی (هشتگرد 1 فروردین 1327ش- )


سازنده‌ی سازهای ایرانی. پدرش که نوازنده‌ی چیره‌دست تنبور و سازهای ترکی بود، او را با نواختن این سازها آشنا کرد. حسینی که از دوران نوجوانی به صورت خودآموز ساخت سازهایی چون تنبور، تار و سه‌تار را یاد گرفته بود، در سال 1353ش با معرفی دکتر داریوش صفوت برای همکاری در زمینه‌ی ساخت ساز به مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی دعوت شد و زیر نظر فرمان مرادی (سازنده و کارشناس سازهای ایرانی) شروع به کار کرد. او در این دوره تحت نظر محمد نوایی، معروف به عشقی (از سازندگان بزرگ تار و سه‌تار) مهارت خود را در این حرفه کامل کرده و تا سال 1376ش که بازنشسته شد در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی به کار ساخت سازهای تنبور، سه‌تار و تار و آموزش این حرفه اشتغال داشت.

سازهای ساخت حسینی در جهان شهرت دارد. او پس از بازنشستگی هم در کارگاه شخصی خود مشغول به کار است.