سنت جانز (آنتیگوا): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور =آنتیگوا و باربودا | |||
| نام فارسی = سَنتجانْز | |||
|نام لاتین =St. Johns | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = کرانه شمال غربی جزیرۀ آنتیگوا | |||
| جمعیت = 22,219 هزار نفر (2011) | |||
| مساحت = 10 کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = تولید شکر و شراب صادر و صنایع دستی، ظروف سفالی، و پارچه؛ گردشگری | |||
| برخی بناهای مهم = ساختمان دادگستری (۱۷۴۷)، بقایای قلعۀ جیمز (۱۷۰۳)، و کلیسای جامع انگلیکان سنت جان (۱۸۴۳) | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر5 | {{الگو:جعبه اطلاعات شهر5 | ||
| کشور =آنتیگوا و باربودا | | کشور =آنتیگوا و باربودا | ||
نسخهٔ ۱۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۲۰
| سنت جانز (آنتیگوا) | |
|---|---|
| کشور | آنتیگوا و باربودا |
| نام فارسی | سَنتجانْز |
| نام لاتین | St. Johns |
| جمعیت | 22,219 هزار نفر (2011) |
| موقعیت | کرانه شمال غربی جزیرۀ آنتیگوا |
| تولیدات و صنایع مهم | تولید شکر و شراب صادر و صنایع دستی، ظروف سفالی، و پارچه؛ گردشگری |
| برخی بناهای مهم | ساختمان دادگستری (۱۷۴۷)، بقایای قلعۀ جیمز (۱۷۰۳)، و کلیسای جامع انگلیکان سنت جان (۱۸۴۳) |
| مساحت | 10 کیلومتر مربع |
| سنت جانز (آنتیگوا) | |
|---|---|
| کشور | آنتیگوا و باربودا |
| جمعیت | 22,219 هزار نفر (2011) |
| موقعیت | شمال غربی جزیرۀ آنتیگوا |
| تولیدات و صنایع مهم | صادرات شکر و شراب و تولید صنایع دستی، ظروف سفالی، و پارچه |
| برخی بناهای مهم | ساختمان دادگستری (۱۷۴۷)، بقایای قلعۀ جیمز (۱۷۰۳)، و کلیسای جامع انگلیکان سنت جان (۱۸۴۳) |
| نام فارسی | سَنتجانْز |
| نام لاتین | St. Johns |
سَنتجانْز (آنتیگوا)(St. Johns)
پایتخت کشور آنتیگوا و باربودا[۱]، در کرانه شمال غربی جزیرۀ آنتیگوا، با 22,219 هزار نفر جمعیت (2011) و 10 کیلومتر مربع مساحت. مرکز تجاری است و شکر و شراب صادر و صنایع دستی، ظروف سفالی، و پارچه تولید میکند. گردشگری نیز در اقتصاد آن نقش مهمی دارد. بناهای مهم آن عبارتاند از ساختمان دادگستری[۲] (۱۷۴۷)، بقایای قلعۀ جیمز[۳] (۱۷۰۳)، و کلیسای جامع انگلیکان سنت جان[۴] (۱۸۴۳). فرودگاه بینالمللی در ۶کیلومتری شرق شهر قرار دارد. مهاجران انگلیسی در ۱۶۳۲ در این شهر ساکن شدند؛ با ورود مهاجران جدید در ۱۶۳۳ توسعه یافت. در قرن ۱۸ مقر ناوگان سلطنتی[۵] هند غربی (وست ایندیز)[۶] بود. در جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹ـ۱۹۴۵) بخشی از شهر در اختیار نیروهای امریکایی قرار داشت. سنت جانز براثر زلزلههای ۱۶۹۰ و ۱۸۴۳، آتشسوزی ۱۷۶۹، و توفند[۷] ۱۸۴۷ آسیب دید. این شهر در ۱۹۸۱ پایتخت رسمی کشور تازهاستقلالیافتۀ آنتیگوا و باربودا شد.