هنتسه، هانس ورنر: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ هنتسه،هانس ورنر (۱۹۲۶) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به هنتسه،هانس ورنر منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هنتسه،هانس ورنر ( | هنتسه،هانس ورنر (۱۹۲۶-۲۰۱۲م)(Henze, Hans Werner)<br/> {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =هانس ورنر هنتسه | |عنوان =هانس ورنر هنتسه | ||
|نام =Hans Werner Henze | |نام =Hans Werner Henze | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۹۲۶م | |زادروز=۱۹۲۶م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۲۰۱۲م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=آلمانی | |ملیت=آلمانی | ||
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۵۴
هنتسه،هانس ورنر (۱۹۲۶-۲۰۱۲م)(Henze, Hans Werner)
| هانس ورنر هنتسه Hans Werner Henze | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۶م |
| درگذشت | ۲۰۱۲م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در هایدلبرگ زیرنظر ولفگانگ فورتنر و تحصیل در پاریس زیرنظر رنه لایبوویتس |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| خویشاوندان سرشناس | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | مرثیه برای عشاق جوان (۱۹۶۱م)؛ زیبا بودن (۱۹۶۳م) |

آهنگساز آلمانی. از لحاظ سبک پرتنوع و ناآرام و بهسبب نوعی حساسیت شدید و گیرایی ادبی و استفادۀ فریبنده از رنگآمیزی ارکستری شاخص است، که نمونههای آن در اپرای مرثیه برای عشاق جوان[۱] (۱۹۶۱م) و کانتات زیبا بودن[۲] (۱۹۶۳م) دیده میشود. از میان آثار اخیر او، اپرای خیانت به دریا[۳] (۱۹۹۲م) درخور ذکر است. هِنتسه در هایدلبرگ[۴]، سوئیس، زیرنظر ولفگانگ فورتنِر[۵] و در پاریس، زیرنظر رنه لایبوویتس[۶] تحصیل کرد. از آرنولد شونبرگ[۷] تأثیر پذیرفت، هر چند یک آهنگساز دودکافونیک متعصب و سرسخت نشد، برای پیشرفت باله در آلمان نیز تلاشهای بسیاری انجام داد؛ از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۲م مشاور باله در اپرای ویسبادن[۸] بود. در ۱۹۵۳ به ایتالیا نقل مکان کرد، و در آنجا موسیقی او گستردگی بیشتری یافت، که این موضوع در اپرای باساریدها[۹] (۱۹۶۶م) نیز آشکار است. درپی ناآرامیهای دانشجویی ۱۹۶۸م ناگهان بنای موسیقایی ارزشمند را به سود یک موضع سوسیالیستی ستیزهجویانه رها کرد و آثاری تند و گزنده همچون اِل سیمارون[۱۰] (۱۹۷۰م) و صداها[۱۱] (۱۹۷۳م)، شامل آهنگهایی تلخ بر ۲۲ شعر انقلابی، ساخت که اغلب آنها سونوریتهای جادویی داشتند. اپرای ما به سوی رودخانه میآییم[۱۲] (۱۹۷۶م) و بالۀ اورفئوس[۱۳] (۱۹۷۹م) با همکاری ادوارد باند[۱۴] ساخته شدند. در سالهای اخیر، هِنتسه به گذشتۀ موسیقی روآورده و بیشتر تغزلی و تفصیلگرا شده است: بازسازی او از اپرای بازگشت اولیس[۱۵] اثر مونتهوردی[۱۶] در ۱۹۸۵م در سالزبرگ، بهروی صحنه رفت. ازجمله آثار اوست: صحنهای لرد جوان[۱۷]، گربۀ انگلیسی[۱۸]، ارکستری دوپّیو کنچرتو (کنسرتوی دوتایی)[۱۹] برای اُبوآ، هارپ و سازهای زهی (۱۹۶۶م)، رکویِم[۲۰] (۹ کنسرتوی روحانی) برای پیانو، ترومپت، و ارکستر مجلسی (۱۹۹۲م). آوازی ترانههای ناپلی[۲۱] (پنج ترانه) برای باریتون و ارکستر (۱۹۵۶م)، نکتورنها و آریاها[۲۲] برای سوپرانو و ارکستر (۱۹۵۷م)، کامِرموزیک (موسیقی مجلسی)[۲۳] برای تنور، گیتار، و ارکستر مجلسی (۱۹۵۸م)، آریوزی[۲۴] برای سوپرانو، ویولن و ارکستر از روی تاسّو[۲۵] (۱۹۶۳م)، شناور مدوسا[۲۶]، اوراتوریو بهیاد چه گوارا[۲۷] (۱۹۶۸م)، جستاری دربارۀ خوکها[۲۸] (۱۹۶۹م)، موسیقی سلطنتی زمستانی[۲۹].
- ↑ Elegy for Young Lovers
- ↑ Being Beauteous
- ↑ Das Verratene Meer/The Sea Betrayed
- ↑ Heidelberg
- ↑ Wolfgang Fortner
- ↑ René Leibowitz
- ↑ Arnold Schoenberg
- ↑ Wiesbaden Opera
- ↑ The Bassarids
- ↑ El Cimarrón
- ↑ Voices
- ↑ We Come to the River
- ↑ Orpheus
- ↑ Edward Bond
- ↑ Il ritorno di Ulisse
- ↑ Monteverdi
- ↑ Der Junge Lord
- ↑ The English Cat
- ↑ Doppio Concerto
- ↑ Requiem
- ↑ Neapolitan Songs
- ↑ Nocturnes and Arias
- ↑ Kammermusik
- ↑ Ariosi
- ↑ Tasso
- ↑ Das Floss der Medusa
- ↑ Ché Guevara
- ↑ Versuch über Schweine/Essay on Pigs
- ↑ Royal Winter Music