بولانژه، نادیا (۱۸۸۷ـ۱۹۷۹): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
معلم موسیقی و رهبر ارکستر فرانسوی. در کنسرواتوار پاریس<ref>Paris Conservatory </ref> زیرنظر [[فوره، گابریل (۱۸۴۵ـ۱۹۲۴)|گابریل فوره]]<ref>Gabriel Fauré </ref> تحصیل کرد، و بعدها در آنجا و نیز در دانشسرای موسیقی<ref>Ecole Normale de Musique </ref> و کنسرواتوار امریکایی<ref>American Conservatory </ref> در [[فونتن بلو|فونتنبلو]]<ref>Fontainebleau </ref> مشغول تدریس شد. بسیاری از آهنگسازان برجسته شاگرد او بودند، از جمله خواهرش، [[بولانژه، لی لی (۱۸۹۳ـ۱۹۱۸)|لیلی بولانژه]]<ref>Lili Boulanger </ref>، [[برکلی، لنوکس (۱۹۰۳ـ۱۹۸۹)|لنوکس برکلی]]<ref>Lennox Berkeley </ref>، [[کوپلند، ارون (۱۹۰۰ـ۱۹۹۰)|ارون کوپلند]]<ref>Aaron Copland </ref>، ژان فرانسه<ref>Jean Francaix</ref>، [[هریس، روی (۱۸۹۸ـ۱۹۷۹)|روی هَریس]]<ref>Roy Harris </ref>، [[پیستون، والتر (۱۸۹۴ـ۱۹۷۶)|والتر پیستون]]<ref>Walter Piston </ref>، و [[گلس، فیلیپ (۱۹۳۷)|فیلیپ گلس]]<ref>Philip Glass </ref>. نادیا نخستین زنی بود که در ۱۹۳۷ رهبری ارکستر فیلارمونیک سلطنتی<ref>Royal Philharmonic </ref> [[لندن (انگلستان)|لندن]] را بهدست گرفت، و نیز ارکستر سمفونی [[بوستون]]<ref>Boston Symphony </ref>، فیلارمونیک [[نیویورک]]<ref>New York Philharmonic </ref>، و ارکستر [[فیلادلفیا]]<ref>Philadelphia Orchestra </ref> را در ۱۹۳۸ رهبری کرد. با آغاز [[جنگ جهانی دوم]] در اروپا، در ۱۹۳۹ به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رفت و در ۱۹۴۶ بازگشت. از جمله آثار اوست: موسیقی صحنهای برای ''شهر مردگان''<ref>''La Città morta ''</ref> اثر [[دانونتسیو، گابریله (۱۸۶۳ـ۱۹۳۸)|دانونتسیو]]<ref>d’Annunzio </ref> ( با پونیو<ref>Pugno</ref>؛ ۱۹۱۱)؛ کانتاتای ''پری دریایی''<ref> ''La Sirène '' | معلم موسیقی و رهبر ارکستر فرانسوی. در کنسرواتوار پاریس<ref>Paris Conservatory </ref> زیرنظر [[فوره، گابریل (۱۸۴۵ـ۱۹۲۴)|گابریل فوره]]<ref>Gabriel Fauré </ref> تحصیل کرد، و بعدها در آنجا و نیز در دانشسرای موسیقی<ref>Ecole Normale de Musique </ref> و کنسرواتوار امریکایی<ref>American Conservatory </ref> در [[فونتن بلو|فونتنبلو]]<ref>Fontainebleau </ref> مشغول تدریس شد. بسیاری از آهنگسازان برجسته شاگرد او بودند، از جمله خواهرش، [[بولانژه، لی لی (۱۸۹۳ـ۱۹۱۸)|لیلی بولانژه]]<ref>Lili Boulanger </ref>، [[برکلی، لنوکس (۱۹۰۳ـ۱۹۸۹)|لنوکس برکلی]]<ref>Lennox Berkeley </ref>، [[کوپلند، ارون (۱۹۰۰ـ۱۹۹۰)|ارون کوپلند]]<ref>Aaron Copland </ref>، ژان فرانسه<ref>Jean Francaix</ref>، [[هریس، روی (۱۸۹۸ـ۱۹۷۹)|روی هَریس]]<ref>Roy Harris </ref>، [[پیستون، والتر (۱۸۹۴ـ۱۹۷۶)|والتر پیستون]]<ref>Walter Piston </ref>، و [[گلس، فیلیپ (۱۹۳۷)|فیلیپ گلس]]<ref>Philip Glass </ref>. نادیا نخستین زنی بود که در ۱۹۳۷ رهبری ارکستر فیلارمونیک سلطنتی<ref>Royal Philharmonic </ref> [[لندن (انگلستان)|لندن]] را بهدست گرفت، و نیز ارکستر سمفونی [[بوستون]]<ref>Boston Symphony </ref>، فیلارمونیک [[نیویورک]]<ref>New York Philharmonic </ref>، و ارکستر [[فیلادلفیا]]<ref>Philadelphia Orchestra </ref> را در ۱۹۳۸ رهبری کرد. با آغاز [[جنگ جهانی دوم]] در اروپا، در ۱۹۳۹ به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رفت و در ۱۹۴۶ بازگشت. از جمله آثار اوست: موسیقی صحنهای برای ''شهر مردگان''<ref>''La Città morta ''</ref> اثر [[دانونتسیو، گابریله (۱۸۶۳ـ۱۹۳۸)|دانونتسیو]]<ref>d’Annunzio </ref> ( با پونیو<ref>Pugno</ref>؛ ۱۹۱۱)؛ کانتاتای ''پری دریایی''<ref> ''La Sirène '' | ||
</ref> (۱۹۰۸)؛ آثار ارکستری؛ قطعههای سازی<ref>instrumental pieces</ref>؛ ترانهها.<br /> <!--12396200--> | </ref> (۱۹۰۸)؛ آثار ارکستری؛ قطعههای سازی<ref>instrumental pieces</ref>؛ ترانهها. | ||
<br /> <!--12396200--> | |||
---- | ---- | ||
[[Category:موسیقی]] | |||
[[Category:کلاسیک جهان]] | [[Category:کلاسیک جهان]] | ||
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۹
| نادیا بولانژِه Nadia Boulanger | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۷م |
| درگذشت | ۱۹۷۹م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کنسرواتوار پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | معلم موسیقی و رهبر ارکستر |
| فعالیت های مهم | دانشسرای موسیقی و کنسرواتوار امریکایی در فونتنبلو مشغول تدریس شد |
| آثار | موسیقی صحنهای برای شهر مردگان اثر دانونتسیو ( با پونیو؛ ۱۹۱۱)؛ کانتاتای پری دریایی (۱۹۰۸) |
| گروه مقاله | موسیقی |
بولانژِه، نادیا (۱۸۸۷ـ۱۹۷۹) (Boulanger, Nadia)
معلم موسیقی و رهبر ارکستر فرانسوی. در کنسرواتوار پاریس[۱] زیرنظر گابریل فوره[۲] تحصیل کرد، و بعدها در آنجا و نیز در دانشسرای موسیقی[۳] و کنسرواتوار امریکایی[۴] در فونتنبلو[۵] مشغول تدریس شد. بسیاری از آهنگسازان برجسته شاگرد او بودند، از جمله خواهرش، لیلی بولانژه[۶]، لنوکس برکلی[۷]، ارون کوپلند[۸]، ژان فرانسه[۹]، روی هَریس[۱۰]، والتر پیستون[۱۱]، و فیلیپ گلس[۱۲]. نادیا نخستین زنی بود که در ۱۹۳۷ رهبری ارکستر فیلارمونیک سلطنتی[۱۳] لندن را بهدست گرفت، و نیز ارکستر سمفونی بوستون[۱۴]، فیلارمونیک نیویورک[۱۵]، و ارکستر فیلادلفیا[۱۶] را در ۱۹۳۸ رهبری کرد. با آغاز جنگ جهانی دوم در اروپا، در ۱۹۳۹ به امریکا رفت و در ۱۹۴۶ بازگشت. از جمله آثار اوست: موسیقی صحنهای برای شهر مردگان[۱۷] اثر دانونتسیو[۱۸] ( با پونیو[۱۹]؛ ۱۹۱۱)؛ کانتاتای پری دریایی[۲۰] (۱۹۰۸)؛ آثار ارکستری؛ قطعههای سازی[۲۱]؛ ترانهها.
- ↑ Paris Conservatory
- ↑ Gabriel Fauré
- ↑ Ecole Normale de Musique
- ↑ American Conservatory
- ↑ Fontainebleau
- ↑ Lili Boulanger
- ↑ Lennox Berkeley
- ↑ Aaron Copland
- ↑ Jean Francaix
- ↑ Roy Harris
- ↑ Walter Piston
- ↑ Philip Glass
- ↑ Royal Philharmonic
- ↑ Boston Symphony
- ↑ New York Philharmonic
- ↑ Philadelphia Orchestra
- ↑ La Città morta
- ↑ d’Annunzio
- ↑ Pugno
- ↑ La Sirène
- ↑ instrumental pieces