جانداری بخارایی، محمد صادق: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


جانداریِ بُخارایی، محمد صادق (۱۱۷۱/۱۱۶۶ـ۱۲۳۵ق)<br>
محمدصادق جانداری بخارایی (۱۱۷۱/۱۱۶۶ ـ ۱۲۳۵ق)<br>
<p>شاعر و نویسندۀ‌ تاجیک‌. چندی‌ منشی‌ امیرحیدر مَنغیتی‌ بود، اما به‌سبب‌ مناعت‌ طبع‌ و بی‌اعتنایی‌ به‌ درباریان‌ برکنار و به‌ درواز تبعید شد. در پایان‌ زندگی‌ به‌ قرشی‌ رفت‌ و در همان‌ سامان‌ درگذشت‌. برجسته‌ترین‌ اثر وی‌ دخمۀ‌ شاهان در قالب‌ مثنوی‌ است‌ که‌ همۀ‌ شاهان‌ اشترخانی‌ را از گور درآورده‌ و به‌ محاکمه‌ کشیده‌ است‌. از دیگر آثارش‌:'' منظومۀ‌ فتوحات‌ امیرمعصوم‌ و امیرحیدر''؛ '' تواریخ‌''؛ ''قصیدۀ‌ شاه‌ درواز''؛ ''قضا و قدر''.</p>
(نام کامل: میرزا محمدصادق جانداری بخارایی) شاعر و نویسندۀ‌ تاجیک‌. چندی‌ منشی‌ امیرحیدر مَنغیتی‌ بود، اما به‌سبب‌ مناعت‌ طبع‌ و بی‌اعتنایی‌ به‌ درباریان‌ برکنار و به‌ کوهستان درواز تبعید شد. در پایان‌ زندگی‌ اجازۀ برگشت به بخارا را یافت، اما به‌ قرشی‌ رفت‌ و در همان‌ سامان‌ درگذشت‌. برجسته‌ترین‌ اثر وی‌ دخمۀ‌ شاهان در قالب‌ مثنوی‌ است‌ که‌ همۀ‌ شاهان‌ اشترخانی‌ را از گور درآورده‌ و به‌ محاکمه‌ کشیده‌ است‌. از دیگر آثارش‌:'' منظومۀ‌ فتوحات‌ امیرمعصوم‌ و امیرحیدر''؛ ''تواریخ‌''؛ ''قصیدۀ‌ شاه‌ درواز''؛ ''قضا و قدر''؛ ''ساقی‌نامه''؛ ''دخمۀ شاهان''؛ ''قضا و قدر''؛ ''به دخترى عاشق شدن درويش''.
<br><!--16021300-->
 
جانداری شاعرى غزلسرا بود و در غزل از اميرخسرو دهلوى، حافظ، كمال خجندى و به‌ويژه بيدل دهلوى تأثير گرفته است.
----<br><!--16021300-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۶

محمدصادق جانداری بخارایی (۱۱۷۱/۱۱۶۶ ـ ۱۲۳۵ق)
(نام کامل: میرزا محمدصادق جانداری بخارایی) شاعر و نویسندۀ‌ تاجیک‌. چندی‌ منشی‌ امیرحیدر مَنغیتی‌ بود، اما به‌سبب‌ مناعت‌ طبع‌ و بی‌اعتنایی‌ به‌ درباریان‌ برکنار و به‌ کوهستان درواز تبعید شد. در پایان‌ زندگی‌ اجازۀ برگشت به بخارا را یافت، اما به‌ قرشی‌ رفت‌ و در همان‌ سامان‌ درگذشت‌. برجسته‌ترین‌ اثر وی‌ دخمۀ‌ شاهان در قالب‌ مثنوی‌ است‌ که‌ همۀ‌ شاهان‌ اشترخانی‌ را از گور درآورده‌ و به‌ محاکمه‌ کشیده‌ است‌. از دیگر آثارش‌: منظومۀ‌ فتوحات‌ امیرمعصوم‌ و امیرحیدر؛ تواریخ‌؛ قصیدۀ‌ شاه‌ درواز؛ قضا و قدر؛ ساقی‌نامه؛ دخمۀ شاهان؛ قضا و قدر؛ به دخترى عاشق شدن درويش.

جانداری شاعرى غزلسرا بود و در غزل از اميرخسرو دهلوى، حافظ، كمال خجندى و به‌ويژه بيدل دهلوى تأثير گرفته است.