عجیلی، عبدالسلام

عُجَیلی، عَبدُالسَّلام (رَقّه ۱۹۱۸)

شاعر و نویسندۀ سوری. در خانواده‌ای خیمه‌نشین‌ زاده شد و با وجود سفرهای متعدد، بیشتر وقت خود را در زادگاهش گذرانید. در دانشگاه دمشق در رشته پزشکی به تحصیل پرداخت (۱۹۴۵). در دهۀ ۱۹۴۰ نمایندۀ مجلس سوریه بود. در ۱۹۴۷ برای یاری رزمندگان فلسطین داوطلبانه به ارتش سوریه پیوست. در ۱۹۶۲ ‌مدتی کوتاه وزیر فرهنگ بود. اولین مجموعۀ شعرش، شب‌ها و ستارگان (۱۹۵۱)، اثری رمانتیک است. نویسندۀ پرکاری است که بیست مجموعه داستان، دو رمان و نُه جلد کتاب شامل مقالات، سفرنامه‌ها و تک‌نگاری دربارۀ زندگی روستایی و صحرایی در وادی فرات منتشر کرده است. قصه‌های واقع‌گرایانۀ عُجَیلی معماهای روان‌شناختی زندگی مدرن را ترسیم می‌کند. بسیاری از این داستان‌ها محصول تجارب شخصی او در میان ساکنان شرق سوریه است. نوشته‌های وی عمیق و انسان‌گرایانه است و زبانی ساده و شیوا دارد. برخی از مجموعۀ داستان‌های او در فرانسه و اسپانیا منتشر شده است.