عالم، محمودامین: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ عالم، محمودامین (قاهره ۱۹۲۲) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به عالم، محمودامین منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عالِم، محموداَمین (قاهره | عالِم، محموداَمین (قاهره ۱۹۲۲م - )<br> | ||
منتقد ادبی، مورخ، شاعر، و فعال سیاسی مصری. در دانشگاه قاهره فلسفه خواند و در همانجا به تدریس فلسفه پرداخت، اما بهاتهام ارتباط با کمونیستها اخراج شد. در مجلههای ''روز الیوسُف'' و ''الرسالةالجدیده'' بهکار پرداخت. در ۱۹۵۹، به زندان افتاد و بعد از پنج سال آزاد شد و با مجلۀ ''المصور'' همکاری کرد. به انگلستان و فرانسه سفر کرد و پس از مرگ انورسادات به مصر بازگشت. بهاتفاق عبدالعظیم انیس، کتاب ''دربارۀ فرهنگ مصر'' (۱۹۵۵) را نوشت که از جدیترین مآخذ ادبیات مارکسیستی در زبان عربی است. علاوهبر رسالهها و مقالههای متعدد سیاسی و انتقادی، داستانها و نمایشنامههای مهمی نوشته است. از آثار اوست: ''توفیقالحکیم، اندیشمند و انسان'' (۱۹۷۵)؛ ''تأملاتی در جهان نجیب محفوظ'' (۱۹۷۰). | منتقد ادبی، مورخ، شاعر، و فعال سیاسی مصری. در دانشگاه قاهره فلسفه خواند و در همانجا به تدریس فلسفه پرداخت، اما بهاتهام ارتباط با کمونیستها اخراج شد. در مجلههای ''روز الیوسُف'' و ''الرسالةالجدیده'' بهکار پرداخت. در ۱۹۵۹، به زندان افتاد و بعد از پنج سال آزاد شد و با مجلۀ ''المصور'' همکاری کرد. به انگلستان و فرانسه سفر کرد و پس از مرگ انورسادات به مصر بازگشت. بهاتفاق عبدالعظیم انیس، کتاب ''دربارۀ فرهنگ مصر'' (۱۹۵۵) را نوشت که از جدیترین مآخذ ادبیات مارکسیستی در زبان عربی است. علاوهبر رسالهها و مقالههای متعدد سیاسی و انتقادی، داستانها و نمایشنامههای مهمی نوشته است. از آثار اوست: ''توفیقالحکیم، اندیشمند و انسان'' (۱۹۷۵)؛ ''تأملاتی در جهان نجیب محفوظ'' (۱۹۷۰). | ||
<br><!--31006200--> | <br><!--31006200--> | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۱۹
عالِم، محموداَمین (قاهره ۱۹۲۲م - )
منتقد ادبی، مورخ، شاعر، و فعال سیاسی مصری. در دانشگاه قاهره فلسفه خواند و در همانجا به تدریس فلسفه پرداخت، اما بهاتهام ارتباط با کمونیستها اخراج شد. در مجلههای روز الیوسُف و الرسالةالجدیده بهکار پرداخت. در ۱۹۵۹، به زندان افتاد و بعد از پنج سال آزاد شد و با مجلۀ المصور همکاری کرد. به انگلستان و فرانسه سفر کرد و پس از مرگ انورسادات به مصر بازگشت. بهاتفاق عبدالعظیم انیس، کتاب دربارۀ فرهنگ مصر (۱۹۵۵) را نوشت که از جدیترین مآخذ ادبیات مارکسیستی در زبان عربی است. علاوهبر رسالهها و مقالههای متعدد سیاسی و انتقادی، داستانها و نمایشنامههای مهمی نوشته است. از آثار اوست: توفیقالحکیم، اندیشمند و انسان (۱۹۷۵)؛ تأملاتی در جهان نجیب محفوظ (۱۹۷۰).