مینه، حنا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ مینه، حنا (لاذقیه ۱۹۲۴) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به مینه، حنا منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


مینَه، حَنّا (لاذقیه ۱۹۲۴)<br>
مینَه، حَنّا (لاذقیه ۱۹۲۴-۲۰۱۸م)<br>
<p>برجسته‌ترین رمان‌نویس سوری. زاده و پروردۀ خانواده‌ای تهی‌دست بود. کارگر بارانداز، سلمانی و روزنامه‌نگار بود و چندی به‌علت فعالیت‌های سیاسی گرفتار زندان و تبعید شد. آثار اولیه‌اش رمان‌های واقع‌گرای سوسیالیستی است. در ''بادبان و آذرخش'' (۱۹۶۶) پیکار برضد فرمانروایی فرانسه را، در پس‌زمینۀ مبارزات طبقاتی، روایت می‌کند. مینه در کارهای تازه‌ترش، مانند ''خورشید در روز ابری'' (۱۹۷۳) به تحلیل نمادگرایانۀ اختلافات طبقاتی می‌پردازد. تغییر نگرش از رئالیسم صریح به جهان‌بینی ظریف و نازکانه‌تر در زبان او نیز منعکس می‌شود. هماهنگی سبک و نماد در آثار متأخرش به اوجی استادانه می‌رسد.</p>
<p>برجسته‌ترین رمان‌نویس سوری. زاده و پروردۀ خانواده‌ای تهی‌دست بود. کارگر بارانداز، سلمانی و روزنامه‌نگار بود و چندی به‌علت فعالیت‌های سیاسی گرفتار زندان و تبعید شد. آثار اولیه‌اش رمان‌های واقع‌گرای سوسیالیستی است. در ''بادبان و آذرخش'' (۱۹۶۶م) پیکار برضد فرمانروایی فرانسه را، در پس‌زمینۀ مبارزات طبقاتی، روایت می‌کند. مینه در کارهای تازه‌ترش، مانند ''خورشید در روز ابری'' (۱۹۷۳م) به تحلیل نمادگرایانۀ اختلافات طبقاتی می‌پردازد. تغییر نگرش از رئالیسم صریح به جهان‌بینی ظریف و نازکانه‌تر در زبان او نیز منعکس می‌شود. هماهنگی سبک و نماد در آثار متأخرش به اوجی استادانه می‌رسد.</p>
<br><!--38624500-->
<br><!--38624500-->
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:ادبیات عرب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۸

مینَه، حَنّا (لاذقیه ۱۹۲۴-۲۰۱۸م)

برجسته‌ترین رمان‌نویس سوری. زاده و پروردۀ خانواده‌ای تهی‌دست بود. کارگر بارانداز، سلمانی و روزنامه‌نگار بود و چندی به‌علت فعالیت‌های سیاسی گرفتار زندان و تبعید شد. آثار اولیه‌اش رمان‌های واقع‌گرای سوسیالیستی است. در بادبان و آذرخش (۱۹۶۶م) پیکار برضد فرمانروایی فرانسه را، در پس‌زمینۀ مبارزات طبقاتی، روایت می‌کند. مینه در کارهای تازه‌ترش، مانند خورشید در روز ابری (۱۹۷۳م) به تحلیل نمادگرایانۀ اختلافات طبقاتی می‌پردازد. تغییر نگرش از رئالیسم صریح به جهان‌بینی ظریف و نازکانه‌تر در زبان او نیز منعکس می‌شود. هماهنگی سبک و نماد در آثار متأخرش به اوجی استادانه می‌رسد.