حاتمی، نیرالزمان: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ حاتمی، نیرالزمان (تهران ـ۲۰۰۰) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به حاتمی، نیرالزمان منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>(یا: ثقفی) بانوی فارسیپژوه و فرهنگنویس ایرانی. در ۱۹۳۴ مدیر یکی از مدارس نمونۀ تهران شد. سپس به باکو رفت و به تدریس زبان فارسی در دانشگاه دولتی آذربایجان پرداخت (۱۹۴۷) و در ۱۹۶۸ به رتبۀ پروفسوری رسید. </p><p>حاتمی بهسبب تألیف'' فرهنگ فارسی به آذری'' موفق به دریافت نشان از دست [[حیدر علی اف|حیدر علیاف]]، رئیسجمهور آذربایجان، شد. اغلب تألیفاتِ فراوان او دربارۀ زبان فارسی، کتب درسی است. </p><p>از آثارش:'' زبان گفتاری تهران'' (باکو، ۱۹۵۳)؛ ''زبان فارسی'' (باکو، ۱۹۶۸).</p> | }}<p>(یا: ثقفی) بانوی فارسیپژوه و فرهنگنویس ایرانی. در ۱۹۳۴ مدیر یکی از مدارس نمونۀ تهران شد. سپس به باکو رفت و به تدریس زبان فارسی در دانشگاه دولتی آذربایجان پرداخت (۱۹۴۷) و در ۱۹۶۸ به رتبۀ پروفسوری رسید. </p><p>حاتمی بهسبب تألیف'' فرهنگ فارسی به آذری'' موفق به دریافت نشان از دست [[حیدر علی اف|حیدر علیاف]]، رئیسجمهور آذربایجان، شد. اغلب تألیفاتِ فراوان او دربارۀ زبان فارسی، کتب درسی است. </p><p>از آثارش:'' زبان گفتاری تهران'' (باکو، ۱۹۵۳)؛ ''زبان فارسی'' (باکو، ۱۹۶۸).</p> | ||
<br><!--18001000--> | <br><!--18001000--> | ||
---- | |||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | [[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | ||
[[رده:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]] | [[رده:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]] | ||
[[رده:اشخاص و موسسات]] | [[رده:اشخاص و موسسات]] | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۰۵
نیّرالزّمان حاتمی (تهران- ۲۰۰۰)
| نیرالزمان حاتمی | |
|---|---|
| درگذشت | ۲۰۰۰ م |
| ملیت | ایرانی |
| نامهای دیگر | ثقفی |
| تحصیلات و محل تحصیل | رتبۀ پروفسوری از دانشگاه دولتی آذربایجان |
| شغل و تخصص اصلی | فارسیپژوه و فرهنگنویس |
| آثار | زبان گفتاری تهران (باکو، ۱۹۵۳)، زبان فارسی (باکو، ۱۹۶۸) |
| جوایز و افتخارات | دریافت نشان از رییسجمهور آذربایجان به سبب تالیف فرهنگ فارسی به آذری |
(یا: ثقفی) بانوی فارسیپژوه و فرهنگنویس ایرانی. در ۱۹۳۴ مدیر یکی از مدارس نمونۀ تهران شد. سپس به باکو رفت و به تدریس زبان فارسی در دانشگاه دولتی آذربایجان پرداخت (۱۹۴۷) و در ۱۹۶۸ به رتبۀ پروفسوری رسید.
حاتمی بهسبب تألیف فرهنگ فارسی به آذری موفق به دریافت نشان از دست حیدر علیاف، رئیسجمهور آذربایجان، شد. اغلب تألیفاتِ فراوان او دربارۀ زبان فارسی، کتب درسی است.
از آثارش: زبان گفتاری تهران (باکو، ۱۹۵۳)؛ زبان فارسی (باکو، ۱۹۶۸).