دونای علیا

نمایی از روستا

دونای علیا (Dunay-e Olya)

(یا: دینا) روستایی در دهستان اوزرود، بخش بلده شهرستان نور، استان مازندران. در فاصلۀ 70کیلومتری جنوب غربی شهر نور، 157کیلومتری غرب جنوبی شهر ساری، 55کیلومتری جنوب دریای خزر، 55کیلومتری شمال تهران، و در ارتفاع 2,500متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی ییلاقی با آب‌وهوای سرد و خشک در ارتفاعات میانی البرز مرکزی است. در 200متری غرب آن روستای دونای سفلی قرار دارد و راه این دو روستا در یک کیلومتری غرب به جادۀ بلده - پل زنگوله متصل می‌شود. به این ترتیب، در مسیر جادۀ بلده، از محل پل زنگوله در جادۀ چالوس و آزادراه تهران - شمال، روستاهای دونای سفلی و علیا اولین آبادی‌های منطقۀ بلده هستند. یکی از سرشاخه‌های رودخانۀ چالوس، به نام دونارود، با جریان شرقی - غربی از میان این دو آبادی می‌گذرد و در 2.5کیلومتری غربِ دونای سفلی به رود چالوس می‌پیوندد. هر دو روستا از مقاصد گردشگری جادۀ چالوس هستند و غیر از پل زنگوله از دیگر روستاهای اطرافشان بیشتر از 3کیلومتر فاصله دارند. اراضی این دو روستا در غرب به شهرستان چالوس و در جنوب به شهرستان کرج (استان البرز) محدود می‌شود. در 4کیلومتری جنوب و در مرز استان البرز با بخشی از رشته‌کوه البرز با قله‌هایی که بیشتر از 3,500متر ارتفاع دارند (چون قله‌های دونا، شرور و سرخاب) محصور شده‌اند. این دو آبادی مدرسۀ علوم دینی و دبیرستان دورۀ اول متوسطه داشته‌اند. در وجه تسمیۀ این روستا روایتی نقل شده که به یقین نمی‌توان آن را پذیرفت: در زمان شاه اسماعیل صفوی شماری از مردمان منطقۀ دیناور کرمانشاه (بخش دینور کنونی شهرستان صحنه) به این منطقه مهاجرت کرده‌اند و با اسکان دائم و خانه‌سازی نام آبادیِ شکل گرفته را به نسبت زادگاهشان دینا/ دونا گذاشته‌اند. این دو روستا خانۀ بهداشت، داروخانه، بقالی، نانوایی و اقامتگاه‌های اجاره‌ای دارند.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دونای علیا 273نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، دامداری و کسب‌وکارهای مرتبط با گردشگری، و محصولاتشان گندم و میوه‌هایی چون سیب، گیلاس، گردو، انجیر، گیاهان دارویی (خاصه گل گاوزبان) و تولیدات دامی است. مردم دونای علیا به زبان طبری (گویش کجوری) سخن می‌گویند.

---