چهل تن، امیرحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ چهل تن، امیرحسن (تهران ۱۳۳۵ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به چهل تن، امیرحسن منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


چهل‌تن، امیرحسن (تهران ۱۳۳۵ش)<br>
[[پرونده: 17068300.jpg | بندانگشتی|چهل‌تن، اميرحسن]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =امیرحسین چهل تن
|عنوان =امیرحسین چهل تن
خط ۲۹: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>داستان‌نویس ایرانی. در ۱۳۵۷، از دانشگاه علم و صنعت در رشتۀ مهندسی برق دانشنامۀ لیسانس گرفت. در ۱۳۵۸، به انگلستان رفت و در ۱۳۶۰، از دانشگاه برونل در رشتۀ الکترونیک دانشنامۀ فوق‌لیسانس گرفت. پس از بازگشت به ایران در شرکت‌های مختلف به‌کار پرداخت. از ۱۳۵۵ش شروع به‌چاپ ‌داستان‌های کوتاه و رمان‌هایش کرد. ویژگی این آثار تبحر در نقل آداب و رسوم عامۀ مردم و بازنماییِ شیوۀ زندگی و مشکلات اجتماعی آنان، از ورای گفتگوهایی با حال‌وهوایی تاریخی و در جهت پدیدآوردن نثری هماهنگ با زمانۀ رویدادهاست. از آثارش: مجموعۀ داستان ''صیغه'' (۱۳۵۵)؛ مجموعۀ داستان'' دخیل بر پنجرۀ فولاد'' (۱۳۵۷)؛ رمان'' تالار آینه'' (۱۳۶۹)؛ مجموعۀ داستان ''دیگر کسی صدایم نزد'' (۱۳۷۱)؛ رمان ''مهرگیاه'' (۱۳۷۷)؛ رمان ''تهران، شهر بی‌آسمان'' (۱۳۸۰)؛ مجموعۀ داستان ''ساعت پنج برای مردان دیر است'' (۱۳۸۱)؛ فیلم‌نامۀ ''کات، منطقۀ ممنوعه'' (۱۳۸۲)؛ ''سپیده‌دم ایرانی'' (۱۳۸۴)؛ ''بررسی آثار محمود دولت‌آبادی'' (۱۳۸۲). برخی داستان‌های او به زبان‌های فرانسه،‌ آلمانی، سوئدی، عربی، ارمنی، کردی، انگلیسی و آلمانی و ایتالیایی ترجمه شده است.</p>
}}چهل‌تن، امیرحسن (تهران ۱۳۳۵ش)<br>
[[پرونده: 17068300.jpg | بندانگشتی|چهل‌تن، اميرحسن]]<p>داستان‌نویس ایرانی. در ۱۳۵۷ش، از دانشگاه علم و صنعت در رشتۀ مهندسی برق دانشنامۀ لیسانس گرفت. در ۱۳۵۸ش، به انگلستان رفت و در ۱۳۶۰ش، از دانشگاه برونل در رشتۀ الکترونیک دانشنامۀ فوق‌لیسانس گرفت. پس از بازگشت به ایران در شرکت‌های مختلف به‌کار پرداخت. از ۱۳۵۵ش شروع به‌چاپ ‌داستان‌های کوتاه و رمان‌هایش کرد. ویژگی این آثار تبحر در نقل آداب و رسوم عامۀ مردم و بازنماییِ شیوۀ زندگی و مشکلات اجتماعی آنان، از ورای گفتگوهایی با حال‌وهوایی تاریخی و در جهت پدیدآوردن نثری هماهنگ با زمانۀ رویدادهاست. از آثارش: مجموعۀ داستان ''صیغه'' (۱۳۵۵)؛ مجموعۀ داستان'' دخیل بر پنجرۀ فولاد'' (۱۳۵۷)؛ رمان'' تالار آینه'' (۱۳۶۹)؛ مجموعۀ داستان ''دیگر کسی صدایم نزد'' (۱۳۷۱)؛ رمان ''مهرگیاه'' (۱۳۷۷)؛ رمان ''تهران، شهر بی‌آسمان'' (۱۳۸۰)؛ مجموعۀ داستان ''ساعت پنج برای مردان دیر است'' (۱۳۸۱)؛ فیلم‌نامۀ ''کات، منطقۀ ممنوعه'' (۱۳۸۲)؛ ''سپیده‌دم ایرانی'' (۱۳۸۴)؛ ''بررسی آثار محمود دولت‌آبادی'' (۱۳۸۲). برخی داستان‌های او به زبان‌های فرانسه،‌ آلمانی، سوئدی، عربی، ارمنی، کردی، انگلیسی و آلمانی و ایتالیایی ترجمه شده است.</p>
<br><!--17068300-->
<br><!--17068300-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۵۸

امیرحسین چهل تن
زادروز تهران ۱۳۳۵ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشنامه لیسانس از دانشگاه علم و صنعت در رشته مهندسی برق، دانشنامه فوق لیسانس از دانشگاه برونل در رشته الکترونیک
شغل و تخصص اصلی داستان نویس
آثار رمان تهران، شهر بی آسمان (۱۳۸۰)، مجموعه داستان ساعت پنج برای مردان دیر است (۱۳۸۱)، فیلم نامه کات، منطقه ممنوعه (۱۳۸۲)، سپیده دم ایرانی (۱۳۸۴)

چهل‌تن، امیرحسن (تهران ۱۳۳۵ش)

چهل‌تن، اميرحسن

داستان‌نویس ایرانی. در ۱۳۵۷ش، از دانشگاه علم و صنعت در رشتۀ مهندسی برق دانشنامۀ لیسانس گرفت. در ۱۳۵۸ش، به انگلستان رفت و در ۱۳۶۰ش، از دانشگاه برونل در رشتۀ الکترونیک دانشنامۀ فوق‌لیسانس گرفت. پس از بازگشت به ایران در شرکت‌های مختلف به‌کار پرداخت. از ۱۳۵۵ش شروع به‌چاپ ‌داستان‌های کوتاه و رمان‌هایش کرد. ویژگی این آثار تبحر در نقل آداب و رسوم عامۀ مردم و بازنماییِ شیوۀ زندگی و مشکلات اجتماعی آنان، از ورای گفتگوهایی با حال‌وهوایی تاریخی و در جهت پدیدآوردن نثری هماهنگ با زمانۀ رویدادهاست. از آثارش: مجموعۀ داستان صیغه (۱۳۵۵)؛ مجموعۀ داستان دخیل بر پنجرۀ فولاد (۱۳۵۷)؛ رمان تالار آینه (۱۳۶۹)؛ مجموعۀ داستان دیگر کسی صدایم نزد (۱۳۷۱)؛ رمان مهرگیاه (۱۳۷۷)؛ رمان تهران، شهر بی‌آسمان (۱۳۸۰)؛ مجموعۀ داستان ساعت پنج برای مردان دیر است (۱۳۸۱)؛ فیلم‌نامۀ کات، منطقۀ ممنوعه (۱۳۸۲)؛ سپیده‌دم ایرانی (۱۳۸۴)؛ بررسی آثار محمود دولت‌آبادی (۱۳۸۲). برخی داستان‌های او به زبان‌های فرانسه،‌ آلمانی، سوئدی، عربی، ارمنی، کردی، انگلیسی و آلمانی و ایتالیایی ترجمه شده است.