چهل تن، امیرحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =امیرحسین چهل تن
|عنوان =امیرحسن چهل تن
|نام =
|نام =
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۱۳: خط ۱۳:
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دانشنامه لیسانس از دانشگاه علم و صنعت در رشته مهندسی برق، دانشنامه فوق لیسانس از دانشگاه برونل در رشته الکترونیک  
|تحصیلات و محل تحصیل=دانشنامه لیسانس از دانشگاه علم و صنعت در رشته مهندسی برق، دانشنامه فوق لیسانس از دانشگاه برونل در رشته الکترونیک  
| شغل و تخصص اصلی =داستان نویس
| شغل و تخصص اصلی =داستان‌نویس
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}چهل‌تن، امیرحسن (تهران ۱۳۳۵ش)<br>
}}چهل‌تن، امیرحسن (تهران ۱۳۳۵ش - )<br>
[[پرونده: 17068300.jpg | بندانگشتی|چهل‌تن، اميرحسن]]<p>داستان‌نویس ایرانی. در ۱۳۵۷ش، از دانشگاه علم و صنعت در رشتۀ مهندسی برق دانشنامۀ لیسانس گرفت. در ۱۳۵۸ش، به انگلستان رفت و در ۱۳۶۰ش، از دانشگاه برونل در رشتۀ الکترونیک دانشنامۀ فوق‌لیسانس گرفت. پس از بازگشت به ایران در شرکت‌های مختلف به‌کار پرداخت. از ۱۳۵۵ش شروع به‌چاپ ‌داستان‌های کوتاه و رمان‌هایش کرد. ویژگی این آثار تبحر در نقل آداب و رسوم عامۀ مردم و بازنماییِ شیوۀ زندگی و مشکلات اجتماعی آنان، از ورای گفتگوهایی با حال‌وهوایی تاریخی و در جهت پدیدآوردن نثری هماهنگ با زمانۀ رویدادهاست. از آثارش: مجموعۀ داستان ''صیغه'' (۱۳۵۵)؛ مجموعۀ داستان'' دخیل بر پنجرۀ فولاد'' (۱۳۵۷)؛ رمان'' تالار آینه'' (۱۳۶۹)؛ مجموعۀ داستان ''دیگر کسی صدایم نزد'' (۱۳۷۱)؛ رمان ''مهرگیاه'' (۱۳۷۷)؛ رمان ''تهران، شهر بی‌آسمان'' (۱۳۸۰)؛ مجموعۀ داستان ''ساعت پنج برای مردان دیر است'' (۱۳۸۱)؛ فیلم‌نامۀ ''کات، منطقۀ ممنوعه'' (۱۳۸۲)؛ ''سپیده‌دم ایرانی'' (۱۳۸۴)؛ ''بررسی آثار محمود دولت‌آبادی'' (۱۳۸۲). برخی داستان‌های او به زبان‌های فرانسه،‌ آلمانی، سوئدی، عربی، ارمنی، کردی، انگلیسی و آلمانی و ایتالیایی ترجمه شده است.</p>
[[پرونده: 17068300.jpg | بندانگشتی|چهل‌تن، اميرحسن]]<p>داستان‌نویس ایرانی. در ۱۳۵۷ش، از دانشگاه علم و صنعت در رشتۀ مهندسی برق دانشنامۀ لیسانس گرفت. در ۱۳۵۸ش، به انگلستان رفت و در ۱۳۶۰ش، از دانشگاه برونل در رشتۀ الکترونیک دانشنامۀ فوق‌لیسانس گرفت. پس از بازگشت به ایران در شرکت‌های مختلف به‌کار پرداخت. از ۱۳۵۵ش شروع به چاپ ‌داستان‌های کوتاه و رمان‌هایش کرد. ویژگی این آثار تبحر در نقل آداب و رسوم عامۀ مردم و بازنماییِ شیوۀ زندگی و مشکلات اجتماعی آنان، از ورای گفتگوهایی با حال‌وهوایی تاریخی و در جهت پدیدآوردن نثری هماهنگ با زمانۀ رویدادهاست. از آثارش: مجموعۀ داستان ''صیغه'' (۱۳۵۵ش)؛ مجموعۀ داستان'' دخیل بر پنجرۀ فولاد'' (۱۳۵۷ش)؛ رمان'' تالار آینه'' (۱۳۶۹ش)؛ مجموعۀ داستان ''دیگر کسی صدایم نزد'' (۱۳۷۱ش)؛ رمان ''مهرگیاه'' (۱۳۷۷ش)؛ رمان ''تهران، شهر بی‌آسمان'' (۱۳۸۰ش)؛ مجموعۀ داستان ''ساعت پنج برای مردان دیر است'' (۱۳۸۱ش)؛ فیلم‌نامۀ ''کات، منطقۀ ممنوعه'' (۱۳۸۲ش)؛ ''سپیده‌دم ایرانی'' (۱۳۸۴ش)؛ ''بررسی آثار محمود دولت‌آبادی'' (۱۳۸۲ش). برخی داستان‌های او به زبان‌های فرانسه،‌ آلمانی، سوئدی، عربی، ارمنی، کردی، انگلیسی و آلمانی و ایتالیایی ترجمه شده است.</p>
<br><!--17068300-->
<br><!--17068300-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۴

امیرحسن چهل تن
زادروز تهران ۱۳۳۵ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشنامه لیسانس از دانشگاه علم و صنعت در رشته مهندسی برق، دانشنامه فوق لیسانس از دانشگاه برونل در رشته الکترونیک
شغل و تخصص اصلی داستان‌نویس
آثار رمان تهران، شهر بی آسمان (۱۳۸۰)، مجموعه داستان ساعت پنج برای مردان دیر است (۱۳۸۱)، فیلم نامه کات، منطقه ممنوعه (۱۳۸۲)، سپیده دم ایرانی (۱۳۸۴)

چهل‌تن، امیرحسن (تهران ۱۳۳۵ش - )

چهل‌تن، اميرحسن

داستان‌نویس ایرانی. در ۱۳۵۷ش، از دانشگاه علم و صنعت در رشتۀ مهندسی برق دانشنامۀ لیسانس گرفت. در ۱۳۵۸ش، به انگلستان رفت و در ۱۳۶۰ش، از دانشگاه برونل در رشتۀ الکترونیک دانشنامۀ فوق‌لیسانس گرفت. پس از بازگشت به ایران در شرکت‌های مختلف به‌کار پرداخت. از ۱۳۵۵ش شروع به چاپ ‌داستان‌های کوتاه و رمان‌هایش کرد. ویژگی این آثار تبحر در نقل آداب و رسوم عامۀ مردم و بازنماییِ شیوۀ زندگی و مشکلات اجتماعی آنان، از ورای گفتگوهایی با حال‌وهوایی تاریخی و در جهت پدیدآوردن نثری هماهنگ با زمانۀ رویدادهاست. از آثارش: مجموعۀ داستان صیغه (۱۳۵۵ش)؛ مجموعۀ داستان دخیل بر پنجرۀ فولاد (۱۳۵۷ش)؛ رمان تالار آینه (۱۳۶۹ش)؛ مجموعۀ داستان دیگر کسی صدایم نزد (۱۳۷۱ش)؛ رمان مهرگیاه (۱۳۷۷ش)؛ رمان تهران، شهر بی‌آسمان (۱۳۸۰ش)؛ مجموعۀ داستان ساعت پنج برای مردان دیر است (۱۳۸۱ش)؛ فیلم‌نامۀ کات، منطقۀ ممنوعه (۱۳۸۲ش)؛ سپیده‌دم ایرانی (۱۳۸۴ش)؛ بررسی آثار محمود دولت‌آبادی (۱۳۸۲ش). برخی داستان‌های او به زبان‌های فرانسه،‌ آلمانی، سوئدی، عربی، ارمنی، کردی، انگلیسی و آلمانی و ایتالیایی ترجمه شده است.