مارینتی، فیلیپو تومازو (۱۸۷۶ـ۱۹۴۴): تفاوت میان نسخه‌ها

Marinetti Filippo Tommaso
فیلیپو تومازو مارینتی; Marinetti Filippo Tommaso
زادروز	1876;
درگذشت	1944
ملیت	ایتالیایی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل در رشته‌ی حقوق
شغل و تخصص اصلی	نویسنده
آثار	بیانیه‌ی فنی ادبیات فوتوریستی
گروه مقاله	ادبیات غرب

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۲۸

مارینِتّی، فیلیپو تومازو (۱۸۷۶ـ۱۹۴۴م)(Marinetti, Filippo Tommaso)

مؤلف ایتالیایی. در ۱۹۰۹ بیانیه فتوریسم^[۱]، نخستین بیانیۀ فتوریسم^[۲]، را منتشر کرد و در آن جوانان ایتالیا را به گسستن از سنت‌های هنری، شعری، و رمان و مواجهه با چالش‌های عصر جدید ماشینی تشویق کرد. نظریه‌های خود را در کتاب مافارکای فتوریست: رمان‌ افریقایی^[۳] (۱۹۰۹م) شرح داد. معروف‌ترین کار او بیانیۀ فنی ادبیات فتوریستی^[۴] (۱۹۱۲م) است. چند نمایش‌نامه، کتابی دربارۀ اجرای تئاتری (۱۹۱۶م)، و کتاب شعری با نام جنگ، تنها وسیلۀ نظافت جهان^[۵] (۱۹۱۵م) نوشت. مارینتی در اسکندریۀ مصر زاده شد. در ۱۸۹۳م به پاریس رفت و در ۱۸۹۸م برای تحصیل در رشتۀ حقوق به پاویا، در ایتالیا، رفت. پس از دریافت جایزه‌ای برای شعر «مارَن‌های پیر^[۶]»، به کارهای ادبی روآورد. در ۱۹۰۵م با همکاری سِم بِنِلّی^[۷] و ویتالیانو پونتی^[۸] نشریۀ ادبی شعر^[۹] را تأسیس کرد. چهار سال بعد بیانیه فتوریسم را در روزنامۀ پاریسی فیگارو^[۱۰] و بعد از آن در شعر منتشر کرد. بیانیۀ دوم با نام روشنی ماه را می‌کُشیم^[۱۱] دو ماه پس از بیانیۀ اول در آوریل ۱۹۰۹م منتشر شد.

↑ Manifesto del Futurismo
↑ Futurism
↑ Mafarka le futuriste: Roman africaine/Mafarka the Futurist: African Novel
↑ Manifesto technico della letteratura futuristica/Technical Manifesto of Futurist Literature
↑ Guerra sola igiene del mondo/ War the Only Hygiene of the World
↑ Les Vieux Marins
↑ Sem Benelli
↑ Vitaliano Ponti
↑ Poesia
↑ Le Figaro
↑ Uccidiamo il chiaro di luna

[1] Manifesto del Futurismo

[2] Futurism

[3] Mafarka le futuriste: Roman africaine/Mafarka the Futurist: African Novel

[4] Manifesto technico della letteratura futuristica/Technical Manifesto of Futurist Literature

[5] Guerra sola igiene del mondo/ War the Only Hygiene of the World

[6] Les Vieux Marins

[7] Sem Benelli

[8] Vitaliano Ponti

[9] Poesia

[10] Le Figaro

[11] Uccidiamo il chiaro di luna

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

@@ خط ۲۷: / خط ۲۷: @@
 |باشگاه =
 }}
-مارینِتّی، فیلیپو تومازو (۱۸۷۶ـ۱۹۴۴)(Marinetti, Filippo Tommaso)<br /> [[File:38042700.jpg|thumb|مارينِتّي، فيليپو تومازو]]
+مارینِتّی، فیلیپو تومازو (۱۸۷۶ـ۱۹۴۴م)(Marinetti, Filippo Tommaso)<br /> [[File:38042700.jpg|thumb|مارينِتّي، فيليپو تومازو]]
-مؤلف ایتالیایــی. در ۱۹۰۹ ''بیانیه فتوریسم''<ref>''Manifesto del Futurismo''
+مؤلف ایتالیایی. در ۱۹۰۹ ''بیانیه فتوریسم''<ref>''Manifesto del Futurismo''
-</ref>، نخستین بیانیۀ [[فتوریسم]]<ref> Futurism</ref>، را منتشر کرد و در آن جوانان ایتالیا را به گسستن از سنت‌های هنری، شعری، و رمان و مواجهه با چالش‌های عصر جدید ماشینی تشویق کرد. نظریه‌های خود را در کتاب ''مافارکای فتوریست: رمان‌ افریقایی''<ref>''Mafarka le futuriste: Roman africaine/Mafarka the Futurist: African Novel'' </ref> (۱۹۰۹) شرح داد. معروف‌ترین کار او ''بیانیۀ فنی ادبیات فتوریستی''<ref>''Manifesto technico della letteratura futuristica/Technical Manifesto of Futurist Literature'' </ref> (۱۹۱۲) است. چند نمایش‌نامه، کتابی دربارۀ اجرای تئاتری (۱۹۱۶)، و کتاب شعری با نام ''جنگ، تنها وسیلۀ نظافت جهان''<ref>''Guerra sola igiene del mondo/ War the Only Hygiene of the World'' </ref> (۱۹۱۵) نوشت. مارینتی در اسکندریۀ مصر زاده شد. در ۱۸۹۳ به پاریس رفت و در ۱۸۹۸ برای تحصیل در رشتۀ حقوق به پاویا، در ایتالیا، رفت. پس از دریافت جایزه‌ای برای شعر «مارَن‌های پیر<ref>Les Vieux Marins </ref>»، به کارهای ادبی روآورد. در ۱۹۰۵ با همکاری سِم بِنِلّی<ref>Sem Benelli </ref> و ویتالیانو پونتی<ref>Vitaliano Ponti </ref> نشریۀ ادبی ''شعر''<ref>Poesia </ref> را تأسیس کرد. چهار سال بعد ''بیانیه فتوریسم'' را در روزنامۀ پاریسی ''فیگارو''<ref>''Le Figaro'' </ref> و بعد از آن در ''شعر'' منتشر کرد. بیانیۀ دوم با نام ''روشنی ماه را می‌کُشیم''<ref>''Uccidiamo il chiaro di luna''</ref> دو ماه پس از بیانیۀ اول در آوریل ۱۹۰۹ منتشر شد.
+</ref>، نخستین بیانیۀ [[فتوریسم]]<ref> Futurism</ref>، را منتشر کرد و در آن جوانان ایتالیا را به گسستن از سنت‌های هنری، شعری، و رمان و مواجهه با چالش‌های عصر جدید ماشینی تشویق کرد. نظریه‌های خود را در کتاب ''مافارکای فتوریست: رمان‌ افریقایی''<ref>''Mafarka le futuriste: Roman africaine/Mafarka the Futurist: African Novel'' </ref> (۱۹۰۹م) شرح داد. معروف‌ترین کار او ''بیانیۀ فنی ادبیات فتوریستی''<ref>''Manifesto technico della letteratura futuristica/Technical Manifesto of Futurist Literature'' </ref> (۱۹۱۲م) است. چند نمایش‌نامه، کتابی دربارۀ اجرای تئاتری (۱۹۱۶م)، و کتاب شعری با نام ''جنگ، تنها وسیلۀ نظافت جهان''<ref>''Guerra sola igiene del mondo/ War the Only Hygiene of the World'' </ref> (۱۹۱۵م) نوشت. مارینتی در اسکندریۀ مصر زاده شد. در ۱۸۹۳م به پاریس رفت و در ۱۸۹۸م برای تحصیل در رشتۀ حقوق به پاویا، در ایتالیا، رفت. پس از دریافت جایزه‌ای برای شعر «مارَن‌های پیر<ref>Les Vieux Marins </ref>»، به کارهای ادبی روآورد. در ۱۹۰۵م با همکاری سِم بِنِلّی<ref>Sem Benelli </ref> و ویتالیانو پونتی<ref>Vitaliano Ponti </ref> نشریۀ ادبی ''شعر''<ref>Poesia </ref> را تأسیس کرد. چهار سال بعد ''بیانیه فتوریسم'' را در روزنامۀ پاریسی ''فیگارو''<ref>''Le Figaro'' </ref> و بعد از آن در ''شعر'' منتشر کرد. بیانیۀ دوم با نام ''روشنی ماه را می‌کُشیم''<ref>''Uccidiamo il chiaro di luna''</ref> دو ماه پس از بیانیۀ اول در آوریل ۱۹۰۹م منتشر شد.
 &nbsp;