جلایر، پرویز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ جلایر، پرویز (تهران ۱۳۱۸ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به جلایر، پرویز منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
پرویز جَلایر (تهران 4 آبان ۱۳۱۸ش- تهران 15 تیر 1398ش)<br>
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =پرویز جلایر
|عنوان =پرویز جلایر
خط ۲۷: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =نیرو و راستی تهران  
|باشگاه =نیرو و راستی تهران  
}}[[پرونده:16075800- 2.jpg|جایگزین=پرویز جلایر|بندانگشتی|301x301پیکسل|پرویز جلایر]]<p>وزنه‌بردار ایرانی. از ۱۳۳۸ زیر نظر شاپور ظلّی تمرین کرد. در ۱۳۳۹ عضو باشگاه نیرو و راستی تهران و در ۱۳۴۱ عضو تیم ملی ایران شد. برندۀ دو مدال طلای مسابقات قهرمانی آسیا (بانکوک، ۱۹۶۳؛ فیلیپین، ۱۹۶۹)، مدال طلای بازی‌های آسیایی (بانکوک ۱۹۶۶)، مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان (تهران، ۱۹۶۷)، دو مدال نقرۀ مسابقات قهرمانی جهان (مکزیک، ۱۹۶۸؛ و پرو، ۱۹۷۰) مدال نقرۀ بازی‌های المپیک مکزیکوسیتی (۱۹۶۸)، دو مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان (برلین، ۱۹۶۶؛ مکزیک ۱۹۶۷) است. او که در ۱۹۶۷ رکورد وزن ۶۷ کیلوگرم (سبک‌وزن) جهان را نیم کیلو ترقی داده بود، چهارده سال رکورددار وزنه‌برداری آسیا در اوزان سبک‌وزن (۶۷ کیلوگرم) و میان‌وزن (۷۵ کیلوگرم) بوده است. بعد از کناره‌گیری از ورزش قهرمانی، از ۱۳۵۷ مدت سه سال مربی تیم ملی جوانان ایران شد. دو دوره نیز سرمربی تیم ملی بزرگ‌سالان ایران بوده است (بار اول در ۱۳۵۹ و بار دوم از ۱۳۷۶ به‌مدت سه سال). او در ۱۳۵۸ به ریاست فدراسیون وزنه‌برداری ارتش‌های جهان برگزیده شد.</p>
}}پرویز جَلایر (تهران 4 آبان ۱۳۱۸ش- تهران 15 تیر 1398ش)<br>[[پرونده:16075800- 2.jpg|جایگزین=پرویز جلایر|بندانگشتی|301x301پیکسل|پرویز جلایر]]<p>وزنه‌بردار ایرانی. از ۱۳۳۸ زیر نظر شاپور ظلّی تمرین کرد. در ۱۳۳۹ عضو باشگاه نیرو و راستی تهران و در ۱۳۴۱ عضو تیم ملی ایران شد. برندۀ دو مدال طلای مسابقات قهرمانی آسیا (بانکوک، ۱۹۶۳؛ فیلیپین، ۱۹۶۹)، مدال طلای بازی‌های آسیایی (بانکوک ۱۹۶۶)، مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان (تهران، ۱۹۶۷)، دو مدال نقرۀ مسابقات قهرمانی جهان (مکزیک، ۱۹۶۸؛ و پرو، ۱۹۷۰) مدال نقرۀ بازی‌های المپیک مکزیکوسیتی (۱۹۶۸)، دو مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان (برلین، ۱۹۶۶؛ مکزیک ۱۹۶۷) است. او که در ۱۹۶۷ رکورد وزن ۶۷ کیلوگرم (سبک‌وزن) جهان را نیم کیلو ترقی داده بود، چهارده سال رکورددار وزنه‌برداری آسیا در اوزان سبک‌وزن (۶۷ کیلوگرم) و میان‌وزن (۷۵ کیلوگرم) بوده است. بعد از کناره‌گیری از ورزش قهرمانی، از ۱۳۵۷ مدت سه سال مربی تیم ملی جوانان ایران شد. دو دوره نیز سرمربی تیم ملی بزرگ‌سالان ایران بوده است (بار اول در ۱۳۵۹ و بار دوم از ۱۳۷۶ به‌مدت سه سال). او در ۱۳۵۸ به ریاست فدراسیون وزنه‌برداری ارتش‌های جهان برگزیده شد.</p>
<br><!--16075800-->
<br><!--16075800-->
[[رده:ورزش]]
[[رده:ورزش]]
[[رده:اشخاص ایران]]
[[رده:اشخاص ایران]]

نسخهٔ ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۱۹

پرویز جلایر
زادروز تهران 4 آبان ۱۳۱۸ش
درگذشت تهران 15 تیر 1398ش
ملیت ایرانی
سمت عضو تیم ملی ایران (۱۳۴۱) - مربی تیم ملی جوانان ایران (۱۳۵۷ـ۱۳۶۰) - سرمربی تیم ملی بزرگ سالان ایران (۱۳۵۹ و ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹) - ریاست فدراسیون وزنه برداری ارتش های جهان (۱۳۵۸)
رشته وزنه برداری
باشگاه نیرو و راستی تهران
جوایز و افتخارات چهارده سال رکورددار وزنه برداری آسیا در اوزان سبک وزن (۶۷ کیلوگرم) و میان وزن (۷۵ کیلوگرم)، طلای مسابقات قهرمانی آسیا (بانکوک، ۱۹۶۳؛ فیلیپین، ۱۹۶۹)، طلای بازی های آسیایی (بانکوک ۱۹۶۶)، طلای مسابقات قهرمانی جهان (تهران، ۱۹۶۷)، نقره مسابقات قهرمانی جهان (مکزیک، ۱۹۶۸؛ و پرو، ۱۹۷۰)، نقره بازی های المپیک مکزیکوسیتی (۱۹۶۸)، برنز مسابقات قهرمانی جهان (برلین، ۱۹۶۶؛ مکزیک ۱۹۶۷)

پرویز جَلایر (تهران 4 آبان ۱۳۱۸ش- تهران 15 تیر 1398ش)

پرویز جلایر
پرویز جلایر

وزنه‌بردار ایرانی. از ۱۳۳۸ زیر نظر شاپور ظلّی تمرین کرد. در ۱۳۳۹ عضو باشگاه نیرو و راستی تهران و در ۱۳۴۱ عضو تیم ملی ایران شد. برندۀ دو مدال طلای مسابقات قهرمانی آسیا (بانکوک، ۱۹۶۳؛ فیلیپین، ۱۹۶۹)، مدال طلای بازی‌های آسیایی (بانکوک ۱۹۶۶)، مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان (تهران، ۱۹۶۷)، دو مدال نقرۀ مسابقات قهرمانی جهان (مکزیک، ۱۹۶۸؛ و پرو، ۱۹۷۰) مدال نقرۀ بازی‌های المپیک مکزیکوسیتی (۱۹۶۸)، دو مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان (برلین، ۱۹۶۶؛ مکزیک ۱۹۶۷) است. او که در ۱۹۶۷ رکورد وزن ۶۷ کیلوگرم (سبک‌وزن) جهان را نیم کیلو ترقی داده بود، چهارده سال رکورددار وزنه‌برداری آسیا در اوزان سبک‌وزن (۶۷ کیلوگرم) و میان‌وزن (۷۵ کیلوگرم) بوده است. بعد از کناره‌گیری از ورزش قهرمانی، از ۱۳۵۷ مدت سه سال مربی تیم ملی جوانان ایران شد. دو دوره نیز سرمربی تیم ملی بزرگ‌سالان ایران بوده است (بار اول در ۱۳۵۹ و بار دوم از ۱۳۷۶ به‌مدت سه سال). او در ۱۳۵۸ به ریاست فدراسیون وزنه‌برداری ارتش‌های جهان برگزیده شد.