خوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت خوریه 846نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولات آنها برنج، مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی است. مردم خوریه به زبان طبری (گویش کجوری) سخن می‌گویند.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت خوریه 846نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولات آنها برنج، مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی است. مردم خوریه به زبان طبری (گویش کجوری) سخن می‌گویند.
----
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۰

خوریه (Khvoriyeh)

روستایی در دهستان ناتل‌‌کنار علیا، بخش مرکزی شهرستان نور، استان مازندران. در فاصلۀ 7کیلومتری جنوب شرقی مرکز شهر نور، 93کیلومتری غرب شهر ساری، 8کیلومتری جنوب دریای خزر، 110کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 40متری از سطح دریا قرار دارد. در دشت‌های مجاور ارتفاعات شمالی کوهستانِ البرز مرکزی واقع شده و جز در شرق در باقی جهات جنگلی است. رودخانۀ حاجی‌‌ماه‌‌‌‌رود در شرق خوریه به سمت شمال جریان دارد و راه روستا به واسطۀ روستاهای شرقی به جادۀ نور - چمستان متصل است. روستاهای پیرامون آن عبارتند از: سرکاج و سریاکتی در شرق، ناتل در جنوب، انارجار در غرب، و دارجار در شمال. منطقۀ توریستی الیمالات (جنگل و دریاچه) در فاصلۀ 2کیلومتری جنوب شرق خوریه واقع شده است. این آبادی اقامتگاه‌های اجاره‌ای متعدد، خانۀ بهداشت، حمام عمومی، خواروبارفروشی و نانوایی دارد.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت خوریه 846نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولات آنها برنج، مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی است. مردم خوریه به زبان طبری (گویش کجوری) سخن می‌گویند.