محمدحسن خان افشار ارومی (قرن ۱۳ق): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=محمّدحسنخان اَفْشار اُرومی|نام=|نام دیگر=نقّاشباشی لال|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=نقّاشباشی|زادروز=قرن ۱۳ق|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش و قلمداننگار|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=تصویر فتحعلیشاه قاجار نشسته بر تخت سلطنتی (۱۲۳۴ق)؛ تصویر محمّدشاه قاجار (۱۲۶۱ق)؛ پرده رنگروغنی ناصرالدینشاه (۱۲۷۶ق)؛ شاهزاده و پسرک نیمه برهنه؛ شاهزاده ایستاده با تفنگ؛ شیخ صنعان و دختر ترسا؛ جوان بلندقامت؛ و چندین قلمدان و قاب آینه|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}محمّدحسنخان اَفْشار اُرومی (قرن ۱۳ق)<br> | ||
<p>(یا: نقّاشباشی لال) نقاش و قلمداننگار ایرانی. از هنرمندان دربار [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، و از نمایندگان مکتب پیکرنگاری درباریبود. وی هنرمند لال، و از طوایف معروف افشار و ارومیه بود. در رنگروغن، کارهای روغنی (لاکی)، و آبرنگ مهارت داشت، و [[نستعلیق، خط|خط نستعلیق]] را خوش مینوشت. قوانین ژرفانمایی را بهخوبی میدانست، و مجالس بزمی و رزمی، بهویژه تکچهرۀ پادشاهان و رجال معروف را با مهارت نقش میکرد. حالات شخصی و آرایش صورتها و نیز اشیاء زمینه را با دقت ترسیم میکرد. محمدحسنخان از [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلیشاه]] یا [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]]، لقب نقّاشباشی گرفت. دو پسرش، آقا بیگلر و ابوالفیض، هم نقاش بودند. ازجمله آثارش تصویر فتحعلیشاه قاجار نشسته بر تخت سلطنتی (۱۲۳۴ق)؛ تصویر محمّدشاه قاجار (۱۲۶۱ق)؛ پردۀ رنگروغنی [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه]] (۱۲۷۶ق)؛ ''شاهزاده و پسرک'' ''نیمه برهنه''؛ ''شاهزادۀ ایستاده با تفنگ''؛ ''شیخ صنعان و دختر ترسا''؛ ''جوان بلندقامت''؛ و چندین قلمدان و قاب آینه.</p> | <p>(یا: نقّاشباشی لال) نقاش و قلمداننگار ایرانی. از هنرمندان دربار [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، و از نمایندگان مکتب پیکرنگاری درباریبود. وی هنرمند لال، و از طوایف معروف افشار و ارومیه بود. در رنگروغن، کارهای روغنی (لاکی)، و آبرنگ مهارت داشت، و [[نستعلیق، خط|خط نستعلیق]] را خوش مینوشت. قوانین ژرفانمایی را بهخوبی میدانست، و مجالس بزمی و رزمی، بهویژه تکچهرۀ پادشاهان و رجال معروف را با مهارت نقش میکرد. حالات شخصی و آرایش صورتها و نیز اشیاء زمینه را با دقت ترسیم میکرد. محمدحسنخان از [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلیشاه]] یا [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]]، لقب نقّاشباشی گرفت. دو پسرش، آقا بیگلر و ابوالفیض، هم نقاش بودند. ازجمله آثارش تصویر فتحعلیشاه قاجار نشسته بر تخت سلطنتی (۱۲۳۴ق)؛ تصویر محمّدشاه قاجار (۱۲۶۱ق)؛ پردۀ رنگروغنی [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه]] (۱۲۷۶ق)؛ ''شاهزاده و پسرک'' ''نیمه برهنه''؛ ''شاهزادۀ ایستاده با تفنگ''؛ ''شیخ صنعان و دختر ترسا''؛ ''جوان بلندقامت''؛ و چندین قلمدان و قاب آینه.</p> | ||
<br><!--38176200--> | <br><!--38176200--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۸
| محمّدحسنخان اَفْشار اُرومی | |
|---|---|
| زادروز |
قرن ۱۳ق |
| ملیت | ایرانی |
| نامهای دیگر | نقّاشباشی لال |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش و قلمداننگار |
| لقب | نقّاشباشی |
| آثار | تصویر فتحعلیشاه قاجار نشسته بر تخت سلطنتی (۱۲۳۴ق)؛ تصویر محمّدشاه قاجار (۱۲۶۱ق)؛ پرده رنگروغنی ناصرالدینشاه (۱۲۷۶ق)؛ شاهزاده و پسرک نیمه برهنه؛ شاهزاده ایستاده با تفنگ؛ شیخ صنعان و دختر ترسا؛ جوان بلندقامت؛ و چندین قلمدان و قاب آینه |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی |
محمّدحسنخان اَفْشار اُرومی (قرن ۱۳ق)
(یا: نقّاشباشی لال) نقاش و قلمداننگار ایرانی. از هنرمندان دربار قاجار، و از نمایندگان مکتب پیکرنگاری درباریبود. وی هنرمند لال، و از طوایف معروف افشار و ارومیه بود. در رنگروغن، کارهای روغنی (لاکی)، و آبرنگ مهارت داشت، و خط نستعلیق را خوش مینوشت. قوانین ژرفانمایی را بهخوبی میدانست، و مجالس بزمی و رزمی، بهویژه تکچهرۀ پادشاهان و رجال معروف را با مهارت نقش میکرد. حالات شخصی و آرایش صورتها و نیز اشیاء زمینه را با دقت ترسیم میکرد. محمدحسنخان از فتحعلیشاه یا محمدشاه قاجار، لقب نقّاشباشی گرفت. دو پسرش، آقا بیگلر و ابوالفیض، هم نقاش بودند. ازجمله آثارش تصویر فتحعلیشاه قاجار نشسته بر تخت سلطنتی (۱۲۳۴ق)؛ تصویر محمّدشاه قاجار (۱۲۶۱ق)؛ پردۀ رنگروغنی ناصرالدینشاه (۱۲۷۶ق)؛ شاهزاده و پسرک نیمه برهنه؛ شاهزادۀ ایستاده با تفنگ؛ شیخ صنعان و دختر ترسا؛ جوان بلندقامت؛ و چندین قلمدان و قاب آینه.