یاسین، عبدالسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\4' به '<!--4')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


یاسین، عبدالسّلام (۱۹۲۸)<br>
[[پرونده: 42009100.jpg | بندانگشتی|ياسين، عبدالسّلام]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =عبدالسلام یاسین
|عنوان =عبدالسلام یاسین
خط ۱۰: خط ۸:
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۹۲۸م
|زادروز=۱۹۲۸م
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=۲۰۱۲م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=
|ملیت=
خط ۲۹: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}مشهورترین رهبر اسلام‌گرای سیاسی در مغرب و رهبر جماعة العدل و الاحسان. در خانواده‌ای روستایی و بربر به‌دنیا آمد. با محفل صوفیانه بشیشیه ارتباط داشت. تا زمان اخراجش، به جرم فعالیت در گروه‌های اسلامی، بیست سال در آموزش و پرورش به‌کار مشغول بود. در ۱۹۷۳ در نامه‌ای سرگشاده به ملک حسن، امپریالیسم، غرب‌گرایی، انحطاط اخلاقی و بی‌عدالتی اجتماعی را محکوم کرد و همین کار سبب شد از ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸، در بیمارستانی روانی بستری شود. پس از آزادی، نشریۀ ''الجماعة'' را، تا زمان ممنوعیتش در ۱۹۸۳، منتشر کرد و پس از آن جماعةالعدل و الاحسان را تأسیس کرد. یاسین متأثر از اندیشه‌های سید قطب بوده ولی خواهان خشونت‌ورزی نبوده است. زیرا دعوت دینی را با خشونت ناسازگار می‌دانست. در پی تمجید وی از امام خمینی (ره)، و تلاش برای کودتا و تأسیس حکومت اسلامی، در ۱۹۸۴ بار دیگر زندانی شد. وی برخلاف بنیادگرایان معتقد است راه استقرار جامعه اسلامی، آزادی و آراء عمومی است. مهم‌ترین کتاب‌های او عبارت است از ''اسلام از دعوت تا دولت''، ''اسلام و ناسیونالیسم سکولار''، ''نگره‌هایی در فقه و تاریخ''، ''درآمدی به روش''.
}}[[پرونده: 42009100.jpg | بندانگشتی|ياسين، عبدالسلام]]
<br><!--42009100-->
یاسین، عبدالسلام (۱۹۲۸-۲۰۱۲م)<br>
 
مشهورترین رهبر اسلام‌گرای سیاسی در مغرب و رهبر جماعة‌العدل و الاحسان. در خانواده‌ای روستایی و بربر به دنیا آمد. با محفل صوفیانه بشیشیه ارتباط داشت. تا زمان اخراجش، به جرم فعالیت در گروه‌های اسلامی، بیست سال در آموزش و پرورش به‌کار مشغول بود. در ۱۹۷۳م در نامه‌ای سرگشاده به ملک حسن، امپریالیسم، غرب‌گرایی، انحطاط اخلاقی و بی‌عدالتی اجتماعی را محکوم کرد و همین کار سبب شد از ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸م، در بیمارستانی روانی بستری شود. پس از آزادی، نشریۀ ''الجماعة'' را، تا زمان ممنوعیتش در ۱۹۸۳م، منتشر کرد و پس از آن جماعةالعدل و الاحسان را تأسیس کرد. یاسین متأثر از اندیشه‌های سید قطب بوده ولی خواهان خشونت‌ورزی نبوده است. زیرا دعوت دینی را با خشونت ناسازگار می‌دانست. در پی تمجید وی از امام خمینی (ره)، و تلاش برای کودتا و تأسیس حکومت اسلامی، در ۱۹۸۴م بار دیگر زندانی شد. وی برخلاف بنیادگرایان معتقد است راه استقرار جامعه اسلامی، آزادی و آراء عمومی است. مهم‌ترین کتاب‌های او عبارت است از ''اسلام از دعوت تا دولت''، ''اسلام و ناسیونالیسم سکولار''، ''نگره‌هایی در فقه و تاریخ''، ''درآمدی به روش''.
 
 
عبدالسلام یاسین، ۲۳ آذر ۱۳۹۱ شمسی (برابر با ۱۳ دسامبر ۲۰۱۲ میلادی) در سن ۸۴ سالگی در رباط، پایتخت مراکش، به دلیل کهولت سن درگذشت و در مقبره رهبر معنوی خود در شهر سلا به خاک سپرده شد.<!--42009100-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:اشخاص و عناوین، اصطلاحات و مفاهیم عمومی]]
[[رده:اشخاص و عناوین، اصطلاحات و مفاهیم عمومی]]
[[رده:رسانه ها و ارتباطات]]
[[رده:رسانه ها و ارتباطات]]
[[رده:رسانه های نوشتاری غیرایران]]
[[رده:رسانه های نوشتاری غیرایران]]

نسخهٔ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۳

عبدالسلام یاسین
زادروز ۱۹۲۸م
درگذشت ۲۰۱۲م
شغل و تخصص اصلی رهبر روحانی
سمت رهبر جماعه العدل و الاحسان
خویشاوندان سرشناس دین اسلام، رسانه ها و ارتباطات
جوایز و افتخارات  اسلام از دعوت تا دولت؛ اسلام و ناسیونالیسم سکولار
ياسين، عبدالسلام

یاسین، عبدالسلام (۱۹۲۸-۲۰۱۲م)

مشهورترین رهبر اسلام‌گرای سیاسی در مغرب و رهبر جماعة‌العدل و الاحسان. در خانواده‌ای روستایی و بربر به دنیا آمد. با محفل صوفیانه بشیشیه ارتباط داشت. تا زمان اخراجش، به جرم فعالیت در گروه‌های اسلامی، بیست سال در آموزش و پرورش به‌کار مشغول بود. در ۱۹۷۳م در نامه‌ای سرگشاده به ملک حسن، امپریالیسم، غرب‌گرایی، انحطاط اخلاقی و بی‌عدالتی اجتماعی را محکوم کرد و همین کار سبب شد از ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸م، در بیمارستانی روانی بستری شود. پس از آزادی، نشریۀ الجماعة را، تا زمان ممنوعیتش در ۱۹۸۳م، منتشر کرد و پس از آن جماعةالعدل و الاحسان را تأسیس کرد. یاسین متأثر از اندیشه‌های سید قطب بوده ولی خواهان خشونت‌ورزی نبوده است. زیرا دعوت دینی را با خشونت ناسازگار می‌دانست. در پی تمجید وی از امام خمینی (ره)، و تلاش برای کودتا و تأسیس حکومت اسلامی، در ۱۹۸۴م بار دیگر زندانی شد. وی برخلاف بنیادگرایان معتقد است راه استقرار جامعه اسلامی، آزادی و آراء عمومی است. مهم‌ترین کتاب‌های او عبارت است از اسلام از دعوت تا دولت، اسلام و ناسیونالیسم سکولار، نگره‌هایی در فقه و تاریخ، درآمدی به روش.


عبدالسلام یاسین، ۲۳ آذر ۱۳۹۱ شمسی (برابر با ۱۳ دسامبر ۲۰۱۲ میلادی) در سن ۸۴ سالگی در رباط، پایتخت مراکش، به دلیل کهولت سن درگذشت و در مقبره رهبر معنوی خود در شهر سلا به خاک سپرده شد.