شیکاگو: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
شیکاگو (Chicago)<br/> [[File:26196600.jpg|thumb|موزه تاريخ طبيعي، شيکاگو]]شهری در ایالت ایلینوی<ref>Illinois State </ref> امریکا، بر ساحل جنوب غربی دریاچۀ میشیگان<ref>Lake Michigan </ref>، با ۸,۷۱۱,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز مهم صنعتی، بازرگانی، مالی و مرکز حملونقل و نیز سومین شهر بزرگ کشور مزبور است. کارخانههای بستهبندی گوشت و سیلو دارد و مواد شیمیایی و کالاهای فلزی تولید میکند؛ چاپ و انتشارات نیز از دیگر صنایع آن است. شیکاگو مراکز فرهنگی و هنری متعدد دارد، ازجمله دانشگاه شیکاگو، موزۀ تاریخ طبیعی شیکاگو<ref>Chicago Natutral History Meuseum </ref>، موسسۀ هنری، شیکاگو<ref>Art Institute, Chicago </ref>، که آثاری از ایران نیز دارند؛ و ارکستر سمفونی شیکاگو<ref>Chicago Symphony Orchestra</ref>. اولینبار در ۱۶۷۳ ژاک مارکت<ref>Jacques Marquette</ref>، پویندۀ فرانسوی، و لوئی ژولیه<ref>Louis Joliet </ref>، سیاح کانادایی، از این منطقه دیدن کردند که مسکن اقوام سرخپوست بود. صد سال بعد اولین ماندگاه دائمی در آن ایجاد شد. در ۱۸۰۳ امریکا یک پایگاه نظامی در آن تأسیس کرد و شهر شیکاگو اطراف این پایگاه توسعه یافت. پایگاه مزبور در آغاز جنگ ۱۸۱۲ ویران و در ۱۸۱۶ بازسازی شد. در ۱۸۳۰، این محل به منطقۀ مسکونی تبدیل شد و در ۱۸۳۷ وضعیت شهری یافت. توسعۀ این شهر پس از احداث آبراه ایلینوی و میشیگان افزایش یافت و بهدنبال آن مسائل و مشکلات کارگری پیش آمد که به آشوب میدان هیمارکت<ref>Haymarket Square Riot </ref> (۱۸۸۶) و اعتصاب پولمن<ref>Pullman Strike</ref> (۱۸۹۴) منجر شد. در سالهای بین جنگ جهانی اول و ۱۹۳۳ شیکاگو مأمن گانگسترها بود و پس از جنگ صنایع آن گسترش یافت. شیکاگو در آتشسوزی مهیب ۱۸۷۱ ویران شد؛ امّا این حادثه از ارزش آن بهمنزله شهر مهم صنعتی نکاست. نخستین آسمانخراش جهان در ۱۸۸۵ در این شهر ساخته شد. | شیکاگو (Chicago)<br/> [[File:26196600.jpg|thumb|موزه تاريخ طبيعي، شيکاگو]]شهری در ایالت [[ایلینوی]]<ref>Illinois State </ref> [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]، بر ساحل جنوب غربی [[میشیگان، دریاچه|دریاچۀ میشیگان]]<ref>Lake Michigan </ref>، با ۸,۷۱۱,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز مهم صنعتی، بازرگانی، مالی و مرکز حملونقل و نیز سومین شهر بزرگ کشور مزبور است. کارخانههای بستهبندی [[گوشت]] و سیلو دارد و مواد شیمیایی و کالاهای فلزی تولید میکند؛ [[چاپ]] و انتشارات نیز از دیگر صنایع آن است. شیکاگو مراکز فرهنگی و هنری متعدد دارد، ازجمله دانشگاه شیکاگو، موزۀ تاریخ طبیعی شیکاگو<ref>Chicago Natutral History Meuseum </ref>، موسسۀ هنری، شیکاگو<ref>Art Institute, Chicago </ref>، که آثاری از ایران نیز دارند؛ و ارکستر سمفونی شیکاگو<ref>Chicago Symphony Orchestra</ref>. اولینبار در ۱۶۷۳ [[مارکت، ژاک (۱۶۳۷ـ۱۶۷۵)|ژاک مارکت]]<ref>Jacques Marquette</ref>، پویندۀ فرانسوی، و لوئی ژولیه<ref>Louis Joliet </ref>، سیاح کانادایی، از این منطقه دیدن کردند که مسکن اقوام سرخپوست بود. صد سال بعد اولین ماندگاه دائمی در آن ایجاد شد. در ۱۸۰۳ امریکا یک پایگاه نظامی در آن تأسیس کرد و شهر شیکاگو اطراف این پایگاه توسعه یافت. پایگاه مزبور در آغاز جنگ ۱۸۱۲ ویران و در ۱۸۱۶ بازسازی شد. در ۱۸۳۰، این محل به منطقۀ مسکونی تبدیل شد و در ۱۸۳۷ وضعیت شهری یافت. توسعۀ این شهر پس از احداث آبراه ایلینوی و میشیگان افزایش یافت و بهدنبال آن مسائل و مشکلات کارگری پیش آمد که به آشوب میدان هیمارکت<ref>Haymarket Square Riot </ref> (۱۸۸۶) و اعتصاب پولمن<ref>Pullman Strike</ref> (۱۸۹۴) منجر شد. در سالهای بین [[جنگ جهانی اول]] و ۱۹۳۳ شیکاگو مأمن گانگسترها بود و پس از جنگ صنایع آن گسترش یافت. شیکاگو در آتشسوزی مهیب ۱۸۷۱ ویران شد؛ امّا این حادثه از ارزش آن بهمنزله شهر مهم صنعتی نکاست. نخستین [[آسمان خراش|آسمانخراش]] جهان در ۱۸۸۵ در این شهر ساخته شد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۳
| شیکاگو | |
|---|---|
| کشور | امریکا |
| استان یا ایالت | ایلینوی |
| جمعیت | 8,711,000 نفر |
| موقعیت | ساحل جنوب غربی دریاچۀ میشیگان |
| تولیدات و صنایع مهم | مواد شیمیایی و کالاهای فلزی، چاپ و انتشارات |
| برخی بناهای مهم | موزۀ تاریخ طبیعی شیکاگو، موسسۀ هنری شیکاگو |
| نام فارسی | شیکاگو |
شیکاگو (Chicago)
شهری در ایالت ایلینوی[۱] امریکا، بر ساحل جنوب غربی دریاچۀ میشیگان[۲]، با ۸,۷۱۱,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز مهم صنعتی، بازرگانی، مالی و مرکز حملونقل و نیز سومین شهر بزرگ کشور مزبور است. کارخانههای بستهبندی گوشت و سیلو دارد و مواد شیمیایی و کالاهای فلزی تولید میکند؛ چاپ و انتشارات نیز از دیگر صنایع آن است. شیکاگو مراکز فرهنگی و هنری متعدد دارد، ازجمله دانشگاه شیکاگو، موزۀ تاریخ طبیعی شیکاگو[۳]، موسسۀ هنری، شیکاگو[۴]، که آثاری از ایران نیز دارند؛ و ارکستر سمفونی شیکاگو[۵]. اولینبار در ۱۶۷۳ ژاک مارکت[۶]، پویندۀ فرانسوی، و لوئی ژولیه[۷]، سیاح کانادایی، از این منطقه دیدن کردند که مسکن اقوام سرخپوست بود. صد سال بعد اولین ماندگاه دائمی در آن ایجاد شد. در ۱۸۰۳ امریکا یک پایگاه نظامی در آن تأسیس کرد و شهر شیکاگو اطراف این پایگاه توسعه یافت. پایگاه مزبور در آغاز جنگ ۱۸۱۲ ویران و در ۱۸۱۶ بازسازی شد. در ۱۸۳۰، این محل به منطقۀ مسکونی تبدیل شد و در ۱۸۳۷ وضعیت شهری یافت. توسعۀ این شهر پس از احداث آبراه ایلینوی و میشیگان افزایش یافت و بهدنبال آن مسائل و مشکلات کارگری پیش آمد که به آشوب میدان هیمارکت[۸] (۱۸۸۶) و اعتصاب پولمن[۹] (۱۸۹۴) منجر شد. در سالهای بین جنگ جهانی اول و ۱۹۳۳ شیکاگو مأمن گانگسترها بود و پس از جنگ صنایع آن گسترش یافت. شیکاگو در آتشسوزی مهیب ۱۸۷۱ ویران شد؛ امّا این حادثه از ارزش آن بهمنزله شهر مهم صنعتی نکاست. نخستین آسمانخراش جهان در ۱۸۸۵ در این شهر ساخته شد.