مددی، محمدعلی (اراک ۱۳۲۱ـ تهران ۱۳۷۷ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=محمدعلی مددی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=اراک ۱۳۲۱ش|تاریخ مرگ=تهران ۱۳۷۷ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمهساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مجسمه ابوریحان با ارتفاع ۴.۵ متر، غلامرضا تختی با ارتفاع پنج متر، مجسمه مجنون در فراق لیلی با ارتفاع حدود هفت متر، تندیسهای برنزی عطار نیشابوری، نظامی گنجوی و احمد شاملو|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:38207500.jpg|جایگزین= ابوریحان بیرونی اثری از محمدعلی مددی|بندانگشتی|ابوریحان بیرونی اثری از محمدعلی مددی]] | {{جعبه زندگینامه|عنوان=محمدعلی مددی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=اراک ۱۳۲۱ش|تاریخ مرگ=تهران ۱۳۷۷ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمهساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مجسمه ابوریحان با ارتفاع ۴.۵ متر، غلامرضا تختی با ارتفاع پنج متر، مجسمه مجنون در فراق لیلی با ارتفاع حدود هفت متر، تندیسهای برنزی عطار نیشابوری، نظامی گنجوی و احمد شاملو|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:38207500-2.jpg|بندانگشتی|محمدعلی مددی]] | |||
[[پرونده:38207500.jpg|جایگزین= ابوریحان بیرونی اثری از محمدعلی مددی|بندانگشتی|ابوریحان بیرونی اثری از محمدعلی مددی]] | |||
محمدعلی مددی (اراک ۱۳۲۱ـ تهران ۱۳۷۷ش) | محمدعلی مددی (اراک ۱۳۲۱ـ تهران ۱۳۷۷ش) | ||
<br> | <br> | ||
مجسمهساز ایرانی و از چهرههای اصلی نسل دوم مجسمهسازی ایران. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش و تحصیلات متوسطه را در تهران گذراند و با سِمت مربی سپاه دانش خدمت سربازی خود را در [[قصرشیرین، شهرستان|شهرستان قصرشیرین]] به تدریس روستاییان پرداخت. در ۱۳۴۶ش در رشتۀ مجسمهسازی به [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا]] راه یافت و از آنجا مدرک کارشناسی گرفت و بهعنوان مجسمهساز [[دانشگاه تهران]] بهکار پرداخت که نتیجۀ آن ساخت بیش از پانزده تندیس از مشاهیر و بزرگان گذشته و معاصر بود که در کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران نصب شده است. وی از ۱۳۶۵، بنابه خواست شهرداری تهران، شروع به ساختن مجموعهای از مجسمههای برنزی کرد که از نمونۀ آنها میتوان به مجسمۀ ''ابوریحان'' با ارتفاع ۴.۵ متر، غلامرضا تختی با ارتفاع پنج متر، مجسمۀ مجنون در فراق لیلی با ارتفاع حدود هفت متر، و چند پیکر نیمهتنه در پارک ملت که بیش از دو برابر اندازۀ طبیعی است، اشاره کرد. علاوهبر آنها یادمانهایی در رابطه با جنگ، مانند دیوار قصرشیرین یا مجسمهای از قطعات بمبارانشدۀ کارخانۀ قند اسلامآباد، پدید آورده است. او در دورههایی نیز به تدریس مجسمهسازی در دانشگاه آزاد اسلامی و مجتمع هنر فرهنگسرای نیاوران پرداخت. همچنین، نمایشگاههایی از آثار طراحی و مجسمهاش ترتیب داد و در نمایشگاههای گروهیِ بسیاری در ایران و خارج شرکت کرد که میتوان از هشتمین نمایشگاه خوان میرو در بارسلون اسپانیا (۱۳۵۳) مونترآل و نمایشگاه بینالمللی طراحان در [[مونترآل]] کانادا نام برد. تندیسهای برنزی عطار | مجسمهساز ایرانی و از چهرههای اصلی نسل دوم مجسمهسازی ایران. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش و تحصیلات متوسطه را در تهران گذراند و با سِمت مربی سپاه دانش خدمت سربازی خود را در [[قصرشیرین، شهرستان|شهرستان قصرشیرین]] به تدریس روستاییان پرداخت. در ۱۳۴۶ش در رشتۀ مجسمهسازی به [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا]] راه یافت و از آنجا مدرک کارشناسی گرفت و بهعنوان مجسمهساز [[دانشگاه تهران]] بهکار پرداخت که نتیجۀ آن ساخت بیش از پانزده تندیس از مشاهیر و بزرگان گذشته و معاصر بود که در کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران نصب شده است. وی از ۱۳۶۵، بنابه خواست شهرداری تهران، شروع به ساختن مجموعهای از مجسمههای برنزی کرد که از نمونۀ آنها میتوان به مجسمۀ ''ابوریحان'' با ارتفاع ۴.۵ متر، غلامرضا تختی با ارتفاع پنج متر، مجسمۀ مجنون در فراق لیلی با ارتفاع حدود هفت متر، و چند پیکر نیمهتنه در پارک ملت که بیش از دو برابر اندازۀ طبیعی است، اشاره کرد. علاوهبر آنها یادمانهایی در رابطه با جنگ، مانند دیوار قصرشیرین یا مجسمهای از قطعات بمبارانشدۀ کارخانۀ قند اسلامآباد، پدید آورده است. او در دورههایی نیز به تدریس مجسمهسازی در [[دانشگاه آزاد اسلامی]] و مجتمع هنر فرهنگسرای نیاوران پرداخت. همچنین، نمایشگاههایی از آثار طراحی و مجسمهاش ترتیب داد و در نمایشگاههای گروهیِ بسیاری در ایران و خارج شرکت کرد که میتوان از هشتمین نمایشگاه خوان میرو در [[بارسلونا (اسپانیا)|بارسلون]] [[اسپانیا]] (۱۳۵۳) مونترآل و نمایشگاه بینالمللی طراحان در [[مونترآل]] کانادا نام برد. تندیسهای برنزی [[عطار، فریدالدین محمد (کدکن ۵۴۰ـ نیشابور ح ۶۱۸ق)|عطار نیشابوری]]، [[نظامی گنجوی، ابومحمد الیاس (گنجه ح ۵۳۵ـ۶۱۴ق)|نظامی گنجوی]] و [[شاملو، احمد (تهران ۱۳۰۴ـ۱۳۷۹ش)|احمد شاملو]] از دیگر آثار اوست. | ||
<br><!--38207500--> | <br><!--38207500--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۰۹
| محمدعلی مددی | |
|---|---|
| زادروز |
اراک ۱۳۲۱ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۷۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمهساز |
| آثار | مجسمه ابوریحان با ارتفاع ۴.۵ متر، غلامرضا تختی با ارتفاع پنج متر، مجسمه مجنون در فراق لیلی با ارتفاع حدود هفت متر، تندیسهای برنزی عطار نیشابوری، نظامی گنجوی و احمد شاملو |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی |
محمدعلی مددی (اراک ۱۳۲۱ـ تهران ۱۳۷۷ش)
مجسمهساز ایرانی و از چهرههای اصلی نسل دوم مجسمهسازی ایران. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش و تحصیلات متوسطه را در تهران گذراند و با سِمت مربی سپاه دانش خدمت سربازی خود را در شهرستان قصرشیرین به تدریس روستاییان پرداخت. در ۱۳۴۶ش در رشتۀ مجسمهسازی به دانشکدۀ هنرهای زیبا راه یافت و از آنجا مدرک کارشناسی گرفت و بهعنوان مجسمهساز دانشگاه تهران بهکار پرداخت که نتیجۀ آن ساخت بیش از پانزده تندیس از مشاهیر و بزرگان گذشته و معاصر بود که در کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران نصب شده است. وی از ۱۳۶۵، بنابه خواست شهرداری تهران، شروع به ساختن مجموعهای از مجسمههای برنزی کرد که از نمونۀ آنها میتوان به مجسمۀ ابوریحان با ارتفاع ۴.۵ متر، غلامرضا تختی با ارتفاع پنج متر، مجسمۀ مجنون در فراق لیلی با ارتفاع حدود هفت متر، و چند پیکر نیمهتنه در پارک ملت که بیش از دو برابر اندازۀ طبیعی است، اشاره کرد. علاوهبر آنها یادمانهایی در رابطه با جنگ، مانند دیوار قصرشیرین یا مجسمهای از قطعات بمبارانشدۀ کارخانۀ قند اسلامآباد، پدید آورده است. او در دورههایی نیز به تدریس مجسمهسازی در دانشگاه آزاد اسلامی و مجتمع هنر فرهنگسرای نیاوران پرداخت. همچنین، نمایشگاههایی از آثار طراحی و مجسمهاش ترتیب داد و در نمایشگاههای گروهیِ بسیاری در ایران و خارج شرکت کرد که میتوان از هشتمین نمایشگاه خوان میرو در بارسلون اسپانیا (۱۳۵۳) مونترآل و نمایشگاه بینالمللی طراحان در مونترآل کانادا نام برد. تندیسهای برنزی عطار نیشابوری، نظامی گنجوی و احمد شاملو از دیگر آثار اوست.