درزیکلا نوشیروان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت درزیکلای نوشیروان 227نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و باغداری، و محصولات اصلی آنها برنج و مرکبات است. مردم درزیکلای نوشیروان به زبان طبری (گویش بابلی) سخن میگویند. | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت درزیکلای نوشیروان 227نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و باغداری، و محصولات اصلی آنها برنج و مرکبات است. مردم درزیکلای نوشیروان به زبان طبری (گویش بابلی) سخن میگویند. | ||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۳
درزیکلای نوشیروان (Darzikola-ye Navshirvan)
روستایی در دهستان اسبوکلا، بخش مرکزی شهرستان بابل، استان مازندران. در فاصلۀ 12کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر بابل، 42کیلومتری غرب شهر ساری، 27کیلومتری جنوب دریای خزر، 135کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 15متری از سطح دریا قرار دارد. در دشتهای جنوب غربی شهر بابل و بر سر راه جادۀ خوشرودپی واقع شده است. این جاده در انتهای مسیر شمالی به جادۀ قدیم بابل - آمل متصل است. کلارود در شرق درزیکلا به سمت شمال شرق جریان دارد. برخی از روستاهای اطرافش عبارتند از: قصابامیر و نوشیروانکلا در شرق، آهنگرکلا و ساداتمحله در شمال شرق، خراسانمحله و حمزهکلا و آکتیجکلا در شمال، قصابکلا در غرب، و عالیزمین در جنوب. درزیکلای نوشیروان بهداری و بقالی دارد. درزی از نام یکی از طوایف قدیمی مازندران گرفته شده و در لغت به معنای خیاط، و کلا در نام روستاهای مازندران پسوندی به معنای عام روستا است.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت درزیکلای نوشیروان 227نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و باغداری، و محصولات اصلی آنها برنج و مرکبات است. مردم درزیکلای نوشیروان به زبان طبری (گویش بابلی) سخن میگویند.