میرسیدعلی: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
میرسیّدعلی (ح ۹۱۰ـ ح ۹۷۵ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}میرسیّدعلی (ح ۹۱۰ـ ح ۹۷۵ق)<br> | ||
<p>نگارگر و شاعر ایرانی. از بنیادگذاران مکتب هندوایرانی، و از سرآمدان مکتب دوم تبریز بود. با تأثیر از واقعگرایی و توجه به زندگی روزمره در آثار کمالالدین بهزاد، در این مکتب تحولی بهوجود آورد. بعدها همراه با عبدالصمد، آمیزهای از این دستاوردها را با برخی جنبههای شیوههای دربار هند درآمیخت، و مکتب هندوایرانی را پدید آورد. میر سید علی براساس نوشتههای موجود، احتمالاً در ترمذ بهدنیا آمده، و بعدها همراه پدرش به تبریز رفته است، و در آنجا نزد استادانی همچون میر مصوِّر (پدرش)، سلطان محمد، و آقا میرک، هنر آموخته است. به دربار و کتابخانۀ سلطنتی شاه طهماسب راه یافت، و در آفرینش و مصوّرسازی ''شاهنامۀ طهماسبی'' (کتابخانۀ بریتانیا) مشارکت کرد. شعر هم میسرود و تخلص «جدایی» داشت، لیکن دیوان کامل اشعارش تاکنون بهدست نیامده است. نیز خط نستعلیق و ثلث را خوش مینوشت. میر سید علی به درخواست همایونشاه - که مدتی در ایران اقامت داشت ـ بههمراه گروهی (ح ۹۵۵ق) به دربار و کتابخانۀ همایونشاه رفت و به هنرآفرینی پرداخت (شاه طهماسب دستور صریحی برای این سفر نداده بود). ''حمزهنامه'' و ''رزمنامه'' از کتابهایی است که بهسرپرستی او ساخته شدند. میرسیدعلی در سفر حج درگذشت. در دربار همایونشاه، لقب نادرالملک گرفت. برخی از آثارش عبارتاند از ''آوردن مجنون به خیمۀ لیلی'' (ح ۹۵۰ق، از ''خمسۀ طهماسبی'')، ''شکار بهرامگور'' (از ''شاهنامۀ طهماسبی'')، ''نبرد خسرو و بهرام چوبینه''، و ''دیدوبازدید ریشسفیدان قبیلهها'' (از ''خمسۀ نظامی'').</p> | <p>نگارگر و شاعر ایرانی. از بنیادگذاران مکتب هندوایرانی، و از سرآمدان مکتب دوم تبریز بود. با تأثیر از واقعگرایی و توجه به زندگی روزمره در آثار کمالالدین بهزاد، در این مکتب تحولی بهوجود آورد. بعدها همراه با عبدالصمد، آمیزهای از این دستاوردها را با برخی جنبههای شیوههای دربار هند درآمیخت، و مکتب هندوایرانی را پدید آورد. میر سید علی براساس نوشتههای موجود، احتمالاً در ترمذ بهدنیا آمده، و بعدها همراه پدرش به تبریز رفته است، و در آنجا نزد استادانی همچون میر مصوِّر (پدرش)، سلطان محمد، و آقا میرک، هنر آموخته است. به دربار و کتابخانۀ سلطنتی شاه طهماسب راه یافت، و در آفرینش و مصوّرسازی ''شاهنامۀ طهماسبی'' (کتابخانۀ بریتانیا) مشارکت کرد. شعر هم میسرود و تخلص «جدایی» داشت، لیکن دیوان کامل اشعارش تاکنون بهدست نیامده است. نیز خط نستعلیق و ثلث را خوش مینوشت. میر سید علی به درخواست همایونشاه - که مدتی در ایران اقامت داشت ـ بههمراه گروهی (ح ۹۵۵ق) به دربار و کتابخانۀ همایونشاه رفت و به هنرآفرینی پرداخت (شاه طهماسب دستور صریحی برای این سفر نداده بود). ''حمزهنامه'' و ''رزمنامه'' از کتابهایی است که بهسرپرستی او ساخته شدند. میرسیدعلی در سفر حج درگذشت. در دربار همایونشاه، لقب نادرالملک گرفت. برخی از آثارش عبارتاند از ''آوردن مجنون به خیمۀ لیلی'' (ح ۹۵۰ق، از ''خمسۀ طهماسبی'')، ''شکار بهرامگور'' (از ''شاهنامۀ طهماسبی'')، ''نبرد خسرو و بهرام چوبینه''، و ''دیدوبازدید ریشسفیدان قبیلهها'' (از ''خمسۀ نظامی'').</p> | ||
<br><!--38587900--> | <br><!--38587900--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۵
| جعبه زندگینامه |
|---|
میرسیّدعلی (ح ۹۱۰ـ ح ۹۷۵ق)
نگارگر و شاعر ایرانی. از بنیادگذاران مکتب هندوایرانی، و از سرآمدان مکتب دوم تبریز بود. با تأثیر از واقعگرایی و توجه به زندگی روزمره در آثار کمالالدین بهزاد، در این مکتب تحولی بهوجود آورد. بعدها همراه با عبدالصمد، آمیزهای از این دستاوردها را با برخی جنبههای شیوههای دربار هند درآمیخت، و مکتب هندوایرانی را پدید آورد. میر سید علی براساس نوشتههای موجود، احتمالاً در ترمذ بهدنیا آمده، و بعدها همراه پدرش به تبریز رفته است، و در آنجا نزد استادانی همچون میر مصوِّر (پدرش)، سلطان محمد، و آقا میرک، هنر آموخته است. به دربار و کتابخانۀ سلطنتی شاه طهماسب راه یافت، و در آفرینش و مصوّرسازی شاهنامۀ طهماسبی (کتابخانۀ بریتانیا) مشارکت کرد. شعر هم میسرود و تخلص «جدایی» داشت، لیکن دیوان کامل اشعارش تاکنون بهدست نیامده است. نیز خط نستعلیق و ثلث را خوش مینوشت. میر سید علی به درخواست همایونشاه - که مدتی در ایران اقامت داشت ـ بههمراه گروهی (ح ۹۵۵ق) به دربار و کتابخانۀ همایونشاه رفت و به هنرآفرینی پرداخت (شاه طهماسب دستور صریحی برای این سفر نداده بود). حمزهنامه و رزمنامه از کتابهایی است که بهسرپرستی او ساخته شدند. میرسیدعلی در سفر حج درگذشت. در دربار همایونشاه، لقب نادرالملک گرفت. برخی از آثارش عبارتاند از آوردن مجنون به خیمۀ لیلی (ح ۹۵۰ق، از خمسۀ طهماسبی)، شکار بهرامگور (از شاهنامۀ طهماسبی)، نبرد خسرو و بهرام چوبینه، و دیدوبازدید ریشسفیدان قبیلهها (از خمسۀ نظامی).