میرمصور بدخشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}میرمُصَوَّرِ بَدَخْشانی (ح ۸۸۰ـ ح ۹۶۰ق)<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=میرمُصور بَدخشانی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ح ۸۸۰ق|تاریخ مرگ=ح ۹۶۰ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نگارگر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سرخان‌بیک سفره‌چی (کتابخانه بریتانیا)، تصویر میرمصور به قلم خویش (مجموعه گیومه، پاریس)، کابوس‌دیدن ضحاک، و فردوسی در مقابل سلطان محمود غزنوی (شاهنامۀ طهماسبی)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}میرمُصَوَّرِ بَدَخْشانی (ح ۸۸۰ـ ح ۹۶۰ق)<br>
<p>نگارگر ایرانی. از بنیاد‌گذاران مکتب دوم تبریز بود، و در دربار شاه طهماسب صفوی هنرآفرینی می‌کرد. نزد کمال‌الدین بهزاد هنر آموخت، و هم‌آورد و همکار استادانی همچون آقا میرک و سلطان محمد بود. همایون شاه، پس از اقامت در ایران، او را به هندوستان فراخواند، اما میرمصور به‌سبب کبر سن، نتوانست دعوت او را اجابت کند، و فرزند و شاگردش میرسیّدعلی، به‌همراه عبدالصمد و عده‌ای دیگر به هند رفتند و در همان‌‌جا اقامت گزیدند. در شبیه‌سازی، چهره‌پردازی و نمایش مجالس پرزینت و پرازدحام و مجلل مهارت داشت. خط ثلث و رقاع و نستعلیق را خوش می‌نوشت. میرمصور در مصورساختن برخی نمونه‌های ارزندۀ ''شاهنامۀ طهماسبی'' مشارکت داشت. ازجمله آثار برجامانده از او عبارت‌اند از ''سرخان‌بیک سفره‌چی'' (کتابخانۀ بریتانیا)، تصویر میرمصور به قلم خویش (مجموعۀ گیومه، پاریس)، ''کابوس‌دیدن ضحاک''، و'' فردوسی در مقابل سلطان محمود غزنوی'' (''شاهنامۀ طهماسبی'').</p>
<p>نگارگر ایرانی. از بنیاد‌گذاران [[مکتب تبریز|مکتب دوم تبریز]] بود، و در دربار [[شاه طهماسب]] صفوی هنرآفرینی می‌کرد. نزد [[بهزاد، کمال الدین|کمال‌الدین بهزاد]] هنر آموخت، و هم‌آورد و همکار استادانی همچون [[آقا میرک]] و سلطان محمد بود. همایون شاه، پس از اقامت در ایران، او را به [[هندوستان]] فراخواند، اما میرمصور به‌سبب کبر سن، نتوانست دعوت او را اجابت کند، و فرزند و شاگردش میرسیّدعلی، به‌همراه [[عبدالصمد شیرازی|عبدالصمد]] و عده‌ای دیگر به [[هند]] رفتند و در همان‌‌جا اقامت گزیدند. در شبیه‌سازی، چهره‌پردازی و نمایش مجالس پرزینت و پرازدحام و مجلل مهارت داشت. [[ثلث، خط|خط ثلث]] و [[رقاع، خط|رقاع]] و [[نستعلیق، خط|نستعلیق]] را خوش می‌نوشت. میرمصور در مصورساختن برخی نمونه‌های ارزندۀ ''شاهنامۀ طهماسبی'' مشارکت داشت. ازجمله آثار برجامانده از او عبارت‌اند از ''سرخان‌بیک سفره‌چی'' (کتابخانۀ بریتانیا)، تصویر میرمصور به قلم خویش (مجموعۀ گیومه، [[پاریس، شهر|پاریس]])، ''کابوس‌دیدن ضحاک''، و'' فردوسی در مقابل سلطان محمود غزنوی'' (''شاهنامۀ طهماسبی'').</p>
<br><!--38591700-->
<br><!--38591700-->
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۱

میرمُصور بَدخشانی
زادروز ح ۸۸۰ق
درگذشت ح ۹۶۰ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی نگارگر
آثار سرخان‌بیک سفره‌چی (کتابخانه بریتانیا)، تصویر میرمصور به قلم خویش (مجموعه گیومه، پاریس)، کابوس‌دیدن ضحاک، و فردوسی در مقابل سلطان محمود غزنوی (شاهنامۀ طهماسبی)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی

میرمُصَوَّرِ بَدَخْشانی (ح ۸۸۰ـ ح ۹۶۰ق)

نگارگر ایرانی. از بنیاد‌گذاران مکتب دوم تبریز بود، و در دربار شاه طهماسب صفوی هنرآفرینی می‌کرد. نزد کمال‌الدین بهزاد هنر آموخت، و هم‌آورد و همکار استادانی همچون آقا میرک و سلطان محمد بود. همایون شاه، پس از اقامت در ایران، او را به هندوستان فراخواند، اما میرمصور به‌سبب کبر سن، نتوانست دعوت او را اجابت کند، و فرزند و شاگردش میرسیّدعلی، به‌همراه عبدالصمد و عده‌ای دیگر به هند رفتند و در همان‌‌جا اقامت گزیدند. در شبیه‌سازی، چهره‌پردازی و نمایش مجالس پرزینت و پرازدحام و مجلل مهارت داشت. خط ثلث و رقاع و نستعلیق را خوش می‌نوشت. میرمصور در مصورساختن برخی نمونه‌های ارزندۀ شاهنامۀ طهماسبی مشارکت داشت. ازجمله آثار برجامانده از او عبارت‌اند از سرخان‌بیک سفره‌چی (کتابخانۀ بریتانیا)، تصویر میرمصور به قلم خویش (مجموعۀ گیومه، پاریسکابوس‌دیدن ضحاک، و فردوسی در مقابل سلطان محمود غزنوی (شاهنامۀ طهماسبی).