نصرالله حسینی امامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


نَصرالله حسینی امامی (اصفهان ح ۱۲۲۶ـ۱۲۹۳ق)<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}نَصرالله حسینی امامی (اصفهان ح ۱۲۲۶ـ۱۲۹۳ق)<br>
<p>نقاش، قلمدان‌نگار، و خوشنویس ایرانی. کارهای روغنی (لاکی) پدید می‌آورد، ازجمله جلد و قاب آینه. در خلق آثارش اغلب از آبرنگ بهره می‌‌بُرد. سایه‌ها را به‌شیوۀ پردازِ درشت اجرا می‌کرد و از ریزه‌کاری‌های بیش‌ازحد دوری می‌جست. در خطوط مختلف، به‌ویژه خط شکسته مهارت داشت؛ گاهی نیز شعر می‌سرود. احتمالاً محمد حسین امامی اصفهانی فرزند او بوده است. احتمالاً حدود ۱۲۵۱ش، از ناصرالدین شاه قاجار، و یا ظلّ‌السلطان، حاکم اصفهان، به دریافت لقب نقاشباشی نائل آمد. بسیاری از اعضای خاندان حسینی امامی به تصویرسازی اشتغال داشتند، و مشهور بودند. آثارش را با سجع «یا اباعبدالله الحسین» رقم می‌زد. جلد گل و مرغ استادانه‌ای برای نسخۀ ''کلیات سعدی''، از شاهکارهای اوست، که آن را به سفارش ظل السّلطان پدید آورد (۱۲۵۴ش).</p>
<p>نقاش، قلمدان‌نگار، و خوشنویس ایرانی. کارهای روغنی (لاکی) پدید می‌آورد، ازجمله جلد و قاب آینه. در خلق آثارش اغلب از آبرنگ بهره می‌‌بُرد. سایه‌ها را به‌شیوۀ پردازِ درشت اجرا می‌کرد و از ریزه‌کاری‌های بیش‌ازحد دوری می‌جست. در خطوط مختلف، به‌ویژه خط شکسته مهارت داشت؛ گاهی نیز شعر می‌سرود. احتمالاً محمد حسین امامی اصفهانی فرزند او بوده است. احتمالاً حدود ۱۲۵۱ش، از ناصرالدین شاه قاجار، و یا ظلّ‌السلطان، حاکم اصفهان، به دریافت لقب نقاشباشی نائل آمد. بسیاری از اعضای خاندان حسینی امامی به تصویرسازی اشتغال داشتند، و مشهور بودند. آثارش را با سجع «یا اباعبدالله الحسین» رقم می‌زد. جلد گل و مرغ استادانه‌ای برای نسخۀ ''کلیات سعدی''، از شاهکارهای اوست، که آن را به سفارش ظل السّلطان پدید آورد (۱۲۵۴ش).</p>
<br><!--39111900-->
<br><!--39111900-->
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]

نسخهٔ ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۰

جعبه زندگینامه

نَصرالله حسینی امامی (اصفهان ح ۱۲۲۶ـ۱۲۹۳ق)

نقاش، قلمدان‌نگار، و خوشنویس ایرانی. کارهای روغنی (لاکی) پدید می‌آورد، ازجمله جلد و قاب آینه. در خلق آثارش اغلب از آبرنگ بهره می‌‌بُرد. سایه‌ها را به‌شیوۀ پردازِ درشت اجرا می‌کرد و از ریزه‌کاری‌های بیش‌ازحد دوری می‌جست. در خطوط مختلف، به‌ویژه خط شکسته مهارت داشت؛ گاهی نیز شعر می‌سرود. احتمالاً محمد حسین امامی اصفهانی فرزند او بوده است. احتمالاً حدود ۱۲۵۱ش، از ناصرالدین شاه قاجار، و یا ظلّ‌السلطان، حاکم اصفهان، به دریافت لقب نقاشباشی نائل آمد. بسیاری از اعضای خاندان حسینی امامی به تصویرسازی اشتغال داشتند، و مشهور بودند. آثارش را با سجع «یا اباعبدالله الحسین» رقم می‌زد. جلد گل و مرغ استادانه‌ای برای نسخۀ کلیات سعدی، از شاهکارهای اوست، که آن را به سفارش ظل السّلطان پدید آورد (۱۲۵۴ش).