کلودیا کاردیناله: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
(نام اصلی: کلود ژوزفین رز کاردینال<ref>Claude Joséphine Rose Cardinale</ref>''')''' بازیگر زن ایتالیایی. از برجستهترین ستارگان زن سینمای دهههای 1960 و 1970م اروپا بود و در آثار شاخص کارگردانان نامداری چون [[ویسکونتی، لوکینو (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)|ویسکونتی]]، [[فلینی، فدریکو (۱۹۲۰ـ۱۹۹۳)|فلینی]]، فیلیپ د بروکا<ref>Philippe de Broca</ref>، [[ادواردز، بلیک|بلیک ادواردز]]، ریچارد بروکس<ref>Richard Brooks</ref> و [[لئونه، سرجو|سرجیو لئونه]] حضور یافت. | (نام اصلی: کلود ژوزفین رز کاردینال<ref>Claude Joséphine Rose Cardinale</ref>''')''' بازیگر زن ایتالیایی. از برجستهترین ستارگان زن سینمای دهههای 1960 و 1970م اروپا بود و در آثار شاخص کارگردانان نامداری چون [[ویسکونتی، لوکینو (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)|ویسکونتی]]، [[فلینی، فدریکو (۱۹۲۰ـ۱۹۹۳)|فلینی]]، فیلیپ د بروکا<ref>Philippe de Broca</ref>، [[ادواردز، بلیک|بلیک ادواردز]]، ریچارد بروکس<ref>Richard Brooks</ref> و [[لئونه، سرجو|سرجیو لئونه]] حضور یافت. | ||
پدرش یک ایتالیایی سیسیلی و مادرش فرانسوی بود. کاردیناله به زبانهای فرانسوی، ایتالیایی، انگلیسی، و اسپانیایی تسلط کامل داشت. او تا زمانی که شروع به بازی در فیلمهای ایتالیایی نکرده بود، ایتالیایی صحبت کردن را یاد نگرفت. در سال 1957م در یک مسابقۀ زیبایی (زیباترین دختر ایتالیایی تونس) برنده شد. تحصیلاتش را در مرکز تجربیات سینمایی رم به پایان رساند. در نیمۀ دوم دهۀ 1950م و پس از دیده شدن در مسابقۀ زیبایی ذکرشده، با ایفای نقشهای دوم وارد سینما شد. از همان ابتدا در استخدام فرانکو کریستالدی<ref>Franco Cristaldi</ref> تهیهکننده درآمد و در 1967م با او ازدواج کرد. زندگی مشترک آنها تا سال 1974م دوام آورد. همسر دومش پاسکواله اسکوتیری<ref>Pasquale Squitieri</ref> کارگردان بود. با وجود جذابیت و استعداد در حد کمال، به دلیل همدوره شدن آغاز بازیگری او با دورۀ اوج یکی دیگر از بازیگران زیبای ایتالیایی، [[باردو، بریژیت|بریژیت باردو]]، کاردیناله هرگز فرصت نیافت که چون ایتالیاییهای دیگری چون [[لورن، سوفیا|سوفیا لورن]] و [[جینا لولوبریجیدا]] و حتی باردو به محبوبیت برسد. او در فیلم کمدی ''آدمهای ناشناس''<ref>''I soliti ignoti''</ref> (1958م) و به دنبال آن در آثار کارگردانان بزرگی چون ویسکونتی و فلینی حضور یافت و به ستارۀ فیلمهای روشنفکرانه بدل شد. با وجود ملاحت و زیبایی فوقالعاده، کاردیناله همیشه در فیلمها چیزی ورای جذابیتهای ظاهری بود. در فیلم روزی روزگاری در غرب در نقش تازهعروسی که سیاهپوش شوهرش میشود، مظهر ورود تمدن به غرب وحشی بود. | پدرش یک ایتالیایی سیسیلی و مادرش فرانسوی بود. کاردیناله به زبانهای فرانسوی، ایتالیایی، انگلیسی، و اسپانیایی تسلط کامل داشت. او تا زمانی که شروع به بازی در فیلمهای ایتالیایی نکرده بود، ایتالیایی صحبت کردن را یاد نگرفت. در سال 1957م در یک مسابقۀ زیبایی (زیباترین دختر ایتالیایی تونس) برنده شد. تحصیلاتش را در مرکز تجربیات سینمایی رم به پایان رساند. در نیمۀ دوم دهۀ 1950م و پس از دیده شدن در مسابقۀ زیبایی ذکرشده، با ایفای نقشهای دوم وارد سینما شد. از همان ابتدا در استخدام فرانکو کریستالدی<ref>Franco Cristaldi</ref> تهیهکننده درآمد و در 1967م با او ازدواج کرد. زندگی مشترک آنها تا سال 1974م دوام آورد. همسر دومش پاسکواله اسکوتیری<ref>Pasquale Squitieri</ref> کارگردان بود. با وجود جذابیت و استعداد در حد کمال، به دلیل همدوره شدن آغاز بازیگری او با دورۀ اوج یکی دیگر از بازیگران زیبای ایتالیایی، [[باردو، بریژیت|بریژیت باردو]]، کاردیناله هرگز فرصت نیافت که چون ایتالیاییهای دیگری چون [[لورن، سوفیا|سوفیا لورن]] و [[جینا لولوبریجیدا]] و حتی باردو به محبوبیت برسد. او در فیلم کمدی ''آدمهای ناشناس''<ref>''I soliti ignoti''</ref> (1958م) و به دنبال آن در آثار کارگردانان بزرگی چون ویسکونتی و فلینی حضور یافت و به ستارۀ فیلمهای روشنفکرانه بدل شد. با وجود ملاحت و زیبایی فوقالعاده، کاردیناله همیشه در فیلمها چیزی ورای جذابیتهای ظاهری بود. در فیلم ''روزی روزگاری در غرب''<ref>''C'era una volta il West''</ref> (1968م) در نقش تازهعروسی که سیاهپوش شوهرش میشود، مظهر ورود تمدن به غرب وحشی بود. در اولین فیلم امریکاییاش، ''پلنگ صورتی''<ref>''The Pink Panther''</ref> (1963م)، نقش دوم مؤثری داشت. در فیلم ''پوست''<ref>''La pelle''</ref> (1981م) خوش درخشید و در جشنوارۀ کن مورد تحسین قرار گرفت. | ||
نسخهٔ ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۵۷
کلودیا کاردیناله (تونس 15 آوریل 1938 - ایل ـ دو ـ فرانس 23 سپتامبر 2025م) Claudia Cardinale
(نام اصلی: کلود ژوزفین رز کاردینال[۱]) بازیگر زن ایتالیایی. از برجستهترین ستارگان زن سینمای دهههای 1960 و 1970م اروپا بود و در آثار شاخص کارگردانان نامداری چون ویسکونتی، فلینی، فیلیپ د بروکا[۲]، بلیک ادواردز، ریچارد بروکس[۳] و سرجیو لئونه حضور یافت.
پدرش یک ایتالیایی سیسیلی و مادرش فرانسوی بود. کاردیناله به زبانهای فرانسوی، ایتالیایی، انگلیسی، و اسپانیایی تسلط کامل داشت. او تا زمانی که شروع به بازی در فیلمهای ایتالیایی نکرده بود، ایتالیایی صحبت کردن را یاد نگرفت. در سال 1957م در یک مسابقۀ زیبایی (زیباترین دختر ایتالیایی تونس) برنده شد. تحصیلاتش را در مرکز تجربیات سینمایی رم به پایان رساند. در نیمۀ دوم دهۀ 1950م و پس از دیده شدن در مسابقۀ زیبایی ذکرشده، با ایفای نقشهای دوم وارد سینما شد. از همان ابتدا در استخدام فرانکو کریستالدی[۴] تهیهکننده درآمد و در 1967م با او ازدواج کرد. زندگی مشترک آنها تا سال 1974م دوام آورد. همسر دومش پاسکواله اسکوتیری[۵] کارگردان بود. با وجود جذابیت و استعداد در حد کمال، به دلیل همدوره شدن آغاز بازیگری او با دورۀ اوج یکی دیگر از بازیگران زیبای ایتالیایی، بریژیت باردو، کاردیناله هرگز فرصت نیافت که چون ایتالیاییهای دیگری چون سوفیا لورن و جینا لولوبریجیدا و حتی باردو به محبوبیت برسد. او در فیلم کمدی آدمهای ناشناس[۶] (1958م) و به دنبال آن در آثار کارگردانان بزرگی چون ویسکونتی و فلینی حضور یافت و به ستارۀ فیلمهای روشنفکرانه بدل شد. با وجود ملاحت و زیبایی فوقالعاده، کاردیناله همیشه در فیلمها چیزی ورای جذابیتهای ظاهری بود. در فیلم روزی روزگاری در غرب[۷] (1968م) در نقش تازهعروسی که سیاهپوش شوهرش میشود، مظهر ورود تمدن به غرب وحشی بود. در اولین فیلم امریکاییاش، پلنگ صورتی[۸] (1963م)، نقش دوم مؤثری داشت. در فیلم پوست[۹] (1981م) خوش درخشید و در جشنوارۀ کن مورد تحسین قرار گرفت.