گریگوریان، مارکو (ارمنستان ۱۳۰۴ـ همان جا ۱۳۸۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۷: خط ۱۷:
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =پایه گذار «گالری استتیک» و بی ینال تهران، استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
|سمت =استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|آثار =
خط ۲۳: خط ۲۳:
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی ایران
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی ایران
|دوره =
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|فعالیت های مهم =پایه گذار «گالری استتیک» و بی ینال تهران
|رشته =
|رشته =
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
خط ۳۰: خط ۳۰:
[[پرونده:36087500- 2.jpg|جایگزین=مارکو گریگوریان|بندانگشتی|مارکو گریگوریان]]
[[پرونده:36087500- 2.jpg|جایگزین=مارکو گریگوریان|بندانگشتی|مارکو گریگوریان]]
مارْکو گِریگوریان (ارمنستان ۱۳۰۴ـ همان جا ۱۳۸۶ش)<br>
مارْکو گِریگوریان (ارمنستان ۱۳۰۴ـ همان جا ۱۳۸۶ش)<br>
[[پرونده: 36087500.jpg | بندانگشتی|نقاشی چهره سهراب سپهری، اثر مارکو گريگوريان]]<p>نقاش ایرانی. در تکامل جنبش مدرن در ایران نقش بسزایی داشت. پس از دوره‌ای نقاشی شکل‌نما در شیوۀ اکسپرسیونیستی، و تأثیر از مناظر بایر و خشن کویرهای ایران، مواد و مصالحی همچون خاک، کاه، پولیستر، و گاه رنگ را به‌کار گرفت. سازه‌های برجستۀ سادۀ هندسی‌اش، از پیوند جاودانی انسان و زمین نشان دارند. همراه خانواده‌اش به تبریز مهاجرت کرد. در مکتب کمال‌الملک، تهران، و سپس آکادمی هنرهای زیبای رم (۱۹۵۰) درس خواند. پس از بازگشت به تهران در ۱۹۵۴، «گالری استتیک» را بنیاد نهاد و هنرمندان جوان را به آن‌جا و به بی‌ینال ونیز فراخواند. در ۱۹۵۸ نمایشگاه بی‌ینال تهران را برپا کرد. نیز گردآوری مجموعه‌ای نقاشی قهوه‌خانه‌ای را ترتیب داد. در ۱۹۶۲ به امریکا رفت، و فعالیتش را در نیویورک و مینه سوتا پی گرفت. در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران به‌تدریس پرداخت (۱۳۵۰ـ۱۳۵۷ش). آثارش در مجموعه‌های متعددی نگه‌داری می‌شوند، از جمله موزۀ هنرهای مدرن نیویورک، و موزۀ هنرهای معاصر تهران.</p>
[[پرونده: 36087500.jpg | بندانگشتی|نقاشی چهره سهراب سپهری، اثر مارکو گريگوريان]]<p>نقاش ایرانی. در تکامل جنبش مدرن در ایران نقش بسزایی داشت. پس از دوره‌ای نقاشی شکل‌نما در شیوۀ [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیستی]]، و تأثیر از مناظر بایر و خشن کویرهای ایران، مواد و مصالحی همچون خاک، کاه، پولیستر، و گاه رنگ را به‌کار گرفت. سازه‌های برجستۀ سادۀ هندسی‌اش، از پیوند جاودانی انسان و زمین نشان دارند. همراه خانواده‌اش به [[تبریز، شهر|تبریز]] مهاجرت کرد. در [[کمال الملک، مکتب|مکتب کمال‌الملک]]، تهران، و سپس آکادمی هنرهای زیبای رم (۱۹۵۰م) درس خواند. پس از بازگشت به تهران در ۱۹۵۴م، «گالری استتیک» را بنیاد نهاد و هنرمندان جوان را به آن‌جا و به بی‌ینال ونیز فراخواند. در ۱۹۵۸م نمایشگاه بی‌ینال تهران را برپا کرد. نیز گردآوری مجموعه‌ای نقاشی قهوه‌خانه‌ای را ترتیب داد. در ۱۹۶۲م به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رفت، و فعالیتش را در [[نیویورک]] و مینه سوتا پی گرفت. در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] به‌تدریس پرداخت (۱۳۵۰ـ۱۳۵۷ش). آثارش در مجموعه‌های متعددی نگه‌داری می‌شوند، از جمله موزۀ هنرهای مدرن نیویورک، و [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر تهران]].</p>
<br><!--36087500-->
<br><!--36087500-->
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۸

مارکو گریگوریان
زادروز ارمنستان ۱۳۰۴ض
درگذشت ارمنستان ۱۳۸۶ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل آکادمی هنرهای زیبای رم
شغل و تخصص اصلی نقاش
فعالیت های مهم پایه گذار «گالری استتیک» و بی ینال تهران
سمت استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی ایران
مارکو گریگوریان
مارکو گریگوریان

مارْکو گِریگوریان (ارمنستان ۱۳۰۴ـ همان جا ۱۳۸۶ش)

نقاشی چهره سهراب سپهری، اثر مارکو گريگوريان

نقاش ایرانی. در تکامل جنبش مدرن در ایران نقش بسزایی داشت. پس از دوره‌ای نقاشی شکل‌نما در شیوۀ اکسپرسیونیستی، و تأثیر از مناظر بایر و خشن کویرهای ایران، مواد و مصالحی همچون خاک، کاه، پولیستر، و گاه رنگ را به‌کار گرفت. سازه‌های برجستۀ سادۀ هندسی‌اش، از پیوند جاودانی انسان و زمین نشان دارند. همراه خانواده‌اش به تبریز مهاجرت کرد. در مکتب کمال‌الملک، تهران، و سپس آکادمی هنرهای زیبای رم (۱۹۵۰م) درس خواند. پس از بازگشت به تهران در ۱۹۵۴م، «گالری استتیک» را بنیاد نهاد و هنرمندان جوان را به آن‌جا و به بی‌ینال ونیز فراخواند. در ۱۹۵۸م نمایشگاه بی‌ینال تهران را برپا کرد. نیز گردآوری مجموعه‌ای نقاشی قهوه‌خانه‌ای را ترتیب داد. در ۱۹۶۲م به امریکا رفت، و فعالیتش را در نیویورک و مینه سوتا پی گرفت. در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران به‌تدریس پرداخت (۱۳۵۰ـ۱۳۵۷ش). آثارش در مجموعه‌های متعددی نگه‌داری می‌شوند، از جمله موزۀ هنرهای مدرن نیویورک، و موزۀ هنرهای معاصر تهران.