ابن صائغ، عبدالرحمن بن یوسف: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ ابن صایغ، عبدالرحمن بن یوسف (قرن ۸ و ۹ق) را به ابن صائغ، عبدالرحمن بن یوسف منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ابن صائِغ، عبدالرحمن بن یوسف (قرن ۸ و ۹ق)<br>(ملقب به زینالدین) خوشنویس مصری. خط را از نور وَسیمی فراگرفت و بهسبب حرفۀ پدرش که زرگری بود به ابن صائغ مشهور شد. زندگیاش را به نوشتن قصائد و کتابهای متعدد و کتابت قرآن گذراند. بسیار هوشمند و نکتهدان بود و لقب شیخالکتّاب زمان را به خود اختصاص داده بود. رسم «شهاده» یا «اجازه» را که بیانگر رشد و رسیدن به کمال برای خطاطان است او در [[مصر]] پدید آورد. در ۸۰سالگی درگذشت و در جوشن به خاک سپرده شد و آثاری چند از او بهجا مانده است؛ مانند: قرآنی به قلم محقق، کتیبهای از [[فتح، سوره|سورۀ فتح]] بر دیوار مسجد نبوی، قرآنی به قلم [[ثلث، خط|ثلث]] و کتابی به نام ''تحفة اولیالالباب فی صناعةالخط و الکتاب''.<br><!--11036500--> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}ابن صائِغ، عبدالرحمن بن یوسف (قرن ۸ و ۹ق)<br>(ملقب به زینالدین) خوشنویس مصری. خط را از نور وَسیمی فراگرفت و بهسبب حرفۀ پدرش که زرگری بود به ابن صائغ مشهور شد. زندگیاش را به نوشتن قصائد و کتابهای متعدد و کتابت قرآن گذراند. بسیار هوشمند و نکتهدان بود و لقب شیخالکتّاب زمان را به خود اختصاص داده بود. رسم «شهاده» یا «اجازه» را که بیانگر رشد و رسیدن به کمال برای خطاطان است او در [[مصر]] پدید آورد. در ۸۰سالگی درگذشت و در جوشن به خاک سپرده شد و آثاری چند از او بهجا مانده است؛ مانند: قرآنی به قلم محقق، کتیبهای از [[فتح، سوره|سورۀ فتح]] بر دیوار مسجد نبوی، قرآنی به قلم [[ثلث، خط|ثلث]] و کتابی به نام ''تحفة اولیالالباب فی صناعةالخط و الکتاب''.<br><!--11036500--> | ||
[[رده:خوشنویسی]] | [[رده:خوشنویسی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار]] | [[رده:اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۳۵
| جعبه زندگینامه |
|---|
ابن صائِغ، عبدالرحمن بن یوسف (قرن ۸ و ۹ق)
(ملقب به زینالدین) خوشنویس مصری. خط را از نور وَسیمی فراگرفت و بهسبب حرفۀ پدرش که زرگری بود به ابن صائغ مشهور شد. زندگیاش را به نوشتن قصائد و کتابهای متعدد و کتابت قرآن گذراند. بسیار هوشمند و نکتهدان بود و لقب شیخالکتّاب زمان را به خود اختصاص داده بود. رسم «شهاده» یا «اجازه» را که بیانگر رشد و رسیدن به کمال برای خطاطان است او در مصر پدید آورد. در ۸۰سالگی درگذشت و در جوشن به خاک سپرده شد و آثاری چند از او بهجا مانده است؛ مانند: قرآنی به قلم محقق، کتیبهای از سورۀ فتح بر دیوار مسجد نبوی، قرآنی به قلم ثلث و کتابی به نام تحفة اولیالالباب فی صناعةالخط و الکتاب.