هیویش، آنتونی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ هیویش، آنتونی (۱۹۲۴) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به هیویش، آنتونی منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۲۷
هیویش، آنتونی (۱۹۲۴)(Hewish, Antony)
| آنتونی هیویش Antony Hewish | |
|---|---|
| زادروز |
کورنوال ۱۹۲۴م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در کینگز کالج تانتون و کیمبریج |
| شغل و تخصص اصلی | رادیواخترشناس |
| فعالیت های مهم | برنده جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۴) |
| سمت | استاد کیمبریج و محقق در گروه پژوهشی رایل |
| خویشاوندان سرشناس | اخترشناسی |
رادیواخترشناس[۱] انگلیسی. با مارتین رایل[۲]، به سبب فعالیت در زمینۀ گسترش اخترشناسی رادیویی[۳]، بهخصوص فن ترکیب دهانهها[۴]، و کشف تپاخترها[۵] یا ستارههای نوترونیِ[۶] سریعاً چرخان، که گسیلندۀ تپهای انرژی[۷]اند، برندۀ جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۴ شد. هنگامیکه جاسلین بل برنل[۸] علامت نوسانی منظم را کشف کرد و معلوم شد نخستین تپاختر شناسایی شده است. این امر سرآغاز دورهای از پژوهشهای فشرده بود. در کورنوال[۹] زاده شد و در کینگز کالج[۱۰] تانتون[۱۱] و در کیمبریج درس خواند. بعد از فراغت از تحصیل، در گروه پژوهشی رایل[۱۲]، در آزمایشگاه کاوندیش[۱۳] کیمبریج، مشغول بهکار شد. در ۱۹۷۱، در کیمبریج به مقام استادی رسید. با استفاده از سه تپاختر بهمنزلۀ نقطههای مبنا، نوعی سامانۀ ناوبری فضایی[۱۴] را به ثبت رساند که مختصاتِ مکانی فضای خارجی را با دقت چند صد کیلومتر بهدست میدهد.