براون، مایکل: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ براون، مایکل (۱۹۴۱) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به براون، مایکل منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=نیویورک | |زادروز=نیویورک ۱۹۴۱م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ= | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات =جایزه نوبل پزشکی ( | |جوایز و افتخارات =جایزه نوبل پزشکی (مشترکاً) | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =زیستشناسی | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[File:12166400.jpg|thumb|براون، مايْکِل]] براون، مایْکِل (۱۹۴۱م - )(Brown, Michael)<br /> | ||
متخصص امریکایی ژنتیک. همراه با جوزف گلدستاین<ref>Joseph Goldstein</ref> بهسبب پژوهشهایشان در زمینۀ تنظیم سوختوساز کلسترول به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی<ref>Physiology </ref> | متخصص امریکایی ژنتیک. همراه با جوزف گلدستاین<ref>Joseph Goldstein</ref> بهسبب پژوهشهایشان در زمینۀ تنظیم سوختوساز کلسترول به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی<ref>Physiology </ref> ۱۹۸۵م دست یافت. آنان کشف کردند که افراد مبتلا به افزایش ارثی کلسترول دارای سطوح پایین یا شکلهای غیرطبیعی گیرندۀ لیپوپروتئین<ref>lipoprotein receptor </ref> با چگالی کم یا گیرندۀ اِلدیاِل<ref>Low density lipoproteins </ref>اند. این گیرنده موجب حذف کلسترول از خون میشود. این کشف منجر به پیشرفت داروهای جدیدی شد که با پایینآوردن سطح کلسترول خون خطر بیماریهای قلبی را کاهش میدهند. براون و گلدستاین به مطالعه افرادی پرداختند که سطح کلسترول خونشان بالا بود و دریافتند که افزایش کلسترول خون<ref>hypercholesterolimia </ref> در برخی خانوادهها ارثی است. آنان نشان دادند که کلسترول خون بهصورت طبیعی با اتصال مولکولهای حامل کلسترول، معروف به لیپوپروتئینهای با چگالی کم اِلدیاِلها، به گیرندههای ویژهای در سطح یاختههای بدن (گیرندۀ اِلدیاِل) از خون جدا میشود. سپس، کمپلکسهای گیرندۀ اِلدیاِل را یاختهها جذب میکنند. آنان نشان دادند که جذب این کمپلکس یاختهها را از تولید کمپلکس گیرندۀ اِلدیاِل جدید باز میدارد. این امر نشان میدهد که چرا رژیم غذایی پرکلسترول ظرفیت طبیعی بدن در حذف کلسترول خون را کاهش میدهد. براون در نیویورک، زاده شد. در ۱۹۶۶م، از دانشگاه پنسیلوانیا دانشنامۀ دکتری گرفت و در مقام پزشک به کار در بیمارستان عمومی ماساچوست<ref>Massachusetts General Hospital </ref> پرداخت. در آنجا با گلدستاین آشنا و دوست شد و پس از آنکه براون به مقام استادیاری دانشکدۀ پزشکی ساوت وسترن<ref>Southwestern Medical School </ref>، واقع در دالاس<ref>Dallas</ref>، رسید، کار مشترکشان را آغاز کردند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۲
| مایکل براون Michael Brown | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۴۱م |
| ملیت | آمریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشنامه دکتری دانشگاه پنسیلوانیا |
| شغل و تخصص اصلی | متخصص ژنتیک |
| گروه مقاله | زیستشناسی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل پزشکی (مشترکاً) |
براون، مایْکِل (۱۹۴۱م - )(Brown, Michael)
متخصص امریکایی ژنتیک. همراه با جوزف گلدستاین[۱] بهسبب پژوهشهایشان در زمینۀ تنظیم سوختوساز کلسترول به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی[۲] ۱۹۸۵م دست یافت. آنان کشف کردند که افراد مبتلا به افزایش ارثی کلسترول دارای سطوح پایین یا شکلهای غیرطبیعی گیرندۀ لیپوپروتئین[۳] با چگالی کم یا گیرندۀ اِلدیاِل[۴]اند. این گیرنده موجب حذف کلسترول از خون میشود. این کشف منجر به پیشرفت داروهای جدیدی شد که با پایینآوردن سطح کلسترول خون خطر بیماریهای قلبی را کاهش میدهند. براون و گلدستاین به مطالعه افرادی پرداختند که سطح کلسترول خونشان بالا بود و دریافتند که افزایش کلسترول خون[۵] در برخی خانوادهها ارثی است. آنان نشان دادند که کلسترول خون بهصورت طبیعی با اتصال مولکولهای حامل کلسترول، معروف به لیپوپروتئینهای با چگالی کم اِلدیاِلها، به گیرندههای ویژهای در سطح یاختههای بدن (گیرندۀ اِلدیاِل) از خون جدا میشود. سپس، کمپلکسهای گیرندۀ اِلدیاِل را یاختهها جذب میکنند. آنان نشان دادند که جذب این کمپلکس یاختهها را از تولید کمپلکس گیرندۀ اِلدیاِل جدید باز میدارد. این امر نشان میدهد که چرا رژیم غذایی پرکلسترول ظرفیت طبیعی بدن در حذف کلسترول خون را کاهش میدهد. براون در نیویورک، زاده شد. در ۱۹۶۶م، از دانشگاه پنسیلوانیا دانشنامۀ دکتری گرفت و در مقام پزشک به کار در بیمارستان عمومی ماساچوست[۶] پرداخت. در آنجا با گلدستاین آشنا و دوست شد و پس از آنکه براون به مقام استادیاری دانشکدۀ پزشکی ساوت وسترن[۷]، واقع در دالاس[۸]، رسید، کار مشترکشان را آغاز کردند.