ناسلین ولهارد، کریستین: تفاوت میان نسخه‌ها

Christiane Nusslein-Volhard
کریستین ناسلین ولهارد; Christiane Nusslein-Volhard
زادروز	۱۹۴۲م;
ملیت	آلمانی
شغل و تخصص اصلی	متخصص ژنتیک
گروه مقاله	زیست شناسی
جوایز و افتخارات	جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی (۱۹۹۵)

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۲

ناسْلین وُلْهارد، کریسْتیَن (۱۹۴۲م - )(Nusslein-Volhard, Christiane)

متخصص آلمانی ژنتیک. با ادوارد لوئیس^[۱] و اریک ویشاوس^[۲] به‌سبب کشف ژن‌هایی که مراحل اولیۀ نمو بدن را در مگس سرکه کنترل می‌کنند، به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۹۵م دست یافت. او پژوهش‌های بسیاری دربارۀ نمو جنینی مگس سرکۀ دروزفیلا ملانوگاستر صورت داد. همچنین، ۴۰هزار جهش ژنی اتفاقی را به‌منظور مطالعۀ اثر جهش بر نمو مگس سرکه بررسی و ۱۵۰ ژن را شناسایی کرد. سپس، تعدادی از این ژن‌ها را کلون کرد و به مطالعۀ آثار متقابل آن‌ها پرداخت. او آزمایش در زمینۀ شناسایی همۀ ژن‌های دخیل در نمو مگس سرکه را در آزمایشگاه اروپایی زیست‌شناسی مولکولی^[۳]، واقع در هایدلبرگ^[۴]، صورت داد. بسیاری از زیست‌شناسان متخصص نمو از سویه‌های جهش‌یافته‌ای که او ایجاد کرد، بهره بردند. تحقیقات پیش‌گامانۀ ادوارد لوئیس در اواخر دهۀ ۱۹۷۰م الهام‌بخش ناسلین ولهارد بودند. لوئیس تراریختی^[۵]هایی در مگس سرکه را شناسایی کرده بود که منجر‌به جایگزینی قطعه‌ای از بدن به‌جای قطعه‌ای دیگر می‌شوند. مشخص شده است که این تراریختی‌ها نتیجۀ جهش در خانوادۀ معروف به مجموعۀ بای‌توراکس^[۶] است. ژن‌های واقع در ابتدای این مجموعه قطعات جلویی بدن، و ژن‌های پایینی قطعات بدنی عقبی‌تر را کنترل می‌کنند. هنگامی که مشخص شد ترتیب ژن‌های این مجموعه در انسان‌ها نیز حفظ شده است، این کشف اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد. ناسلین ولهارد در دهۀ ۱۹۹۰م برای ایجاد دسته‌بندی گوناگونی‌های وراثتی طرح بزرگی را آغاز کرد که در آن به‌جای مگس‌های سرکه از گورخرماهی^[۷] استفاده کرد. در سال ۲۰۰۰، گروه تحقیقاتی ناسلین ـ ولهارد با پیوستن به صنایع دارویی آرتمیس^[۸] به بررسی حدود ۱۷میلیون گورخرماهی پرداخت. در این طرح، اسپرم گورخرماهی در معرض تابش مواد شیمیایی جهش‌زا قرار می‌گیرد، آن‌گاه برای کشف جهش‌های همۀ ژن‌های دخیل در نمو به مطالعۀ جهش‌های حاصل می‌پردازند.

↑ Edward Lewis
↑ Enic Wischaus
↑ European Laboratory for Molecular Biology
↑ Heidelberg
↑ Transformations
↑ Bithirax Complex
↑ Zebrafish
↑ Artemis Pharmaceuticals

[1] Edward Lewis

[2] Enic Wischaus

[3] European Laboratory for Molecular Biology

[4] Heidelberg

[5] Transformations

[6] Bithirax Complex

[7] Zebrafish

[8] Artemis Pharmaceuticals

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{جعبه زندگینامه
-ناسْلین وُلْهارد، کریسْتیَن (۱۹۴۲)(Nusslein-Volhard, Christiane)<br/> [[File:39017100.jpg|thumb|ناسْلين وُلْهارد، کريسْتيَن]] {{جعبه زندگینامه
 |عنوان =کریستین ناسلین ولهارد
 |نام =Christiane Nusslein-Volhard
@@ خط ۲۷: / خط ۲۶: @@
 |پست تخصصی =
 |باشگاه =
-}}متخصص آلمانی ژنتیک. با ادوارد لوئیس<ref>Edward Lewis </ref> و اریک ویشاوس<ref>Enic Wischaus </ref> به‌سبب کشف ژن‌هایی که مراحل اولیۀ نمو بدن را در مگس سرکه کنترل می‌کنند، به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۹۵ دست یافت. او پژوهش‌های بسیاری دربارۀ نمو جنینی مگس سرکۀ ''دروزفیلا ملانوگاستر'' صورت داد. همچنین، ۴۰هزار جهش ژنی اتفاقی را به‌منظور مطالعۀ اثر جهش بر نمو مگس سرکه بررسی و ۱۵۰ ژن را شناسایی کرد. سپس، تعدادی از این ژن‌ها را کلون کرد و به مطالعۀ آثار متقابل آن‌ها پرداخت. او آزمایش در زمینۀ شناسایی همۀ ژن‌های دخیل در نمو مگس سرکه را در آزمایشگاه اروپایی زیست‌شناسی مولکولی<ref>European Laboratory for Molecular Biology </ref>، واقع در هایدلبرگ<ref>Heidelberg </ref>، صورت داد. بسیاری از زیست‌شناسان متخصص نمو از سویه‌های جهش‌یافته‌ای که او ایجاد کرد، بهره بردند. تحقیقات پیش‌گامانۀ ادوارد لوئیس در اواخر دهۀ ۱۹۷۰ الهام‌بخش ناسلین ولهارد بودند. لوئیس تراریختی<ref>Transformations </ref>هایی در مگس سرکه را شناسایی کرده بود که منجر‌به جایگزینی قطعه‌ای از بدن به‌جای قطعه‌ای دیگر می‌شوند. مشخص شده است که این تراریختی‌ها نتیجۀ جهش در خانوادۀ معروف به مجموعۀ بای‌توراکس<ref>Bithirax Complex </ref> است. ژن‌های واقع در ابتدای این مجموعه قطعات جلویی بدن، و ژن‌های پایینی قطعات بدنی عقبی‌تر را کنترل می‌کنند. هنگامی که مشخص شد ترتیب ژن‌های این مجموعه در انسان‌ها نیز حفظ شده است، این کشف اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد. ناسلین ولهارد در دهۀ ۱۹۹۰ برای ایجاد دسته‌بندی گوناگونی‌های وراثتی طرح بزرگی را آغاز کرد که در آن به‌جای مگس‌های سرکه از گورخرماهی<ref>Zebrafish </ref> استفاده کرد. در سال ۲۰۰۰، گروه تحقیقاتی ناسلین ـ ولهارد با پیوستن به صنایع دارویی آرتمیس<ref>Artemis Pharmaceuticals</ref> به بررسی حدود ۱۷میلیون گورخرماهی پرداخت. در این طرح، اسپرم گورخرماهی در معرض تابش مواد شیمیایی جهش‌زا قرار می‌گیرد، آن‌گاه برای کشف جهش‌های همۀ ژن‌های دخیل در نمو به مطالعۀ جهش‌های حاصل می‌پردازند.
+}}[[File:39017100.jpg|thumb|ناسْلين وُلْهارد، کريسْتيَن]]
+ناسْلین وُلْهارد، کریسْتیَن (۱۹۴۲م - )(Nusslein-Volhard, Christiane)<br />
+متخصص آلمانی ژنتیک. با ادوارد لوئیس<ref>Edward Lewis </ref> و اریک ویشاوس<ref>Enic Wischaus </ref> به‌سبب کشف ژن‌هایی که مراحل اولیۀ نمو بدن را در مگس سرکه کنترل می‌کنند، به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۹۵م دست یافت. او پژوهش‌های بسیاری دربارۀ نمو جنینی مگس سرکۀ ''دروزفیلا ملانوگاستر'' صورت داد. همچنین، ۴۰هزار جهش ژنی اتفاقی را به‌منظور مطالعۀ اثر جهش بر نمو مگس سرکه بررسی و ۱۵۰ ژن را شناسایی کرد. سپس، تعدادی از این ژن‌ها را کلون کرد و به مطالعۀ آثار متقابل آن‌ها پرداخت. او آزمایش در زمینۀ شناسایی همۀ ژن‌های دخیل در نمو مگس سرکه را در آزمایشگاه اروپایی زیست‌شناسی مولکولی<ref>European Laboratory for Molecular Biology </ref>، واقع در هایدلبرگ<ref>Heidelberg </ref>، صورت داد. بسیاری از زیست‌شناسان متخصص نمو از سویه‌های جهش‌یافته‌ای که او ایجاد کرد، بهره بردند. تحقیقات پیش‌گامانۀ ادوارد لوئیس در اواخر دهۀ ۱۹۷۰م الهام‌بخش ناسلین ولهارد بودند. لوئیس تراریختی<ref>Transformations </ref>هایی در مگس سرکه را شناسایی کرده بود که منجر‌به جایگزینی قطعه‌ای از بدن به‌جای قطعه‌ای دیگر می‌شوند. مشخص شده است که این تراریختی‌ها نتیجۀ جهش در خانوادۀ معروف به مجموعۀ بای‌توراکس<ref>Bithirax Complex </ref> است. ژن‌های واقع در ابتدای این مجموعه قطعات جلویی بدن، و ژن‌های پایینی قطعات بدنی عقبی‌تر را کنترل می‌کنند. هنگامی که مشخص شد ترتیب ژن‌های این مجموعه در انسان‌ها نیز حفظ شده است، این کشف اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد. ناسلین ولهارد در دهۀ ۱۹۹۰م برای ایجاد دسته‌بندی گوناگونی‌های وراثتی طرح بزرگی را آغاز کرد که در آن به‌جای مگس‌های سرکه از گورخرماهی<ref>Zebrafish </ref> استفاده کرد. در سال ۲۰۰۰، گروه تحقیقاتی ناسلین ـ ولهارد با پیوستن به صنایع دارویی آرتمیس<ref>Artemis Pharmaceuticals</ref> به بررسی حدود ۱۷میلیون گورخرماهی پرداخت. در این طرح، اسپرم گورخرماهی در معرض تابش مواد شیمیایی جهش‌زا قرار می‌گیرد، آن‌گاه برای کشف جهش‌های همۀ ژن‌های دخیل در نمو به مطالعۀ جهش‌های حاصل می‌پردازند.
 &nbsp;