پالاد، جورج: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ پالاد، جورج (۱۹۱۲) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به پالاد، جورج منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =جورج پالاد | |عنوان =جورج پالاد | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}زیستشناس رومانیایی. با آلبرت کلود<ref>Albert Claude </ref> و کریستیان دو دورِ<ref>Christian De Dure </ref> بهسبب تحقیق در زمینۀ ساختار و عملکرد یاخته، به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۷۴ دست یافت. پالاد اجزای یاختهای دخیل در ترشح پروتئین را تعیین و ریبوزومها را کشف کرد. همچنین، نشان داد آنها سرشار از آراِناِی یا اسید ریبونوکلئیکاند که اسید نوکلئیک در فرآیند ترجمۀ مادۀ وراثتی به پروتئین دخیل است. پژوهشهای یاختهای پالاد منجر به ابداع شیوهای معروف به جداسازی یاخته شد که در آن، عناصر یاختهای با مولکولهای رادیو اکتیو نشاندار میشوند و سپس، با درهمشکستن یاخته و سانتریفوژ اندامکها از هم تفکیک میشوند. او استفاده از این روش را با میکروسکوپ الکترونی همراه کرد تا درون یاخته را کاملاً مشاهده و اندامکهای دخیل در ترشح پروتئینها را توصیف کند. این شیوه بهویژه برای بررسی یاختههایی مؤثر بود که برای ترشح آنزیمها تخصص یافتهاند. سیتوپلاسم این یاختهها پر از شبکۀ اندوپلاسمی ریبوزومدار است و پالاد به درستی نشان داد که آنها در ساخت پروتئین نقش دارند. او نشان داد که پروتئینها روی ریبوزومها ساخته میشوند و سپس، به شبکۀ آندوپلاسمی<ref>endoplasmic reticulum</ref> وارد و از آنجا به مجموعهای از کیسههای پهن، معروف به دستگاه گلژی<ref>golgi apparatus </ref>، در سیتوپلاسم منتقل میشوند. او مشاهده کرد که پروتئینها درون گویچههایی کوچک قرار میگیرند که به سمت سطح یاخته حرکت میکنند تا محتوی پروتئین خویش را ترشح کنند. پالاد در یاشی<ref>Iassy </ref> زاده شد و در بخارست پزشکی خواند. پیش از مهاجرت به امریکا در ۱۹۴۶ و اشتغال به کار در انستیتوی راکفلر<ref>Rockefeller Institute </ref> نیویورک، استاد کالبدشناسی بخارست بود. در ۱۹۷۲، رئیس بخش زیستشناسی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه ییل<ref>Yale University</ref>، و سپس، در ۱۹۹۰، رئیس بخش زیستشناسی یاختهای و مولکولی دانشگاه کالیفرنیا شد. | }}پالاد، جورج (۱۹۱۲-۲۰۰۸م)(Palade, George) | ||
زیستشناس رومانیایی. با آلبرت کلود<ref>Albert Claude </ref> و کریستیان دو دورِ<ref>Christian De Dure </ref> بهسبب تحقیق در زمینۀ ساختار و عملکرد یاخته، به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۷۴ دست یافت. پالاد اجزای یاختهای دخیل در ترشح پروتئین را تعیین و ریبوزومها را کشف کرد. همچنین، نشان داد آنها سرشار از آراِناِی یا اسید ریبونوکلئیکاند که اسید نوکلئیک در فرآیند ترجمۀ مادۀ وراثتی به پروتئین دخیل است. پژوهشهای یاختهای پالاد منجر به ابداع شیوهای معروف به جداسازی یاخته شد که در آن، عناصر یاختهای با مولکولهای رادیو اکتیو نشاندار میشوند و سپس، با درهمشکستن یاخته و سانتریفوژ اندامکها از هم تفکیک میشوند. او استفاده از این روش را با میکروسکوپ الکترونی همراه کرد تا درون یاخته را کاملاً مشاهده و اندامکهای دخیل در ترشح پروتئینها را توصیف کند. این شیوه بهویژه برای بررسی یاختههایی مؤثر بود که برای ترشح آنزیمها تخصص یافتهاند. سیتوپلاسم این یاختهها پر از شبکۀ اندوپلاسمی ریبوزومدار است و پالاد به درستی نشان داد که آنها در ساخت پروتئین نقش دارند. او نشان داد که پروتئینها روی ریبوزومها ساخته میشوند و سپس، به شبکۀ آندوپلاسمی<ref>endoplasmic reticulum</ref> وارد و از آنجا به مجموعهای از کیسههای پهن، معروف به دستگاه گلژی<ref>golgi apparatus </ref>، در سیتوپلاسم منتقل میشوند. او مشاهده کرد که پروتئینها درون گویچههایی کوچک قرار میگیرند که به سمت سطح یاخته حرکت میکنند تا محتوی پروتئین خویش را ترشح کنند. پالاد در یاشی<ref>Iassy </ref> زاده شد و در بخارست پزشکی خواند. پیش از مهاجرت به امریکا در ۱۹۴۶ و اشتغال به کار در انستیتوی راکفلر<ref>Rockefeller Institute </ref> نیویورک، استاد کالبدشناسی بخارست بود. در ۱۹۷۲، رئیس بخش زیستشناسی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه ییل<ref>Yale University</ref>، و سپس، در ۱۹۹۰، رئیس بخش زیستشناسی یاختهای و مولکولی دانشگاه کالیفرنیا شد. | |||
<br/> <!--13042700--> | <br/> <!--13042700--> | ||
[[Category:زیست شناسی]] [[Category:(زیست شناسی)اشخاص و آثار]] | [[Category:زیست شناسی]] [[Category:(زیست شناسی)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۰۴
| جورج پالاد George Palade | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۲م |
| درگذشت | ۲۰۰۸م |
| ملیت | رومانیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | پزشکی، بخارست |
| شغل و تخصص اصلی | زیست شناس |
| گروه مقاله | زیست شناسی |
| جوایز و افتخارات | نوبل پزشکی و فیزیولوژی (۱۹۷۴) |
پالاد، جورج (۱۹۱۲-۲۰۰۸م)(Palade, George)
زیستشناس رومانیایی. با آلبرت کلود[۱] و کریستیان دو دورِ[۲] بهسبب تحقیق در زمینۀ ساختار و عملکرد یاخته، به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۷۴ دست یافت. پالاد اجزای یاختهای دخیل در ترشح پروتئین را تعیین و ریبوزومها را کشف کرد. همچنین، نشان داد آنها سرشار از آراِناِی یا اسید ریبونوکلئیکاند که اسید نوکلئیک در فرآیند ترجمۀ مادۀ وراثتی به پروتئین دخیل است. پژوهشهای یاختهای پالاد منجر به ابداع شیوهای معروف به جداسازی یاخته شد که در آن، عناصر یاختهای با مولکولهای رادیو اکتیو نشاندار میشوند و سپس، با درهمشکستن یاخته و سانتریفوژ اندامکها از هم تفکیک میشوند. او استفاده از این روش را با میکروسکوپ الکترونی همراه کرد تا درون یاخته را کاملاً مشاهده و اندامکهای دخیل در ترشح پروتئینها را توصیف کند. این شیوه بهویژه برای بررسی یاختههایی مؤثر بود که برای ترشح آنزیمها تخصص یافتهاند. سیتوپلاسم این یاختهها پر از شبکۀ اندوپلاسمی ریبوزومدار است و پالاد به درستی نشان داد که آنها در ساخت پروتئین نقش دارند. او نشان داد که پروتئینها روی ریبوزومها ساخته میشوند و سپس، به شبکۀ آندوپلاسمی[۳] وارد و از آنجا به مجموعهای از کیسههای پهن، معروف به دستگاه گلژی[۴]، در سیتوپلاسم منتقل میشوند. او مشاهده کرد که پروتئینها درون گویچههایی کوچک قرار میگیرند که به سمت سطح یاخته حرکت میکنند تا محتوی پروتئین خویش را ترشح کنند. پالاد در یاشی[۵] زاده شد و در بخارست پزشکی خواند. پیش از مهاجرت به امریکا در ۱۹۴۶ و اشتغال به کار در انستیتوی راکفلر[۶] نیویورک، استاد کالبدشناسی بخارست بود. در ۱۹۷۲، رئیس بخش زیستشناسی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه ییل[۷]، و سپس، در ۱۹۹۰، رئیس بخش زیستشناسی یاختهای و مولکولی دانشگاه کالیفرنیا شد.