دایزنهوفر، یوهان: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ دایزنهوفر، یوهان (۱۹۴۳) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به دایزنهوفر، یوهان منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =یوهان دایزنهوفر | |عنوان =یوهان دایزنهوفر | ||
|نام =Johann Deisenhofer | |نام =Johann Deisenhofer | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
|ملیت=آلمانی | |ملیت=آلمانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=دکتری در رشته کاربرد بلورنگاری پرتوی ایکس در مولکولهای زیستشناخت | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =شیمیدان | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = استاد | |سمت = استاد زیستشیمی دانشگاه تگزاس | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات =نوبل شیمی (مشترک با روبرت هوبر و هارتموت میشل- ۱۹۸۸م) | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[File:20058900.jpg|thumb|دايْزِنْهوفِر، يوهان]] | ||
دایْزِنْهوفِر، یوهان (۱۹۴۳م - )(Deisenhofer, Johann)<br /> | |||
| شیمیدان آلمانی . اولینبار روش بلورنگاری<ref>x-ray crystallography </ref> پرتوی ایکس را برای مولکولهای زیستشناختی، با استفاده از پرتو ایکس برای شناسایی ساختار اتمی<ref>atomic structure</ref>، به کار برد. بهسبب تعیین ساختار سهبعدی مرکز واکنش فتوسنتزی در باکتریها، با روبرت هوبر<ref>Robert Huber </ref> و هارتموت میشل<ref>Hartmut Michel</ref> جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۸۸ را دریافت کرد. در ۱۹۸۱، میشل موفق شد بلورهای مرکز واکنش فتوسنتز<ref>photosynthetic reaction center</ref> را از باکتری ارغوانی<ref>purple bacterium</ref> ''Viridis Rhodipseudomonas'' تهیه کند. از ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۵، دایزنهوفر، هوبر، و میشل برای تعیین جزئیات ساختار اتمی این مرکز واکنش از بلورنگاری پرتوی ایکس استفاده کردند. این تحقیق سبب افزایش درک فرآیند فتوسنتز شد و به بررسی پروتئینهای غشایی<ref>membrance-bound proteins </ref> (پروتئینهای درون یاختههای غشا) نیز کمک کرد. این پروتئینها در بسیاری از فرآیندهای زیستشناختی، نظیر انتقال مادۀ غذایی بهدرون یاخته، دخیلاند. دایزنهوفر در سوزامالتهایم<ref>Zusamaltheim</ref> باواریا زاده شد و در دانشگاه فنی<ref>Technical University</ref> مونیخ، و در بخش زیستشیمی مؤسسۀ ماکس پلانک<ref>Max Planck Institute</ref> در مونیخ، که بعداً به مارتینزرید<ref>Martinsried</ref> در نزدیکی مونیخ منتقل شد، درس خواند. او با کار در آزمایشگاه هوبر در مارتینزرید، دکترای خود را در رشتۀ کاربرد بلورنگاری پرتوی ایکس در مولکولهای زیستشناختی دریافت کرد (۱۹۷۴). در ۱۹۸۸، به امریکا مهاجرت کرد و در دانشگاه تگزاس<ref>University of Texas</ref>، واقع در شهر دالاس<ref>Dallas</ref>، استاد زیستشیمی شد. | ||
<br /><!--20058900--> | |||
---- | ---- | ||
[[Category:شیمی و بیوشیمی]] | [[Category:شیمی و بیوشیمی]] | ||
[[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]] | [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۲
| یوهان دایزنهوفر Johann Deisenhofer | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۳ |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری در رشته کاربرد بلورنگاری پرتوی ایکس در مولکولهای زیستشناخت |
| شغل و تخصص اصلی | شیمیدان |
| سمت | استاد زیستشیمی دانشگاه تگزاس |
| گروه مقاله | شیمی |
| جوایز و افتخارات | نوبل شیمی (مشترک با روبرت هوبر و هارتموت میشل- ۱۹۸۸م) |
دایْزِنْهوفِر، یوهان (۱۹۴۳م - )(Deisenhofer, Johann)
شیمیدان آلمانی . اولینبار روش بلورنگاری[۱] پرتوی ایکس را برای مولکولهای زیستشناختی، با استفاده از پرتو ایکس برای شناسایی ساختار اتمی[۲]، به کار برد. بهسبب تعیین ساختار سهبعدی مرکز واکنش فتوسنتزی در باکتریها، با روبرت هوبر[۳] و هارتموت میشل[۴] جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۸۸ را دریافت کرد. در ۱۹۸۱، میشل موفق شد بلورهای مرکز واکنش فتوسنتز[۵] را از باکتری ارغوانی[۶] Viridis Rhodipseudomonas تهیه کند. از ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۵، دایزنهوفر، هوبر، و میشل برای تعیین جزئیات ساختار اتمی این مرکز واکنش از بلورنگاری پرتوی ایکس استفاده کردند. این تحقیق سبب افزایش درک فرآیند فتوسنتز شد و به بررسی پروتئینهای غشایی[۷] (پروتئینهای درون یاختههای غشا) نیز کمک کرد. این پروتئینها در بسیاری از فرآیندهای زیستشناختی، نظیر انتقال مادۀ غذایی بهدرون یاخته، دخیلاند. دایزنهوفر در سوزامالتهایم[۸] باواریا زاده شد و در دانشگاه فنی[۹] مونیخ، و در بخش زیستشیمی مؤسسۀ ماکس پلانک[۱۰] در مونیخ، که بعداً به مارتینزرید[۱۱] در نزدیکی مونیخ منتقل شد، درس خواند. او با کار در آزمایشگاه هوبر در مارتینزرید، دکترای خود را در رشتۀ کاربرد بلورنگاری پرتوی ایکس در مولکولهای زیستشناختی دریافت کرد (۱۹۷۴). در ۱۹۸۸، به امریکا مهاجرت کرد و در دانشگاه تگزاس[۱۲]، واقع در شهر دالاس[۱۳]، استاد زیستشیمی شد.