بدنورتس، یوهانس: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ بدنورتس، یوهانس (۱۹۵۰) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به بدنورتس، یوهانس منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}بِدْنورتْس، یوهانس (۱۹۵۰)(Bednorz, Johannes)<br/> | }}[[File:12150000.jpg|thumb|بِدْنورتْس، يوهانس]]بِدْنورتْس، یوهانس (۱۹۵۰)(Bednorz, Johannes)<br/> | ||
فیزیکدان آلمانی. بهسبب کشف اَبَررسانایی دمایِ زیاد<ref>high-temperature superconductivity | |||
</ref>در مواد سرامیکی، با اَلکساندر مولر<ref>Alexander Muler </ref>، به دریافت جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۸۷ نایل آمد. کشف این مواد کاربرد اَبَررساناها را در رایانهها، قطارهای تعلیق مغناطیسی، و تولیـدوتوزیع کارآمدتر برق امکانپذیر کرد. بدنورتس و مولر در ۱۹۸۶ نشان دادند که اکسید سرامیکی متشکّل از لانتانوم<ref>lanthanum | </ref>در مواد سرامیکی، با اَلکساندر مولر<ref>Alexander Muler </ref>، به دریافت جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۸۷ نایل آمد. کشف این مواد کاربرد اَبَررساناها را در رایانهها، قطارهای تعلیق مغناطیسی، و تولیـدوتوزیع کارآمدتر برق امکانپذیر کرد. بدنورتس و مولر در ۱۹۸۶ نشان دادند که اکسید سرامیکی متشکّل از لانتانوم<ref>lanthanum | ||
</ref>، باریوم، و مس در دماهای بالاتر از ۳۰ درجۀ کلوین، که بسیار بیشتر از دمای هر اَبَررسانای پیشتر شناخته شدهای بود، اَبَررسانا میشود. بدنورتس در راین وستفالی شمالی، واقع در جمهوری فدرال آلمان، زاده شد. تحصیلات دکتریاش را در ۱۹۷۷ در مؤسسۀ فدرال فناوری سوئیس<ref>Swiss Federal Institute of Technology </ref>، در زوریخ، آغاز کرد و در ۱۹۸۲ به آزمایشگاه تحقیقاتی آیبیام در زوریخ<ref>IBM Zürich Research Laboratories</ref> پیوست.<br/> | </ref>، باریوم، و مس در دماهای بالاتر از ۳۰ درجۀ کلوین، که بسیار بیشتر از دمای هر اَبَررسانای پیشتر شناخته شدهای بود، اَبَررسانا میشود. بدنورتس در راین وستفالی شمالی، واقع در جمهوری فدرال آلمان، زاده شد. تحصیلات دکتریاش را در ۱۹۷۷ در مؤسسۀ فدرال فناوری سوئیس<ref>Swiss Federal Institute of Technology </ref>، در زوریخ، آغاز کرد و در ۱۹۸۲ به آزمایشگاه تحقیقاتی آیبیام در زوریخ<ref>IBM Zürich Research Laboratories</ref> پیوست.<br/> | ||
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۹
| یوهانس بدنورتس Johannes Bednorz | |
|---|---|
| زادروز |
آلمان ۱۹۵۰ م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری از موسسه فدرال فناوری سوییس; در زوریخ |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل فیزیک، کشف ابررسانایی دمای زیاد در مواد سرامیکی |
بِدْنورتْس، یوهانس (۱۹۵۰)(Bednorz, Johannes)
فیزیکدان آلمانی. بهسبب کشف اَبَررسانایی دمایِ زیاد[۱]در مواد سرامیکی، با اَلکساندر مولر[۲]، به دریافت جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۸۷ نایل آمد. کشف این مواد کاربرد اَبَررساناها را در رایانهها، قطارهای تعلیق مغناطیسی، و تولیـدوتوزیع کارآمدتر برق امکانپذیر کرد. بدنورتس و مولر در ۱۹۸۶ نشان دادند که اکسید سرامیکی متشکّل از لانتانوم[۳]، باریوم، و مس در دماهای بالاتر از ۳۰ درجۀ کلوین، که بسیار بیشتر از دمای هر اَبَررسانای پیشتر شناخته شدهای بود، اَبَررسانا میشود. بدنورتس در راین وستفالی شمالی، واقع در جمهوری فدرال آلمان، زاده شد. تحصیلات دکتریاش را در ۱۹۷۷ در مؤسسۀ فدرال فناوری سوئیس[۴]، در زوریخ، آغاز کرد و در ۱۹۸۲ به آزمایشگاه تحقیقاتی آیبیام در زوریخ[۵] پیوست.