موزه آبگینه و سفالینه های ایران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | {{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | ||
| نام = موزۀ | | نام = موزۀ آبگینه و سفالینههای ایران | ||
| کشور = | | کشور = ایران | ||
| نام لاتین = | | نام لاتین = | ||
| نامهای دیگر = | | نامهای دیگر = | ||
| موقعیت = | | موقعیت = تهران | ||
| کاربري = | | کاربري =سازمان میراث فرهنگی کشور | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| سازنده = | | سازنده = | ||
| زمان ساخت = | | زمان ساخت =۱۲۹۰ش | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۰
| موزۀ آبگینه و سفالینههای ایران | |
|---|---|
| نام فارسی | موزۀ آبگینه و سفالینههای ایران |
| کشور | ایران |
| موقعیت | تهران |
| کاربری | سازمان میراث فرهنگی کشور |
| زمان ساخت | ۱۲۹۰ش |
موزۀ آبگینه و سفالینههای ایران
موزهای اختصاصی وابسته به سازمان میراث فرهنگی کشور. بنای این موزه حدود ۱۲۹۰ش، بهدستور احمد قوامالسلطنه ساخته شد. این بنا با وسعت ۷هزار متر مربع وسط باغی مصفّا واقع است و تا ۱۳۳۲ش، قوامالسطنه در آن سکونت داشت. سپس به سفارت مصر فروخته شد. بعدها، بانک بازرگانی آن را خرید، تا آنکه در ۱۳۵۵ش، به موزه تبدیل شد. ساختمان هشت ضلعی موزه، با زیربنای ۱,۰۴۰ متر مربع، از دو طبقه و یک زیرزمین تشکیل شده است. نمای آجری ساختمان با طرحهای مختلف و نقوش هندسی و گل و بوته، اشکال جالبی را شکل داده است که یادآور معماری دورۀ سلجوقی است. موزۀ آبگینه دارای پنج تالار مخصوص آثار هنری، کتابخانه و سالن سمعی ـ بصری است.