ظریف، محمدجواد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ظریف، محمدجواد (تهران ۱۳۳۸)<br> | |||
سیاستمدار و وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۳- ). تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در ایران به اتمام رساند و در ۱۳۵۵ برای ادامه تحصیل به [[امریکا، ایالات متحده|آمریکا]] رفت و آن را تا مقطع دکترا ادامه داد و در رشته حقوق و روابط بینالملل از دانشگاه دنور موفق به اخذ مدرک دکترا شد. سالها اقامات مستمر در آمریکا او را از نزدیک با جامعه آمریکا و محافل سیاسی آن آشنا کرد. از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو بود و بعد از آن تا سال ۱۳۶۱ کارداری نمایندگی ایران در [[ملل متحد، سازمان|سازمان ملل متحده]] را بهعهده داشت. مدّتی هم معاون حقوق و بینالمللی وزارت امورخارجه و دستیار ارشد وزیر امورخارجه شد. در ۱۳۸۰ رسماً به سمت سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل منصوب شد و تا ۱۳۸۶ این سمت را بهعهده داشت. در همین زمان سمتهای مختلفی از جمله ریاست کمیسیون فرهنگی یونسکو، ریاست کمیته خلع سلاح، ریاست کمیته تخصصی گفتگوی تمدنها و ریاست کمیته سیاسی اجلاس سران کنفرانس اسلامی را هم بهعهده داشت. | |||
پس از انتخاب [[روحانی، حسن | پس از انتخاب [[روحانی، حسن|حسن روحانی]] بهعنوان هفتمین رئیسجمور اسلامی ایران در خرداد ۱۳۹۲ و تشکیل دولت یازدهم، محمدجواد ظریف برای تصدی وزارت امورخارجه نامزد شد و برای گرفتن رأی اعتماد به [[مجلس شورای اسلامی]] معرفی گردید که با رأی بالا تصویب شد. این گزینه با استقبال مجامع بینالمللی روبرو شد و فصلی تازه در سیاست خارجی ایران گشود. پس از آنکه مسؤولیت مذاکره دربارۀ پرونده انرژی هستهای ایران از [[شورای عالی امنیت ملی]] به وزارت امورخارجه محول گردید، دکتر ظریف بهعنوان وزیر امورخارجه و در مقام ریاست هیأت ایرانی مذاکرهکننده با کشورهای ۱+۵ عهدهدار این مسؤلیت شد. | ||
<br><!--42097200--> | <br><!--42097200--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از انقلاب اسلامی 1357 تا امروز]] | [[رده:ایران از انقلاب اسلامی 1357 تا امروز]] | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۰۷
ظریف، محمدجواد (تهران ۱۳۳۸)
سیاستمدار و وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۳- ). تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در ایران به اتمام رساند و در ۱۳۵۵ برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و آن را تا مقطع دکترا ادامه داد و در رشته حقوق و روابط بینالملل از دانشگاه دنور موفق به اخذ مدرک دکترا شد. سالها اقامات مستمر در آمریکا او را از نزدیک با جامعه آمریکا و محافل سیاسی آن آشنا کرد. از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو بود و بعد از آن تا سال ۱۳۶۱ کارداری نمایندگی ایران در سازمان ملل متحده را بهعهده داشت. مدّتی هم معاون حقوق و بینالمللی وزارت امورخارجه و دستیار ارشد وزیر امورخارجه شد. در ۱۳۸۰ رسماً به سمت سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل منصوب شد و تا ۱۳۸۶ این سمت را بهعهده داشت. در همین زمان سمتهای مختلفی از جمله ریاست کمیسیون فرهنگی یونسکو، ریاست کمیته خلع سلاح، ریاست کمیته تخصصی گفتگوی تمدنها و ریاست کمیته سیاسی اجلاس سران کنفرانس اسلامی را هم بهعهده داشت.
پس از انتخاب حسن روحانی بهعنوان هفتمین رئیسجمور اسلامی ایران در خرداد ۱۳۹۲ و تشکیل دولت یازدهم، محمدجواد ظریف برای تصدی وزارت امورخارجه نامزد شد و برای گرفتن رأی اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی گردید که با رأی بالا تصویب شد. این گزینه با استقبال مجامع بینالمللی روبرو شد و فصلی تازه در سیاست خارجی ایران گشود. پس از آنکه مسؤولیت مذاکره دربارۀ پرونده انرژی هستهای ایران از شورای عالی امنیت ملی به وزارت امورخارجه محول گردید، دکتر ظریف بهعنوان وزیر امورخارجه و در مقام ریاست هیأت ایرانی مذاکرهکننده با کشورهای ۱+۵ عهدهدار این مسؤلیت شد.