زیراب، شهر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین= | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Zirab، City|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=مازندران|شهرستان=سوادکوه|بخش=مرکزی|موقعیت=۱۰کیلومتری شمال غربی پل سفید|جمعیت=۱6،191نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدل و نیمهمرطوب|ارتفاع از سطح دریا=۴۱۰ متر|تولیدات و صنایع مهم=|برخی بناهای مهم=بُقعۀ امامزاده عبدالحق|شهر ها و آبادی های مهم=|دهستان=}} | ||
زیراب، شهر <br> | [[پرونده:23079400-1.jpg|بندانگشتی|امامزاده عبدالحق در شهر زیرآب]] | ||
واقع در استان | زیراب، شهر Zirab، City<br> | ||
واقع در استان [[مازندران]]، در بخش مرکزی [[سوادکوه، شهرستان|شهرستان سوادکوه]]، با ارتفاع ۴۱۰ متر. در منطقهای جنگلی در ۱۰کیلومتری شمال غربی پل سفید، سر راه پل سفید به قائمشهر، و سر راه زیرآب به [[لاجیم]]، قرار دارد. رودخانۀ تالار از کنار آن میگذرد. اقلیم آن معتدل و نیمهمرطوب و جمعیت آن ۱6،191نفر است (1395ش). بُقعۀ امامزاده عبدالحق در آنجا واقع شده است؛ معدن زغالسنگ و چند مرکز آموزش عالی نیز دارد. | |||
موسیو برونیار<ref>Brongniart</ref> (در سفر حدود 1847 - 1848م) قریۀ زیراب را در 25فرسخی ساری، ملگونف<ref>Grigoriy Valerianovich Melgunov</ref> (در سفر 1858 - 1860م) آن را از دهات بلوک سوادکوه، [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه]] (در سفر 1282ق) زیراب را بالای کوه و متعلق به اسداللهبیک یاور، و [[رابینو، یاسنت لوئی|رابینو]] (در سفر 1288 - 1289ش) زیراب را یکی از هفت بلوک ولوپی سوادکوه ذکر میکند. [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] (در سفر 1305ش) مینویسد: «زیرآب نسبت به سایر روستاهای عرض راه مهمتر است. زیرا تلگرافخانه دارد و در واقع مرکز سوادکوه است.» ارتش روس در [[جنگ جهانی اول]] و [[جنگ جهانی دوم|دوم]] در درۀ زیرآب و روستای سرخکلاهمند اردو میزنند. ساختن راهآهن شمال و ایستگاه زیراب، باعث افزایش جمعیت این آبادی شد. در ۱۳۳۵ش با تشکیل شهرداری، زیراب شهر شد. از ۱۳۹۲ش شهر زیراب بخشی از شهرستان سوادکوه با دهستانهای سرخکلا و کسلیان، به مرکزیت زیراب، شده است. | موسیو برونیار<ref>Brongniart</ref> (در سفر حدود 1847 - 1848م) قریۀ زیراب را در 25فرسخی ساری، ملگونف<ref>Grigoriy Valerianovich Melgunov</ref> (در سفر 1858 - 1860م) آن را از دهات بلوک سوادکوه، [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه]] (در سفر 1282ق) زیراب را بالای کوه و متعلق به اسداللهبیک یاور، و [[رابینو، یاسنت لوئی|رابینو]] (در سفر 1288 - 1289ش) زیراب را یکی از هفت بلوک ولوپی سوادکوه ذکر میکند. [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] (در سفر 1305ش) مینویسد: «زیرآب نسبت به سایر روستاهای عرض راه مهمتر است. زیرا تلگرافخانه دارد و در واقع مرکز سوادکوه است.» ارتش روس در [[جنگ جهانی اول]] و [[جنگ جهانی دوم|دوم]] در درۀ زیرآب و روستای سرخکلاهمند اردو میزنند. ساختن راهآهن شمال و ایستگاه زیراب، باعث افزایش جمعیت این آبادی شد. در ۱۳۳۵ش با تشکیل شهرداری، زیراب شهر شد. از ۱۳۹۲ش شهر زیراب بخشی از شهرستان سوادکوه با دهستانهای سرخکلا و کسلیان، به مرکزیت زیراب، شده است. | ||
---- | ---- | ||
<!--23079400-->[[رده:جغرافیای ایران]] | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | |||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۶
| زیراب، شهر | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | سوادکوه |
| بخش | مرکزی |
| جمعیت | ۱6،191نفر (1395ش) |
| موقعیت | ۱۰کیلومتری شمال غربی پل سفید |
| نوع اقلیم | معتدل و نیمهمرطوب |
| ارتفاع از سطح دریا | ۴۱۰ متر |
| برخی بناهای مهم | بُقعۀ امامزاده عبدالحق |
| نام لاتین | Zirab، City |
زیراب، شهر Zirab، City
واقع در استان مازندران، در بخش مرکزی شهرستان سوادکوه، با ارتفاع ۴۱۰ متر. در منطقهای جنگلی در ۱۰کیلومتری شمال غربی پل سفید، سر راه پل سفید به قائمشهر، و سر راه زیرآب به لاجیم، قرار دارد. رودخانۀ تالار از کنار آن میگذرد. اقلیم آن معتدل و نیمهمرطوب و جمعیت آن ۱6،191نفر است (1395ش). بُقعۀ امامزاده عبدالحق در آنجا واقع شده است؛ معدن زغالسنگ و چند مرکز آموزش عالی نیز دارد.
موسیو برونیار[۱] (در سفر حدود 1847 - 1848م) قریۀ زیراب را در 25فرسخی ساری، ملگونف[۲] (در سفر 1858 - 1860م) آن را از دهات بلوک سوادکوه، ناصرالدینشاه (در سفر 1282ق) زیراب را بالای کوه و متعلق به اسداللهبیک یاور، و رابینو (در سفر 1288 - 1289ش) زیراب را یکی از هفت بلوک ولوپی سوادکوه ذکر میکند. رضاشاه (در سفر 1305ش) مینویسد: «زیرآب نسبت به سایر روستاهای عرض راه مهمتر است. زیرا تلگرافخانه دارد و در واقع مرکز سوادکوه است.» ارتش روس در جنگ جهانی اول و دوم در درۀ زیرآب و روستای سرخکلاهمند اردو میزنند. ساختن راهآهن شمال و ایستگاه زیراب، باعث افزایش جمعیت این آبادی شد. در ۱۳۳۵ش با تشکیل شهرداری، زیراب شهر شد. از ۱۳۹۲ش شهر زیراب بخشی از شهرستان سوادکوه با دهستانهای سرخکلا و کسلیان، به مرکزیت زیراب، شده است.