ذوالفقارنسب، بیژن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ ذوالفقارنسب، بیژن (سنندج ۱۳۲۷ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ذوالفقارنسب، بیژن منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


ذوالفقارنسب، بیژن (سنندج ۱۳۲۷ش)<br>
[[پرونده: 21007400.jpg | بندانگشتی|ذوالفقارنسب، بيژن]]ذوالفقارنسب، بیژن (سنندج ۱۳۲۷ش - )<br><p>فوتبالیست ایرانی. با مربیگری او تیم سایپا، دوبار فاتح لیگ کشور شد (۱۳۷۲ و ۱۳۷۳ش). در باشگاه‌های گسترش، سایپا، استقلال، شهرداری تبریز، مس کرمان، پیکان، برق شیراز و پگاه رشت نیز مربی بود و روش‌های تدافعی را در کسب نتیجۀ مطلوب بسیار مهم می‌دانست. از ابتدای دهۀ ۱۳۵۰ رسماً فوتبال را از تیم پاس آغاز کرد و با تیم پرسپولیس از فوتبال خداحافظی کرد (۱۳۵۸ش). در بلژیک دکترای تربیت‌بدنی گرفت و بعد از بازگشت به ایران مربیگری را آغاز کرد. در جام جهانی فرانسه (۱۹۹۸ش) همراه با جلال طالبی رهبر تیم ملی بود. قهرمانی با تیم پرسپولیس در سومین دورۀ مسابقات جام تخت جمشید (۱۳۵۴ش) و تیم ملی ایران در مسابقات جام ملت‌های آسیا (۱۹۷۶م) از مهم‌ترین افتخارات اوست.</p>
[[پرونده: 21007400.jpg | بندانگشتی|ذوالفقارنسب، بيژن]]<p>فوتبالیست ایرانی. با مربیگری او تیم سایپا، دوبار فاتح لیگ کشور شد (۱۳۷۲ و ۱۳۷۳). در باشگاه‌های گسترش، سایپا، استقلال، شهرداری تبریز، مس کرمان، پیکان، برق شیراز و پگاه رشت نیز مربی بود و روش‌های تدافعی را در کسب نتیجۀ مطلوب بسیار مهم می‌دانست. از ابتدای دهۀ ۱۳۵۰ رسماً فوتبال را از تیم پاس آغاز کرد و با تیم پرسپولیس از فوتبال خداحافظی کرد (۱۳۵۸). در بلژیک دکترای تربیت‌بدنی گرفت و بعد از بازگشت به ایران مربیگری را آغاز کرد. در جام جهانی فرانسه (۱۹۹۸) همراه با جلال طالبی رهبر تیم ملی بود. قهرمانی با تیم پرسپولیس در سومین دورۀ مسابقات جام تخت جمشید (۱۳۵۴) و تیم ملی ایران در مسابقات جام ملت‌های آسیا (۱۹۷۶) از مهم‌ترین افتخارات اوست.</p>
<br><!--21007400-->
<br><!--21007400-->
[[رده:ورزش]]
[[رده:ورزش]]
[[رده:اشخاص ایران]]
[[رده:اشخاص ایران]]

نسخهٔ ‏۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۱

ذوالفقارنسب، بيژن

ذوالفقارنسب، بیژن (سنندج ۱۳۲۷ش - )

فوتبالیست ایرانی. با مربیگری او تیم سایپا، دوبار فاتح لیگ کشور شد (۱۳۷۲ و ۱۳۷۳ش). در باشگاه‌های گسترش، سایپا، استقلال، شهرداری تبریز، مس کرمان، پیکان، برق شیراز و پگاه رشت نیز مربی بود و روش‌های تدافعی را در کسب نتیجۀ مطلوب بسیار مهم می‌دانست. از ابتدای دهۀ ۱۳۵۰ رسماً فوتبال را از تیم پاس آغاز کرد و با تیم پرسپولیس از فوتبال خداحافظی کرد (۱۳۵۸ش). در بلژیک دکترای تربیت‌بدنی گرفت و بعد از بازگشت به ایران مربیگری را آغاز کرد. در جام جهانی فرانسه (۱۹۹۸ش) همراه با جلال طالبی رهبر تیم ملی بود. قهرمانی با تیم پرسپولیس در سومین دورۀ مسابقات جام تخت جمشید (۱۳۵۴ش) و تیم ملی ایران در مسابقات جام ملت‌های آسیا (۱۹۷۶م) از مهم‌ترین افتخارات اوست.