ویدئو، هنر: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ وئدیو، هنر را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ویدئو، هنر منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
گونهای از هنر مدرن که در آن از دستگاههای ویدئو و تلویزیون استفاده میشود و بیشتر یک وسیلۀ هنری است تا شیوهای هنری. این دستگاه (یا وسیله) بهصورتهای گوناگون، مثلاً در هنر چیدمان<ref>installation | گونهای از هنر مدرن که در آن از دستگاههای ویدئو و تلویزیون استفاده میشود و بیشتر یک وسیلۀ هنری است تا شیوهای هنری. این دستگاه (یا وسیله) بهصورتهای گوناگون، مثلاً در هنر چیدمان<ref>installation | ||
</ref> یا هنر اجرا<ref>performance art </ref>، بهکار میرود. از اینرو هنر ویدئو اغلب با دیگر اشکال بیانی پیشتاز، وجوه مشترک پیدا میکند. وولف فوستل<ref>Wolf Vostell </ref> (۱۹۳۲ـ )، هنرمند آلمانی، در | </ref> یا هنر اجرا<ref>performance art </ref>، بهکار میرود. از اینرو هنر ویدئو اغلب با دیگر اشکال بیانی پیشتاز، وجوه مشترک پیدا میکند. وولف فوستل<ref>Wolf Vostell </ref> (۱۹۳۲ـ )، هنرمند آلمانی، در ۱۹۵۹م در جفتوجورکاری<ref>assemblage </ref>های سهبعدیاش، از دستگاههای تلویزیون استفاده کرد؛ ولی [[پایک، نام جون (۱۹۳۲ـ۲۰۰۰)|نام جون پایک]]<ref>Nam June Paik </ref> (۱۹۳۲م) را اغلب مبدع آن میدانند، هنرمندی کرهای که موسیقی خوانده، اما در زمینۀ مجسمهسازی و هنر اجرا نیز کار کرده است. در ۱۹۶۴م به [[نیویورک]] رفت و سال بعد یک دوربین ویدئو خرید که در آن زمان هنوز وسیلهای نوظهور بود. هنر پایک معمولاً سرگرمکننده است؛ در اثر مشهوری از او با نام ''سینهبند برای پیکرۀ زنده''<ref>''Bar for Living Sculpture ''</ref> (۱۹۶۹م) زنی که [[ویولنسل|ویولنسل]] مینوازد در جای سینهبندش دو صفحۀ کوچک تلویزیون دارد. آثارِ دیگر نمایندگان هنر ویدئو جدیترند؛ ازجمله ''دعای بیوقفه''<ref>''To Pray Without Ceasing''</ref> (۱۹۹۲م)، اثر هنرمند امریکایی بیل ویولا<ref> Bill Viola </ref> (۱۹۵۱ـ )، زنجیرۀ دوازده ساعتهای از تصاویر که خودش آن را «چرخهای از حیات فرد و عالم» میخواند. این زمره آثار را بسیاری از منتقدان، ملالآور و متظاهرانه میدانند؛ ولی هنر ویدئو در حیطۀ هنر پیشتاز بسیار تأثیر گذاشت. در سالهای ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷م جایزۀ ترنر<ref>Turner Prize </ref>، مشهورترین جایزۀ هنری انگلستان، به دو نمایندۀ هنر ویدئو اهدا شد: نخست داگلاس گوردون<ref>Douglas Gordon </ref> (۱۹۶۷ـ ) و سپس گیلیان ورینگ<ref>Gillian Wearing</ref> (۱۹۶۳ـ ). | ||
| | ||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۱۸
ویدئو، هنر (video art)
گونهای از هنر مدرن که در آن از دستگاههای ویدئو و تلویزیون استفاده میشود و بیشتر یک وسیلۀ هنری است تا شیوهای هنری. این دستگاه (یا وسیله) بهصورتهای گوناگون، مثلاً در هنر چیدمان[۱] یا هنر اجرا[۲]، بهکار میرود. از اینرو هنر ویدئو اغلب با دیگر اشکال بیانی پیشتاز، وجوه مشترک پیدا میکند. وولف فوستل[۳] (۱۹۳۲ـ )، هنرمند آلمانی، در ۱۹۵۹م در جفتوجورکاری[۴]های سهبعدیاش، از دستگاههای تلویزیون استفاده کرد؛ ولی نام جون پایک[۵] (۱۹۳۲م) را اغلب مبدع آن میدانند، هنرمندی کرهای که موسیقی خوانده، اما در زمینۀ مجسمهسازی و هنر اجرا نیز کار کرده است. در ۱۹۶۴م به نیویورک رفت و سال بعد یک دوربین ویدئو خرید که در آن زمان هنوز وسیلهای نوظهور بود. هنر پایک معمولاً سرگرمکننده است؛ در اثر مشهوری از او با نام سینهبند برای پیکرۀ زنده[۶] (۱۹۶۹م) زنی که ویولنسل مینوازد در جای سینهبندش دو صفحۀ کوچک تلویزیون دارد. آثارِ دیگر نمایندگان هنر ویدئو جدیترند؛ ازجمله دعای بیوقفه[۷] (۱۹۹۲م)، اثر هنرمند امریکایی بیل ویولا[۸] (۱۹۵۱ـ )، زنجیرۀ دوازده ساعتهای از تصاویر که خودش آن را «چرخهای از حیات فرد و عالم» میخواند. این زمره آثار را بسیاری از منتقدان، ملالآور و متظاهرانه میدانند؛ ولی هنر ویدئو در حیطۀ هنر پیشتاز بسیار تأثیر گذاشت. در سالهای ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷م جایزۀ ترنر[۹]، مشهورترین جایزۀ هنری انگلستان، به دو نمایندۀ هنر ویدئو اهدا شد: نخست داگلاس گوردون[۱۰] (۱۹۶۷ـ ) و سپس گیلیان ورینگ[۱۱] (۱۹۶۳ـ ).