چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
دورهی چهارم [[جشنواره فیلم فجر|جشنوارهی بینالمللی فیلم فجر]]. در بهمن سال ۱۳۶4ش به دبیری سید محمد بهشتی شیرازی، توسط بنیاد سینمایی فارابی و زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تهران برگزار گردید. | دورهی چهارم [[جشنواره فیلم فجر|جشنوارهی بینالمللی فیلم فجر]]. در بهمن سال ۱۳۶4ش به دبیری سید محمد بهشتی شیرازی، توسط بنیاد سینمایی فارابی و زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تهران برگزار گردید. | ||
چهارمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر یکی از متفاوتترین دورههای این جشنواره در زمینهی دادن جایزهی بهترین فیلم است. داوران این دوره برخلاف دورههای اول و دوم که اصلا فیلم برگزیدهای نداشت، دو اثر را به عنوان بهترین فیلم حاضر در جشنواره معرفی کردند: با توجه به عدم وجود بخش جداگانهای برای فیلمهای مستند تا آن دوره جایزه به طور مشترک به فیلم مستند ''اولیها'' (بهکارگردانی [[کیارستمی، عباس|عباس کیارستمی]]) و فیلم سینمایی ''بهار'' (به کارگردانی و نویسندگی [[جلیلی، ابوالفضل (ساوه ۱۳۳۶ش)|ابوالفضل جلیلی]]) اهدا شد. در این دوره نیز مانند سه سال قبل فیلمهای خارجی در بخشهای جنبی و غیر رقابتی به نمایش درآمدند و داعیهی بینالمللی بودن جشنواره را زیر سوال بردند. اما در بخش مسابقهی سینمای ایران سه فیلم ''دونده'' ([[نادری، امیر|امیر نادری]])، ''جادههای سرد'' ([[جعفری جوزانی، مسعود | چهارمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر یکی از متفاوتترین دورههای این جشنواره در زمینهی دادن جایزهی بهترین فیلم است. داوران این دوره برخلاف دورههای اول و دوم که اصلا فیلم برگزیدهای نداشت، دو اثر را به عنوان بهترین فیلم حاضر در جشنواره معرفی کردند: با توجه به عدم وجود بخش جداگانهای برای فیلمهای مستند تا آن دوره جایزه به طور مشترک به فیلم مستند ''اولیها'' (بهکارگردانی [[کیارستمی، عباس|عباس کیارستمی]]) و فیلم سینمایی ''بهار'' (به کارگردانی و نویسندگی [[جلیلی، ابوالفضل (ساوه ۱۳۳۶ش)|ابوالفضل جلیلی]]) اهدا شد. در این دوره نیز مانند سه سال قبل فیلمهای خارجی در بخشهای جنبی و غیر رقابتی به نمایش درآمدند و داعیهی بینالمللی بودن جشنواره را زیر سوال بردند. اما در بخش مسابقهی سینمای ایران سه فیلم ''دونده'' ([[نادری، امیر|امیر نادری]])، ''جادههای سرد'' ([[جعفری جوزانی، مسعود|مسعود جعفری جوزانی]]) و ''مادیان'' ([[ژکان، علی (تهران ۱۳۲۹ش)|علی ژکان]]) پدیدههای جشنواره محسوب شدند و راه خود را برای حضور در جشنوارههای برون مرزی هموار کردند. این آثار برای اولین بار، پس از انقلاب موفق به کسب جوایز متعدد از جشنوارههای معتبر جهانی شدند. از نکات قابل ملاحظه و شک برانگیز این دوره، نادیده گرفته شدن بازی درخشان و ماندگار [[تسلیمی، سوسن|سوسن تسلیمی]] در فیلم ''مادیان'' از سوی هیات داوران بود که اعتراض خیلیها را به دنبال داشت. در این دوره [[ملاقلی پور، رسول (تهران ۱۳۳۴ـ۱۳۸۵ش)|رسول ملاقلیپور]] پس از ساخت فیلم ''نینوا''، با ''بلمی به سوی ساحل'' برای اولین بار در جشنواره شرکت کرد و فیلمهای ''اتوبوس'' (یدالله صمدی) و ''تنورهی دیو'' ([[عیاری، کیانوش (اهواز ۱۳۳۰ش)|کیانوش عیاری]]) برندگان اصلی جوایز جشنواره بودند. در این دوره علاوه بر جوایز اصلی از [[طهماسب، ایرج|ایرج طهماسب]] (برای بازی در فیلم ''خط پایان''- به کارگردانی [[طالبی، محمدعلی (تهران ۱۳۳۷ش)|محمدعلی طالبی]])، داریوش عیاری (برای کارگردانی و نویسندگی فیلم ''تنورهی دیو'')، [[بیات، بابک (تهران ۱۳۲۵ـ ۱۳۸۵ش)|بابک بیات]] (برای موسیقی فیلم ''اتوبوس''- به کارگردانی یدالله صمدی) و [[جبلی، حمید|حمید جبلی]] (برای بازی در فیلمهای ''جادههای سرد و خط پایان'') تقدیر شده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۲۵
چهارمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر The fourth Fajr Film Festival
دورهی چهارم جشنوارهی بینالمللی فیلم فجر. در بهمن سال ۱۳۶4ش به دبیری سید محمد بهشتی شیرازی، توسط بنیاد سینمایی فارابی و زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تهران برگزار گردید.
چهارمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر یکی از متفاوتترین دورههای این جشنواره در زمینهی دادن جایزهی بهترین فیلم است. داوران این دوره برخلاف دورههای اول و دوم که اصلا فیلم برگزیدهای نداشت، دو اثر را به عنوان بهترین فیلم حاضر در جشنواره معرفی کردند: با توجه به عدم وجود بخش جداگانهای برای فیلمهای مستند تا آن دوره جایزه به طور مشترک به فیلم مستند اولیها (بهکارگردانی عباس کیارستمی) و فیلم سینمایی بهار (به کارگردانی و نویسندگی ابوالفضل جلیلی) اهدا شد. در این دوره نیز مانند سه سال قبل فیلمهای خارجی در بخشهای جنبی و غیر رقابتی به نمایش درآمدند و داعیهی بینالمللی بودن جشنواره را زیر سوال بردند. اما در بخش مسابقهی سینمای ایران سه فیلم دونده (امیر نادری)، جادههای سرد (مسعود جعفری جوزانی) و مادیان (علی ژکان) پدیدههای جشنواره محسوب شدند و راه خود را برای حضور در جشنوارههای برون مرزی هموار کردند. این آثار برای اولین بار، پس از انقلاب موفق به کسب جوایز متعدد از جشنوارههای معتبر جهانی شدند. از نکات قابل ملاحظه و شک برانگیز این دوره، نادیده گرفته شدن بازی درخشان و ماندگار سوسن تسلیمی در فیلم مادیان از سوی هیات داوران بود که اعتراض خیلیها را به دنبال داشت. در این دوره رسول ملاقلیپور پس از ساخت فیلم نینوا، با بلمی به سوی ساحل برای اولین بار در جشنواره شرکت کرد و فیلمهای اتوبوس (یدالله صمدی) و تنورهی دیو (کیانوش عیاری) برندگان اصلی جوایز جشنواره بودند. در این دوره علاوه بر جوایز اصلی از ایرج طهماسب (برای بازی در فیلم خط پایان- به کارگردانی محمدعلی طالبی)، داریوش عیاری (برای کارگردانی و نویسندگی فیلم تنورهی دیو)، بابک بیات (برای موسیقی فیلم اتوبوس- به کارگردانی یدالله صمدی) و حمید جبلی (برای بازی در فیلمهای جادههای سرد و خط پایان) تقدیر شده است.
جوایز (بخش اصلی)
سیمرغ بلورین بهترین فیلم: اولیها (مستند- عباس کیارستمی)، بهار (ابوالفضل جلیلی)
سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی: کیانوش عیاری (برای فیلم تنورهی دیو)
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد: هادی اسلامی (برای فیلم اتوبوس)
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد: اسماعیل محمدی (برای فیلم تنورهی دیو)
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن: مهری مهرنیا (برای فیلم تنورهی دیو)
سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه: مجید قاریزاده (برای فیلم پدربزرگ)
سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن: شریف لطفی (برای فیلم مادیان)
سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری: محمود کلاری و تورج منصوری (برای فیلم جادههای سرد)
سیمرغ بلورین بهترین تدوین: حسین زندباف (برای فیلم اتوبوس)
جایزهی ویژهی هیات داوران: آیت فیلم (برای فیلمهای اتوبوس، پدربزرگ، بهار و اولیها)؛ بنیاد سینمایی فارابی (برای فیلم جادههای سرد)؛ سازمان سینمایی ایفا (خط پایان)
دیپلم افتخار بهترین فیلمبرداری: محمود کلاری (برای فیلم جادههای سرد)
دیپلم افتخار بهترین بازیگر خردسال: مهدی اسدی (برای فیلم بهار)