ظریف، محمدجواد: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ظریف، محمدجواد (تهران ۱۳۳۸ش - )<br> | ظریف، محمدجواد (تهران ۱۳۳۸ش - )<br> | ||
سیاستمدار و وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۳ش - ). تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در ایران به اتمام رساند و در ۱۳۵۵ش برای ادامه تحصیل به [[امریکا، ایالات متحده|آمریکا]] رفت و آن را تا مقطع دکترا ادامه داد و در رشته حقوق و روابط بینالملل از دانشگاه دنور موفق به اخذ مدرک دکترا شد. سالها اقامات مستمر در آمریکا او را از نزدیک با جامعه آمریکا و محافل سیاسی آن آشنا کرد. از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ش مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو بود و بعد از آن تا سال ۱۳۶۱ شکارداری نمایندگی ایران در [[ملل | سیاستمدار و وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۳ش - ). تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در ایران به اتمام رساند و در ۱۳۵۵ش برای ادامه تحصیل به [[امریکا، ایالات متحده|آمریکا]] رفت و آن را تا مقطع دکترا ادامه داد و در رشته حقوق و روابط بینالملل از دانشگاه دنور موفق به اخذ مدرک دکترا شد. سالها اقامات مستمر در آمریکا او را از نزدیک با جامعه آمریکا و محافل سیاسی آن آشنا کرد. از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ش مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو بود و بعد از آن تا سال ۱۳۶۱ شکارداری نمایندگی ایران در [[سازمان ملل متحد|سازمان ملل متحده]] را بهعهده داشت. مدّتی هم معاون حقوق و بینالمللی وزارت امورخارجه و دستیار ارشد وزیر امورخارجه شد. در ۱۳۸۰ش رسماً به سمت سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل منصوب شد و تا ۱۳۸۶ش این سمت را بهعهده داشت. در همین زمان سمتهای مختلفی از جمله ریاست کمیسیون فرهنگی یونسکو، ریاست کمیته خلع سلاح، ریاست کمیته تخصصی گفتگوی تمدنها و ریاست کمیته سیاسی اجلاس سران کنفرانس اسلامی را هم بهعهده داشت. | ||
پس از انتخاب [[روحانی، حسن|حسن روحانی]] بهعنوان هفتمین رئیسجمور اسلامی ایران در خرداد ۱۳۹۲ش و تشکیل دولت یازدهم، محمدجواد ظریف برای تصدی وزارت امورخارجه نامزد شد و برای گرفتن رأی اعتماد به [[مجلس شورای اسلامی]] معرفی گردید که با رأی بالا تصویب شد. این گزینه با استقبال مجامع بینالمللی روبرو شد و فصلی تازه در سیاست خارجی ایران گشود. پس از آنکه مسؤولیت مذاکره دربارۀ پرونده انرژی هستهای ایران از [[شورای عالی امنیت ملی]] به وزارت امورخارجه محول گردید، دکتر ظریف بهعنوان وزیر امورخارجه و در مقام ریاست هیأت ایرانی مذاکرهکننده با کشورهای ۱+۵ عهدهدار این مسؤلیت شد. | پس از انتخاب [[روحانی، حسن|حسن روحانی]] بهعنوان هفتمین رئیسجمور اسلامی ایران در خرداد ۱۳۹۲ش و تشکیل دولت یازدهم، محمدجواد ظریف برای تصدی وزارت امورخارجه نامزد شد و برای گرفتن رأی اعتماد به [[مجلس شورای اسلامی]] معرفی گردید که با رأی بالا تصویب شد. این گزینه با استقبال مجامع بینالمللی روبرو شد و فصلی تازه در سیاست خارجی ایران گشود. پس از آنکه مسؤولیت مذاکره دربارۀ پرونده انرژی هستهای ایران از [[شورای عالی امنیت ملی]] به وزارت امورخارجه محول گردید، دکتر ظریف بهعنوان وزیر امورخارجه و در مقام ریاست هیأت ایرانی مذاکرهکننده با کشورهای ۱+۵ عهدهدار این مسؤلیت شد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۴
ظریف، محمدجواد (تهران ۱۳۳۸ش - )
سیاستمدار و وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۳ش - ). تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در ایران به اتمام رساند و در ۱۳۵۵ش برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و آن را تا مقطع دکترا ادامه داد و در رشته حقوق و روابط بینالملل از دانشگاه دنور موفق به اخذ مدرک دکترا شد. سالها اقامات مستمر در آمریکا او را از نزدیک با جامعه آمریکا و محافل سیاسی آن آشنا کرد. از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ش مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو بود و بعد از آن تا سال ۱۳۶۱ شکارداری نمایندگی ایران در سازمان ملل متحده را بهعهده داشت. مدّتی هم معاون حقوق و بینالمللی وزارت امورخارجه و دستیار ارشد وزیر امورخارجه شد. در ۱۳۸۰ش رسماً به سمت سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل منصوب شد و تا ۱۳۸۶ش این سمت را بهعهده داشت. در همین زمان سمتهای مختلفی از جمله ریاست کمیسیون فرهنگی یونسکو، ریاست کمیته خلع سلاح، ریاست کمیته تخصصی گفتگوی تمدنها و ریاست کمیته سیاسی اجلاس سران کنفرانس اسلامی را هم بهعهده داشت.
پس از انتخاب حسن روحانی بهعنوان هفتمین رئیسجمور اسلامی ایران در خرداد ۱۳۹۲ش و تشکیل دولت یازدهم، محمدجواد ظریف برای تصدی وزارت امورخارجه نامزد شد و برای گرفتن رأی اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی گردید که با رأی بالا تصویب شد. این گزینه با استقبال مجامع بینالمللی روبرو شد و فصلی تازه در سیاست خارجی ایران گشود. پس از آنکه مسؤولیت مذاکره دربارۀ پرونده انرژی هستهای ایران از شورای عالی امنیت ملی به وزارت امورخارجه محول گردید، دکتر ظریف بهعنوان وزیر امورخارجه و در مقام ریاست هیأت ایرانی مذاکرهکننده با کشورهای ۱+۵ عهدهدار این مسؤلیت شد.