لاشایی، کوروش: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ لاشایی، کوروش (لنگرود ۱۳۱۵ش ـ ۱۳۸۱) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به لاشایی، کوروش منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =کوروش لاشایی | |عنوان =کوروش لاشایی | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>از رهبران سازمان انقلابی حزب تودۀ ایران و رئیس لژیون خدمتگزاران بشر. مدارج اولیۀ تحصیل را در ایران گذراند و وقایع پس از جنگ جهانی دوم تا ۱۳۳۴ بر او تأثیری اساسی نهاد. در ابتدا به خداپرستان سوسیالیست و عقاید محمد نخشب گرایش داشت، امّا در ۱۳۳۴ برای ادامۀ تحصیل به خارج رفت و در رشتۀ پزشکی مشغول شد. در اواخر دهۀ ۱۳۳۰ به مارکسیسم علاقهمند و جذب حزب توده شد. پس از مدتی همراه با گروهی از جوانان دانشجوی مقیم اروپا به مخالفت با حزب توده برخاست و جریان جدیدی بهنام سازمان انقلابی حزب توده را بنیاد نهاد. این گروه که پایگاه زیادی در کنفدراسیون یافت، به مائوئیسم و مدلهای انقلابی کوبا، چین، و آلبانی تمایل نشان میداد. لاشایی، همراه با مهدی خانبابا تهرانی، پرویز نیکخواه، و محسن رضوانی برجستهترین اعضای گروه بودند. در فاصلۀ ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ که در کردستان شورشی به رهبری شریفزاده، ملا آواره، و معینی برپا شد، سازمان انقلابی لاشایی را به کردستان اعزام کرد. امّا شورش شکست خورد و لاشایی به اروپا بازگشت. در اوایل دهۀ ۱۳۵۰، مجدداً به ایران بازگشت تا به سازماندهی مقاومت در ایران بپردازد، امّا شناسایی و دستگیر شد و در آذر ۱۳۵۱ با حضور در جمع خبرنگاران و صفحۀ تلویزیون، سازمان انقلابی و مارکسیسم را محکوم کرد و مدعی شد که هرگونه مقاومتی در برابر رژیم شاه بیفایده است. لاشایی معتقد بود که ایدهها و تحلیلهای گروهش بیهوده است و زمینۀ مناسبی در ایران ندارد و نهایتاً همۀ آنها باید بازگردند و با رژیم همکاری کنند. علاوه بر نگارش مقالاتی در حمایت از سیاستهای رژیم پهلوی اطلاعات ارزشمندی دربارۀ تشکیلات و فعالیتهای گروههای چپ در اختیار ساواک قرار داد. لاشایی مدتی بعد مورد عفو شاه قرار گرفت و از زندان آزاد و رئیس نهادی فرهنگیـ اجتماعی بهنام لژیون خدمتگزاران بشر شد. با پیروزی انقلاب اسلامی، مدتی متواری و مخفی بود و سرانجام از ایران گریخت و به امریکا رفت و در همانجا درگذشت.</p> | }}لاشایی، کوروش (لنگرود ۱۳۱۵ ـ ۱۳۸۱ش)<br><p>از رهبران سازمان انقلابی حزب تودۀ ایران و رئیس لژیون خدمتگزاران بشر. مدارج اولیۀ تحصیل را در ایران گذراند و وقایع پس از جنگ جهانی دوم تا ۱۳۳۴ بر او تأثیری اساسی نهاد. در ابتدا به خداپرستان سوسیالیست و عقاید محمد نخشب گرایش داشت، امّا در ۱۳۳۴ برای ادامۀ تحصیل به خارج رفت و در رشتۀ پزشکی مشغول شد. در اواخر دهۀ ۱۳۳۰ به مارکسیسم علاقهمند و جذب حزب توده شد. پس از مدتی همراه با گروهی از جوانان دانشجوی مقیم اروپا به مخالفت با حزب توده برخاست و جریان جدیدی بهنام سازمان انقلابی حزب توده را بنیاد نهاد. این گروه که پایگاه زیادی در کنفدراسیون یافت، به مائوئیسم و مدلهای انقلابی کوبا، چین، و آلبانی تمایل نشان میداد. لاشایی، همراه با مهدی خانبابا تهرانی، پرویز نیکخواه، و محسن رضوانی برجستهترین اعضای گروه بودند. در فاصلۀ ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ که در کردستان شورشی به رهبری شریفزاده، ملا آواره، و معینی برپا شد، سازمان انقلابی لاشایی را به کردستان اعزام کرد. امّا شورش شکست خورد و لاشایی به اروپا بازگشت. در اوایل دهۀ ۱۳۵۰، مجدداً به ایران بازگشت تا به سازماندهی مقاومت در ایران بپردازد، امّا شناسایی و دستگیر شد و در آذر ۱۳۵۱ با حضور در جمع خبرنگاران و صفحۀ تلویزیون، سازمان انقلابی و مارکسیسم را محکوم کرد و مدعی شد که هرگونه مقاومتی در برابر رژیم شاه بیفایده است. لاشایی معتقد بود که ایدهها و تحلیلهای گروهش بیهوده است و زمینۀ مناسبی در ایران ندارد و نهایتاً همۀ آنها باید بازگردند و با رژیم همکاری کنند. علاوه بر نگارش مقالاتی در حمایت از سیاستهای رژیم پهلوی اطلاعات ارزشمندی دربارۀ تشکیلات و فعالیتهای گروههای چپ در اختیار ساواک قرار داد. لاشایی مدتی بعد مورد عفو شاه قرار گرفت و از زندان آزاد و رئیس نهادی فرهنگیـ اجتماعی بهنام لژیون خدمتگزاران بشر شد. با پیروزی انقلاب اسلامی، مدتی متواری و مخفی بود و سرانجام از ایران گریخت و به امریکا رفت و در همانجا درگذشت.</p> | ||
<br><!--37019000--> | <br><!--37019000--> | ||
[[رده:انقلاب ها و انقلابیون]] | [[رده:انقلاب ها و انقلابیون]] | ||
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۳۰
| کوروش لاشایی | |
|---|---|
| زادروز |
لنگرود ۱۳۱۵ش |
| درگذشت | ۱۳۸۱ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در رشته پزشکی |
| شغل و تخصص اصلی | مبارز سیاسی |
| سمت | از رهبران سازمان انقلابی حزب توده ایران و رییس لژیون خدمتگزاران بشر |
| گروه مقاله | انقلاب ها و انقلابیون، تاریخ ایران |
لاشایی، کوروش (لنگرود ۱۳۱۵ ـ ۱۳۸۱ش)
از رهبران سازمان انقلابی حزب تودۀ ایران و رئیس لژیون خدمتگزاران بشر. مدارج اولیۀ تحصیل را در ایران گذراند و وقایع پس از جنگ جهانی دوم تا ۱۳۳۴ بر او تأثیری اساسی نهاد. در ابتدا به خداپرستان سوسیالیست و عقاید محمد نخشب گرایش داشت، امّا در ۱۳۳۴ برای ادامۀ تحصیل به خارج رفت و در رشتۀ پزشکی مشغول شد. در اواخر دهۀ ۱۳۳۰ به مارکسیسم علاقهمند و جذب حزب توده شد. پس از مدتی همراه با گروهی از جوانان دانشجوی مقیم اروپا به مخالفت با حزب توده برخاست و جریان جدیدی بهنام سازمان انقلابی حزب توده را بنیاد نهاد. این گروه که پایگاه زیادی در کنفدراسیون یافت، به مائوئیسم و مدلهای انقلابی کوبا، چین، و آلبانی تمایل نشان میداد. لاشایی، همراه با مهدی خانبابا تهرانی، پرویز نیکخواه، و محسن رضوانی برجستهترین اعضای گروه بودند. در فاصلۀ ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ که در کردستان شورشی به رهبری شریفزاده، ملا آواره، و معینی برپا شد، سازمان انقلابی لاشایی را به کردستان اعزام کرد. امّا شورش شکست خورد و لاشایی به اروپا بازگشت. در اوایل دهۀ ۱۳۵۰، مجدداً به ایران بازگشت تا به سازماندهی مقاومت در ایران بپردازد، امّا شناسایی و دستگیر شد و در آذر ۱۳۵۱ با حضور در جمع خبرنگاران و صفحۀ تلویزیون، سازمان انقلابی و مارکسیسم را محکوم کرد و مدعی شد که هرگونه مقاومتی در برابر رژیم شاه بیفایده است. لاشایی معتقد بود که ایدهها و تحلیلهای گروهش بیهوده است و زمینۀ مناسبی در ایران ندارد و نهایتاً همۀ آنها باید بازگردند و با رژیم همکاری کنند. علاوه بر نگارش مقالاتی در حمایت از سیاستهای رژیم پهلوی اطلاعات ارزشمندی دربارۀ تشکیلات و فعالیتهای گروههای چپ در اختیار ساواک قرار داد. لاشایی مدتی بعد مورد عفو شاه قرار گرفت و از زندان آزاد و رئیس نهادی فرهنگیـ اجتماعی بهنام لژیون خدمتگزاران بشر شد. با پیروزی انقلاب اسلامی، مدتی متواری و مخفی بود و سرانجام از ایران گریخت و به امریکا رفت و در همانجا درگذشت.