سوارس گونسالس، آدولفو: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ سوارس گونسالس، آدولفو (۱۹۳۲) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به سوارس گونسالس، آدولفو منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سوارِس گونسالِس، آدولفو (۱۹۳۲)(Suarez Gonzalez, Adolfo)<br/> | [[File:25255000.jpg|thumb|سوارِس گونسالِس، آدولفو]]سوارِس گونسالِس، آدولفو (۱۹۳۲)(Suarez Gonzalez, Adolfo)<br/> | ||
سیاستمدار اسپانیایی. نخستوزیر اسپانیا (۱۹۷۶ـ۱۹۸۱). دوست خوان کارلوس<ref>Juan Carlos</ref>، پادشاه اسپانیا، بود و پس از مرگ فرانکو، دیکتاتور فاشیست اسپانیا، خوان کارلوس وی را به نخستوزیری منصوب کرد تا اسپانیا را بهسوی دموکراسی هدایت کند. سوارس پس از هجده سال فعالیت در جنبش ملی<ref>National Movement</ref>، به سِمت نخستوزیری برگزیده شد. در ۱۹۷۹ نخستین انتخابات آزاد طی بیش از ۴۰سال گذشته را در اسپانیا برگزار کرد و حزب تحت رهبری وی، اتحاد مرکز دموکراتیک، به پیروزی رسید. در ۱۹۸۱ از نخستوزیری استعفا کرد و سال بعد حزب مرکز اجتماعی و دموکراتیک را بنیاد نهاد. | سیاستمدار اسپانیایی. نخستوزیر اسپانیا (۱۹۷۶ـ۱۹۸۱). دوست خوان کارلوس<ref>Juan Carlos</ref>، پادشاه اسپانیا، بود و پس از مرگ فرانکو، دیکتاتور فاشیست اسپانیا، خوان کارلوس وی را به نخستوزیری منصوب کرد تا اسپانیا را بهسوی دموکراسی هدایت کند. سوارس پس از هجده سال فعالیت در جنبش ملی<ref>National Movement</ref>، به سِمت نخستوزیری برگزیده شد. در ۱۹۷۹ نخستین انتخابات آزاد طی بیش از ۴۰سال گذشته را در اسپانیا برگزار کرد و حزب تحت رهبری وی، اتحاد مرکز دموکراتیک، به پیروزی رسید. در ۱۹۸۱ از نخستوزیری استعفا کرد و سال بعد حزب مرکز اجتماعی و دموکراتیک را بنیاد نهاد. | ||
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۱۶
سوارِس گونسالِس، آدولفو (۱۹۳۲)(Suarez Gonzalez, Adolfo)
سیاستمدار اسپانیایی. نخستوزیر اسپانیا (۱۹۷۶ـ۱۹۸۱). دوست خوان کارلوس[۱]، پادشاه اسپانیا، بود و پس از مرگ فرانکو، دیکتاتور فاشیست اسپانیا، خوان کارلوس وی را به نخستوزیری منصوب کرد تا اسپانیا را بهسوی دموکراسی هدایت کند. سوارس پس از هجده سال فعالیت در جنبش ملی[۲]، به سِمت نخستوزیری برگزیده شد. در ۱۹۷۹ نخستین انتخابات آزاد طی بیش از ۴۰سال گذشته را در اسپانیا برگزار کرد و حزب تحت رهبری وی، اتحاد مرکز دموکراتیک، به پیروزی رسید. در ۱۹۸۱ از نخستوزیری استعفا کرد و سال بعد حزب مرکز اجتماعی و دموکراتیک را بنیاد نهاد.