آتیرائو، شهر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور =قزاقستان | |||
| نام فارسی = آتیرائو | |||
|نام لاتین = Atyrau | |||
| نام قدیمی = گوریِف، ۱۶۴۵ـ۱۹۹۱م | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = آتیرائو | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = ۱۵کیلومتری مصب رود اورال، نزدیک ساحل شمالی دریای خزر | |||
| جمعیت = 404,129 نفر (۲۰۲۴) | |||
| مساحت = | |||
| نوع اقلیم = آب و هوای نیمهخشک، با تابستانهای گرم و زمستانهای سرد | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = مرکز مهم استخراج، پالایش، و انتقال نفت از حوزۀ نفتخیز اِمبا در شرق و میدانهای نفت تنگیز در جنوب شرقی | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
آتیرائو، شهر (Atyrau)<br/> [[File:10043200.jpg|thumb|مسجد مانجالی، آتیرائو]](نام سابق: گوریِف<ref>Guryev</ref>، ۱۶۴۵ـ۱۹۹۱م) مرکز، دریابندر، و مرکز اقتصادی و فرهنگی [[آتیرایو، استان|استان آتیرائو]]، در [[قزاقستان]]<ref>Kazakhstan</ref> با 404,129 نفر جمعیت (۲۰۲۴). در ۱۵کیلومتری مصب [[رود اورال]]<ref>Ural River</ref>، نزدیک ساحل شمالی [[دریای خزر]]<ref>Caspian Sea</ref>، قرار دارد. مرکز مهم استخراج، پالایش، و انتقال [[نفت]] از حوزۀ نفتخیز اِمبا<ref>Emba</ref> در شرق و میدانهای نفت تنگیز<ref>Tenghiz</ref> در جنوب شرقی است. آب و هوای آتیرائو نیمهخشک است، با تابستانهای گرم و زمستانهای سرد. آتیرائو در ۱۶۴۵م بهمنزلۀ پادگان مرزی [[روسیه]] تأسیس شد و به نام تاجری روس نامیده شد، که آن را بنا کرد. | آتیرائو، شهر (Atyrau)<br/> [[File:10043200.jpg|thumb|مسجد مانجالی، آتیرائو]](نام سابق: گوریِف<ref>Guryev</ref>، ۱۶۴۵ـ۱۹۹۱م) مرکز، دریابندر، و مرکز اقتصادی و فرهنگی [[آتیرایو، استان|استان آتیرائو]]، در [[قزاقستان]]<ref>Kazakhstan</ref> با 404,129 نفر جمعیت (۲۰۲۴). در ۱۵کیلومتری مصب [[رود اورال]]<ref>Ural River</ref>، نزدیک ساحل شمالی [[دریای خزر]]<ref>Caspian Sea</ref>، قرار دارد. مرکز مهم استخراج، پالایش، و انتقال [[نفت]] از حوزۀ نفتخیز اِمبا<ref>Emba</ref> در شرق و میدانهای نفت تنگیز<ref>Tenghiz</ref> در جنوب شرقی است. آب و هوای آتیرائو نیمهخشک است، با تابستانهای گرم و زمستانهای سرد. آتیرائو در ۱۶۴۵م بهمنزلۀ پادگان مرزی [[روسیه]] تأسیس شد و به نام تاجری روس نامیده شد، که آن را بنا کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۹
| آتیرائو، شهر | |
|---|---|
| کشور | قزاقستان |
| نام فارسی | آتیرائو |
| نام لاتین | Atyrau |
| جمعیت | 404,129 نفر (۲۰۲۴) |
| موقعیت | ۱۵کیلومتری مصب رود اورال، نزدیک ساحل شمالی دریای خزر |
| نوع اقلیم | آب و هوای نیمهخشک، با تابستانهای گرم و زمستانهای سرد |
| تولیدات و صنایع مهم | مرکز مهم استخراج، پالایش، و انتقال نفت از حوزۀ نفتخیز اِمبا در شرق و میدانهای نفت تنگیز در جنوب شرقی |
| استان یا ایالت | آتیرائو |
آتیرائو، شهر (Atyrau)
(نام سابق: گوریِف[۱]، ۱۶۴۵ـ۱۹۹۱م) مرکز، دریابندر، و مرکز اقتصادی و فرهنگی استان آتیرائو، در قزاقستان[۲] با 404,129 نفر جمعیت (۲۰۲۴). در ۱۵کیلومتری مصب رود اورال[۳]، نزدیک ساحل شمالی دریای خزر[۴]، قرار دارد. مرکز مهم استخراج، پالایش، و انتقال نفت از حوزۀ نفتخیز اِمبا[۵] در شرق و میدانهای نفت تنگیز[۶] در جنوب شرقی است. آب و هوای آتیرائو نیمهخشک است، با تابستانهای گرم و زمستانهای سرد. آتیرائو در ۱۶۴۵م بهمنزلۀ پادگان مرزی روسیه تأسیس شد و به نام تاجری روس نامیده شد، که آن را بنا کرد.