کبیری، حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


کبیری، حسن (تهران ۱۳۲۳ش - )<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}کبیری، حسن (تهران ۱۳۲۳ش - )<br>
<p>والیبالیست ایرانی. از پانزده‌سالگی زیر نظر محمد درّانی در باشگاه دیهیم تاج تهران تمرین کرد و در ۱۳۳۹ عضو تیم ملی ایران شد. در باشگاه‌های تهران‌ جوان، دخانیات و هما بازی کرد. او با تیم ملی ایران در بازی‌های آسیایی بانکوک (۱۹۶۶) به مقام سوم رسید و مدال برنز گرفت. در ۱۳۴۹ از ورزش قهرمانی کناره گرفت. در ۱۳۵۰ مربی تیم ملی والیبال ایران شد. مدتی نیز مربی تیم دخانیات تهران بود و با رهبری او این تیم سه بار قهرمان و دو بار نایب‌قهرمان کشور شد. در ۱۳۵۸ برای مربیگری به کشور امارات متحده عربی رفت و با رهبری او تیم نادی‌الشرق در ۱۳۵۸ ـ ۱۳۶۰ سه دوره قهرمان این کشور شد. او از ۱۳۶۱ به‌سبب عارضۀ قلبی از کار مربیگری کناره گرفت. در ۱۳۷۷ به عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون والیبال ایران انتخاب شد.</p>
<p>والیبالیست ایرانی. از پانزده‌سالگی زیر نظر محمد درّانی در باشگاه دیهیم تاج تهران تمرین کرد و در ۱۳۳۹ عضو تیم ملی ایران شد. در باشگاه‌های تهران‌ جوان، دخانیات و هما بازی کرد. او با تیم ملی ایران در بازی‌های آسیایی بانکوک (۱۹۶۶) به مقام سوم رسید و مدال برنز گرفت. در ۱۳۴۹ از ورزش قهرمانی کناره گرفت. در ۱۳۵۰ مربی تیم ملی والیبال ایران شد. مدتی نیز مربی تیم دخانیات تهران بود و با رهبری او این تیم سه بار قهرمان و دو بار نایب‌قهرمان کشور شد. در ۱۳۵۸ برای مربیگری به کشور امارات متحده عربی رفت و با رهبری او تیم نادی‌الشرق در ۱۳۵۸ ـ ۱۳۶۰ سه دوره قهرمان این کشور شد. او از ۱۳۶۱ به‌سبب عارضۀ قلبی از کار مربیگری کناره گرفت. در ۱۳۷۷ به عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون والیبال ایران انتخاب شد.</p>
<br><!--35143500-->
<br><!--35143500-->
[[رده:ورزش]]
[[رده:ورزش]]
[[رده:اشخاص ایران]]
[[رده:اشخاص ایران]]

نسخهٔ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۵

جعبه زندگینامه

کبیری، حسن (تهران ۱۳۲۳ش - )

والیبالیست ایرانی. از پانزده‌سالگی زیر نظر محمد درّانی در باشگاه دیهیم تاج تهران تمرین کرد و در ۱۳۳۹ عضو تیم ملی ایران شد. در باشگاه‌های تهران‌ جوان، دخانیات و هما بازی کرد. او با تیم ملی ایران در بازی‌های آسیایی بانکوک (۱۹۶۶) به مقام سوم رسید و مدال برنز گرفت. در ۱۳۴۹ از ورزش قهرمانی کناره گرفت. در ۱۳۵۰ مربی تیم ملی والیبال ایران شد. مدتی نیز مربی تیم دخانیات تهران بود و با رهبری او این تیم سه بار قهرمان و دو بار نایب‌قهرمان کشور شد. در ۱۳۵۸ برای مربیگری به کشور امارات متحده عربی رفت و با رهبری او تیم نادی‌الشرق در ۱۳۵۸ ـ ۱۳۶۰ سه دوره قهرمان این کشور شد. او از ۱۳۶۱ به‌سبب عارضۀ قلبی از کار مربیگری کناره گرفت. در ۱۳۷۷ به عضویت در هیئت رئیسه فدراسیون والیبال ایران انتخاب شد.