سوادرودبار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳: خط ۳:
روستایی در دهستان ولوپی، بخش مرکزیِ شهرستان سوادکوه، استان مازندران. در فاصلۀ 28کیلومتری غرب جنوبی پل سفید، 62جنوب غربی شهر ساری، 75کیلومتری جنوب دریای خزر، 130کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 2,300متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقه‌ای کوهستانی و جنگلی در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی واقع شده و راه آن پس از طی حدود 10کیلومتر مسیر کوهستانی در شرق، به جادۀ آلاشت متصل می‌شود. اراضی آن در غرب به شهرستان بابل و در جنوب و شرق به جنگل‌های غرب سوادکوه محدود شده است. سوادرودبار در دره‌ای میان دو تپه واقع شده و متشکل از دو بخش بالامحله و پایین‌محله است؛ بالامحله روی تپۀ بلندتر و پایین‌محله در ارتفاع پایین‌تری بنا شده. رودخانۀ چرات از جنوب روستا می‌گذرد و به رودخانۀ شش‌رودبار و تالار می‌ریزد. کوه‌های امامزاده حسن و سفیدکوه در شمال روستا قرار دارند. آب کشاورزی و آشامیدنی روستاییان از طریق چند چشمه تأمین می‌شود. روستایی گردشگرپذیر با آب‌وهوای معتدل کوهستانی‌ست و اقامتگاه‌های اجاره‌ای متعدد، بقالی و سقانفار دارد.               
روستایی در دهستان ولوپی، بخش مرکزیِ شهرستان سوادکوه، استان مازندران. در فاصلۀ 28کیلومتری غرب جنوبی پل سفید، 62جنوب غربی شهر ساری، 75کیلومتری جنوب دریای خزر، 130کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 2,300متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقه‌ای کوهستانی و جنگلی در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی واقع شده و راه آن پس از طی حدود 10کیلومتر مسیر کوهستانی در شرق، به جادۀ آلاشت متصل می‌شود. اراضی آن در غرب به شهرستان بابل و در جنوب و شرق به جنگل‌های غرب سوادکوه محدود شده است. سوادرودبار در دره‌ای میان دو تپه واقع شده و متشکل از دو بخش بالامحله و پایین‌محله است؛ بالامحله روی تپۀ بلندتر و پایین‌محله در ارتفاع پایین‌تری بنا شده. رودخانۀ چرات از جنوب روستا می‌گذرد و به رودخانۀ شش‌رودبار و تالار می‌ریزد. کوه‌های امامزاده حسن و سفیدکوه در شمال روستا قرار دارند. آب کشاورزی و آشامیدنی روستاییان از طریق چند چشمه تأمین می‌شود. روستایی گردشگرپذیر با آب‌وهوای معتدل کوهستانی‌ست و اقامتگاه‌های اجاره‌ای متعدد، بقالی و سقانفار دارد.               


در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سوادرودبار 57نفر بوده است. از نیمۀ دوم بهار تا اواخر تابستان با مراجعۀ خوش‌نشینان و حضور مسافران و گردشگران، جمعیت روستا چندین برابر افزایش می‌یابد. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات اصلی آنها گندم، جو، آلوچه، سیب، گردو، گیلاس، لبنیات و صیفی‌جات است.                 
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سوادرودبار 57نفر بوده است. از نیمۀ دوم بهار تا اواخر تابستان با مراجعۀ خوش‌نشینان و حضور مسافران و گردشگران، جمعیت روستا چندین برابر افزایش می‌یابد. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات اصلی آنها گندم، جو، آلوچه، سیب، گردو، گیلاس، لبنیات و صیفی‌جات است. مردم سوادرودبار به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن می‌گویند.                 
 
----
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۳۳

سوادرودبار (Savad Rudbar)

روستایی در دهستان ولوپی، بخش مرکزیِ شهرستان سوادکوه، استان مازندران. در فاصلۀ 28کیلومتری غرب جنوبی پل سفید، 62جنوب غربی شهر ساری، 75کیلومتری جنوب دریای خزر، 130کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 2,300متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقه‌ای کوهستانی و جنگلی در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی واقع شده و راه آن پس از طی حدود 10کیلومتر مسیر کوهستانی در شرق، به جادۀ آلاشت متصل می‌شود. اراضی آن در غرب به شهرستان بابل و در جنوب و شرق به جنگل‌های غرب سوادکوه محدود شده است. سوادرودبار در دره‌ای میان دو تپه واقع شده و متشکل از دو بخش بالامحله و پایین‌محله است؛ بالامحله روی تپۀ بلندتر و پایین‌محله در ارتفاع پایین‌تری بنا شده. رودخانۀ چرات از جنوب روستا می‌گذرد و به رودخانۀ شش‌رودبار و تالار می‌ریزد. کوه‌های امامزاده حسن و سفیدکوه در شمال روستا قرار دارند. آب کشاورزی و آشامیدنی روستاییان از طریق چند چشمه تأمین می‌شود. روستایی گردشگرپذیر با آب‌وهوای معتدل کوهستانی‌ست و اقامتگاه‌های اجاره‌ای متعدد، بقالی و سقانفار دارد.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سوادرودبار 57نفر بوده است. از نیمۀ دوم بهار تا اواخر تابستان با مراجعۀ خوش‌نشینان و حضور مسافران و گردشگران، جمعیت روستا چندین برابر افزایش می‌یابد. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات اصلی آنها گندم، جو، آلوچه، سیب، گردو، گیلاس، لبنیات و صیفی‌جات است. مردم سوادرودبار به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن می‌گویند.