حکم تأسیسی
حُکمِ تأسیسی
اصطلاحی در اصول فقه. منظور آن دسته از احکام است که فاقد سابقه در دورۀ جاهلیت بوده و اسلام آنها را مستقلاً وضع کرده است. به آن دسته از احکام که شارع آنها را عیناً و یا با تغییراتی متناسب تنفیذ کرده، احکام امضایی (مانند حج) گویند.