پرتو، علی (اصفهان ۱۲۵۵ـ تهران ۱۳۱۷ش)
| علی پرتو | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان ۱۲۵۵ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۱۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | پزشکی، دانشگاه پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| لقب | پرتو اعظم |
| سمت | ریاست کل معارف و تعلیمات عمومی وزارت معارف |
| آثار | گنجینه دارو و درمان |
| گروه مقاله | پزشکی |
پَرتو، علی (اصفهان ۱۲۵۵ـ تهران ۱۳۱۷ش)
(ملقب به پرتو اعظم) دولتمرد و پزشک ایرانی. پس از طی تحصیلات مقدماتی در دارالفنون، به تحصیل طب پرداخت. سپس از طرف حاج محمدحسن امینالضرب برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و به تحصیل پزشکی در دانشگاه پاریس مشغول شد و از آنجا دانشنامۀ دکتری گرفت. از آنجاکه با سردار اسعد دوست بود، به مجلس راه یافت. حدود ۲۸ سال در مدرسۀ طب و دانشکدۀ طب تدریس کرد. سمتهای دیگر او ریاست کل معارف و تعلیمات عمومی وزارت معارف، ریاست مدرسۀ علوم سیاسی، کفالت وزارت معارف، کفالت شهرداری تهران، استاد دانشکدۀ علوم معقول و منقول، و در زمان رضاشاه قریب پانزده سال رئیس بیمارستان دولتی (سینا) بود. در ۱۳۱۴ش عضو پیوستۀ فرهنگستان اول ایران شد. از تألیفات اوست: گنجینه دارو و درمان.