دعای سمات
دعای سِمات
از دعاهای مشهور، که در ساعات آخر روز جمعه خوانده می‌شود. سِمات جمع سِمَه یعنی علامت و نشانه؛ دلیل این نام‌گذاری آن است که نشانه‌های استجابت در آن بسیار است و نیز مشتمل بر نام‌های بزرگ خداوند و نشانه‌های مؤثر است. طبق روایات، اصل این دعا به بنی‌اسرائیل داده شده بود و هنگام روی‌آوردن به عمالقه آن را به ترتیبی خاص خواندند و بر اثر آن همگی رؤسای عمالقه هلاک شدند. خواندن این دعا برای قضای حوائج و بیشتر دفع شرّ دشمنان است. عارف نامی آقا سید علی قاضی طباطبایی در اواخر عمر شرحی بر این دعا نوشته که ناتمام مانده است (1364ـ1366ق).