اشونکفلد فون اوسیگ، کاسپار (۱۴۸۹ـ۱۵۶۱)

اِشوِنکْفِلد فون اوسیگ، کاسپار (۱۴۸۹ـ۱۵۶۱)(Schwenkfeld Von Ossig, Kaspar)

عارف و مصلح دینی سیلزیایی، مؤسس نهضت دینی «معترفان جلال مسیح» یا اشونکفلدیان. جمعی از اعضای آن به پنسیلوانیا مهاجرت کردند و در این ایالت هنوز ادامۀ حیات می‌دهند. اشونکفلد زمانی‌که در دربار دوکِ لیگنیتس کار می‌کرد مجذوب افکار مارتین لوتر شد. پس از سفری به ویتنبرگ (۱۵۲۲) به تبلیغ اصلاحات دینی در سیلزی پرداخت. علایق عرفانی و نوافلاطونی‌اش او را به‌سوی تصوری کاملاً معنوی از عشای ربانی سوق داد. زیر فشار ناچار به ترک لیگنیتس شد (۱۵۲۹) و پنج سال در استرسبورگ زندگی کرد. با عقاید نامتعارفش مارتین بوتسر را از خود راند و سرانجام در اولم اقامت گزید. در کتاب اعتراف بزرگ (۱۵۴۰) از عقایدش دفاع کرد و تفاوت‌های میان لوتر و تسوینگلی را، به‌ویژه دربارۀ عشای ربانی، یادآور شد و نوشت به‌سبب این‌که انسان ماهواً گناهکار است ماهیت انسانی مسیح به ضرورت باید الهی باشد. متکلمان سنتی این عقیده را بدعت شناختند و کتاب‌های او را تحریم کردند و به آزار و سرکوب پیروانش پرداختند.

 

---